Η απάνθρωπη και απαράδεκτη από τη σκοπιά του Διεθνούς Δικαίου εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δυστυχώς συνεχίζεται, μαζί με την ανθρωπιστική τραγωδία και το τεράστιο προσφυγικό κύμα που προκαλεί. Η καταδίκη του πολέμου αυτού, όποια και αν ήταν η δικαιολογία και τα κίνητρά του, πρέπει να είναι απόλυτη και κατηγορηματική.
Αυτό που ξεκίνησε ως ρωσο-ουκρανικός πόλεμος έχει ήδη αγκαλιάσει όλο τον κόσμο. Πρόκειται για μία μείζονα γεωστρατηγική σύγκρουση μεταξύ Δύσης και Ανατολής για το ποιος θα καθορίσει τη νέα διεθνή τάξη πραγμάτων. Η περίοδος της αμερικανικής πλανητικής κυριαρχίας αμφισβητείται πλέον ευθέως, όχι μόνον οικονομικά (Κίνα) αλλά και στρατιωτικο-πολιτικά από τον άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας-Καζακστάν-Ιράν-Β. Κορέας.
Η εισβολή της Ρωσίας έγινε σε μία περίοδο όπου ήδη οι ενεργειακές τιμές ήταν στα ύψη και τώρα αυξάνονται περαιτέρω με το αζημίωτο για αυτήν, διαθέτει θετικό εξωτερικό ισοζύγιο και μεγάλα συναλλαγματικά διαθέσιμα ύψους 630 δις δολ, ενώ το 2021 επεξέτεινε το εμπόριο της με την Κίνα κατά 34% σε 140 δις δολ. Οι δε κυρώσεις της Δύσης δεν περιλαμβάνουν τις εισαγωγές φυσικού αερίου από Ρωσία, η οποία επιπλέον έχει αναπτύξει δικό της σύστημα SWIFT για να ανταπεξέλθει στον ασφυκτικό χρηματοπιστωτικό εναγκαλισμό.
Η ρωσική εισβολή εξυπηρετεί και τις ΗΠΑ οι οποίες εκμεταλλεύονται τον φόβο των Ευρωπαίων για να τους εντάξουν στη βορειοατλαντική λογική των εξοπλισμών και της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς (βλ. Σουηδία, Φινλανδία και στρατιωτική ενίσχυση των χωρών της Αν. Ευρώπης) την ίδια στιγμή που κερδίζουν και ένα τμήμα της ευρωπαϊκής ενεργειακής αγοράς με πωλήσεις LNG. Όλη δε η Δύση λαμβάνει πλέον ενεργό στάση στον πόλεμο αποστέλλοντας πολεμοφόδια και ξένους μισθοφόρους στους Ουκρανούς και μεταβαίνοντας σε οικονομίες πολέμου. Η δήλωση της Ρωσίας για ενεργοποίηση του πυρηνικού της οπλοστασίου εντείνει τις φοβίες και το χάσμα με την Ευρώπη, η οποία εγκαταλείποντας την τάση πολιτικής και στρατιωτικής αυτονόμησης από τις ΗΠΑ υποκύπτει στο κόστος του μιλιταρισμού, καθιστώντας τους λαούς της τον μεγάλο χαμένο.
Από την άλλη, ο κόσμος έχει πλέον εισέλθει σε μια «γεωπολιτική ύφεση» που θα έχει τεράστιες οικονομικές, δημοσιονομικές και χρηματοοικονομικές συνέπειες, οι οποίες εκτείνονται πολύ πέραν του Ουκρανικού πολέμου.
Στην ήδη σοβούσα οικονομική κρίση που προκαλούσε η άνοδος των ενεργειακών τιμών και του πληθωρισμού και στην επιβράδυνση της οικονομικής ανάκαμψης που σημειώθηκε με την έξοδο από τους περιορισμούς της πανδημίας (στασιμοπληθωρισμός) έρχεται τώρα να προστεθεί ένα νέο κύμα ενεργειακών ανατιμήσεων που κανείς δεν βλέπει να υποχωρεί πριν το 2023 ή και 2024.
Στην εκκολαπτόμενη «γεωπολιτική ύφεση», η αδυναμία αποπληρωμής των συσσωρευμένων χρεών θα οδηγήσει σε μαζικές χρεοκοπίες και απώλεια περιουσιακών στοιχείων. Τέλος, η περίφημη «πράσινη μετάβαση» κινδυνεύει να ακυρωθεί εν τη γενέσει της, εξαιτίας της μεταφοράς πόρων στους εξοπλισμούς και της δεδομένης υπερκατανάλωσης υδρογονανθράκων από τις πολεμικές μηχανές όλου του κόσμου, πέραν της αναπόφευκτης περιβαλλοντικής καταστροφής που προκαλούν οι πόλεμοι.
