«Ίσως σας ξαφνιάζει που δεν είμαστε φιλόξενοι» είπε ο άλλος, «δεν είναι, όμως, στις συνήθειές μας η φιλοξενία, δεν μας χρειάζονται οι ξένοι». Φρ. Κάφκα

Τη Δευτέρα το μεσημέρι θα χτυπήσει το κουδούνι για 1.500 μαθητές που άθελά τους έχουν γίνει αντικείμενο πολιτικής, εκπαιδευτικής, κοινωνικής ακόμη και ιατρικής αντιπαράθεσης που αντανακλά τη διάσταση απόψεων μεταξύ δύο πολύ απλών αλλά θεμελιωδών αρχών στην ιστορία των ανθρώπινων σχέσεων. Της φιλοξενίας, όπως αυτή περιγράφεται στη σκέψη του Ζακ Ντεριντά, και των «αχρείαστων ξένων», στους οποίους είχε αναφερθεί σε ανύποπτο χρόνο ο Φραντς Κάφκα.

Το τελευταίο διάστημα πυροδοτήθηκε μια σειρά αλυσιδωτών εκρήξεων στο εσωτερικό των τοπικών κοινωνιών, τα σχολεία των οποίων θα φιλοξενήσουν τα προγράμματα επιμόρφωσης και ένταξης των προσφύγων-μαθητών που για άγνωστο χρονικό διάστημα θα παραμείνουν στη χώρα. Η λογική των «αχρείαστων ξένων», συνεπικουρούμενη από εθνικιστικές πολιτικές δηλώσεις, κινδυνολογικά ιατρικά και παραϊατρικά ανακοινωθέντα, εμφανίσθηκε να κυριαρχεί σε τμήματα τοπικών κοινωνιών. Η λογική αυτή και οι κραυγές που τη συνόδευσαν δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τα στενά όρια του Ωραιόκαστρου, της Φιλιππιάδας και της Αλεξάνδρειας, ούτε και να μεταδώσουν τον ιό της ξενοφοβίας στις περιοχές που βρίσκονται τα υπόλοιπα από τα συνολικά 20 σχολεία που θα υποδεχτούν τους 1.500 πρόσφυγες-μαθητές στις 10 Οκτωβρίου.

Η χθεσινή, επίσημη παρουσίαση της λειτουργίας των Δομών Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων αποτυπώνει το χρέος της πολιτείας και της κοινωνίας στο όνομα της αρχήςτης φιλοξενίας. Ένα χρέος που δεν αποπληρώνεται με το «κουδούνι» της Δευτέρας, αλλάθα παραμένει ανοιχτό και ανεξόφλητο ώς την τελευταία ημέρα παραμονής αυτών των παιδιών στον τόπο μας. Παρ’ όλα αυτά, η πρώτη ημέρα λειτουργίας αυτών των σχολείων δεν παύει να περιβάλλεται από έναν άκρως συμβολικό χαρακτήρα και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να «τιμηθεί» με την παρουσία όσων εθιμικά παρίστανται και στον καθιερωμένο αγιασμό για την έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς. Με λίγα λόγια θα αποτελούσε ηχηρή απάντηση στις ξενοφοβικές και ρατσιστικές κραυγές η επίσημη παρουσία στα 20 αυτά σχολεία όχι μόνο της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας αλλά και όλων όσοι τάσσονται υπέρ της αρχής της φιλοξενίας, της Εκκλησίας συμπεριλαμβανομένης, αν όντως αντιλαμβάνεται εαυτόν ως «πανδοχείο της αγάπης που δέχεται τους πάντες και τα πάντα». Όχι για να αγιάσει αυτά τα παιδιά αλλά για να τα καλωσορίσει.

Ευσεβείς πόθοι; Τη Δευτέρα θα δείξει