Ο πόλεμος λοιπόν και η δυνητική μετατροπή των οικονομιών σε οικονομίες πολέμου, αλλάζει τα δεδομένα στο εγχώριο και διεθνές πολιτικό σκηνικό. Το «κοινωνικό πρόβλημα» που ο ΣΥΡΙΖΑ έθετε ως τώρα ως βασικό στόχο της πολιτικής του (αύξηση κοινωνικών δαπανών και μισθών, βελτίωση εργασιακών σχέσεων κλπ) καλώντας σε ανατροπή της αυταρχικής κυβέρνησης ΝΔ και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της, έχει πλέον μετασχηματιστεί σε «υπαρξιακό πρόβλημα» για τους Έλληνες εργαζόμενους και πολίτες. Η επέκταση του πολέμου απειλεί με φυσική εξαφάνιση, όπως το ίδιο απειλεί η επέκταση της λιτότητας όταν ήδη τα 7/10 των νοικοκυριών με το ζόρι τα φέρνει βόλτα (ΙΟΒΕ).
Αυτό σημαίνει πως πρωτεύον ζήτημα σήμερα είναι η εξήγηση των δεινών που φέρνει ο πόλεμος και η συστράτευση της κυβέρνησης με τις φιλοπολεμικές νατοϊκές πρακτικές και συνακόλουθα η ενεργητική καλλιέργεια αντιπολεμικού κλίματος και κινήματος.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήδη εκμεταλλεύεται τον φόβο που προκαλεί η απειλή πολέμου για να συσπειρώσει κάτω από την σημαία το πανελλήνιο και να φορτώσει σε αυτή το κόστος της οικονομικής κρίσης ως κάτι φυσικό και αναπότρεπτο. Η ιστορία δείχνει πως όταν δεν υπάρχει αντίσταση και επικρατεί ο φόβος του πολέμου οι λαοί συσπειρώνονται γύρω από τις εθνικές κυβερνήσεις τους, όσο αντιδημοφιλείς και αντικοινωνικές και εάν ήταν αυτές. Αυτό σημαίνει πως τη μάχη της επιβίωσης (κοινωνικής και πολιτικής) πρέπει να τη δώσουμε στο πεδίο του πολέμου εξηγώντας, καλώντας και συσπειρώνοντας τα πιο συνειδητοποιημένα και ταξικά στοιχεία του λαού και των πολιτικών εκπροσώπων του, που δεν είναι άλλα από αυτά της Αριστεράς.
Στον καμβά αυτών των εξελίξεων μαζί με την πρόσφατη αναλυτική απόφαση του ΠΣ του κόμματος θα πρέπει να εμπλουτιστεί ο διάλογος πάνω στα υπάρχοντα προσυνεδριακά κείμενα θέσεων, οι προτεραιότητες και τα επίδικα για την ταυτότητα και την πολιτική του κόμματος μας.
Για παράδειγμα, η πρόσφατη στάση του ΚΙΝΑΛ στη Βουλή υπέρ του ευρωπαϊκού και νατοϊκού μιλιταρισμού πρέπει να αξιολογηθεί ως προς την προοπτική της όποιας συνεργασίας. Από την άλλη, πρέπει να επιμείνουμε στην απεύθυνση μας στον κόσμο της εργασίας, της αποχής και των απογοητευμένων ψηφοφόρων μας και να καλέσουμε σε ενότητα τον κόσμο της Αριστεράς και κάθε φιλειρηνική και προοδευτική δύναμη, άσχετα από το αν θα ανταποκριθεί ή όχι η ηγεσία των ΚΚΕ και ΜΕΡΑ25.
Η ενότητα κατά του πολέμου και η δημιουργία με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ενός ανεξάρτητου και ακηδεμόνευτου κινήματος Ειρήνης, μπορεί να διαμορφώσει τη βάση πραγματικών κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για την ανατροπή της κυβέρνησης και της αντιλαϊκής της πολιτικής.
Αυτά κατά προτεραιότητα πρέπει να αναδείξουμε στο Συνέδριο και όχι μόνο ζητήματα ουσιαστικά μεν, αλλά που θα εντείνουν την εσωστρέφεια.
Το κείμενο υπογράφουν τα παρακάτω μέλη της Νομαρχιακής Επιτροπής Βόρειας Αθήνας :
Αθυμαρίτου Λίλιαν
Αρβανιτάκη Καίτη
Βενιώτης Κώστας
Διαμαντόπουλος Κώστας
Διακογιάννη Ιωάννα
Δημητρακοπούλου Πέγκυ
Καλλωνιάτης Κώστας
Καρίγιαννης Λεωνίδας
Κεχρινιώτη Μαρία
Κρυωνάς Σωτήρης
Μαρίνος Παύλος
Μαριόλη Ελένη
Μαχαίρα Χριστίνα
Μόσκοβος Θοδωρής
Νιάκας Σπύρος
Παπάζογλου Αγγελική
Πολίτου Νανή
Σκούvτζου Μάγδα
Σουμπασάκη Νάντια
Τζιβελόπουλος Γιώργος
