Η δήλωση της ημέρας, ίσως και της χρονιάς, ανήκει στον αντιπρόεδρο της ΝΔ και υπουργό... Ανάπτυξης της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Άδωνι Γεωργιάδη. Ο οποίος με ειλικρίνεια που αγγίζει τα όρια της αφέλειας, αν όχι και του κυνισμού, ομολόγησε με δυο λέξεις την αποτυχία της κυβέρνησης να διαχειριστεί τόσο την υγειονομική, όσο και την οικονομική κρίση που πλήττουν τη χώρα.
Αναλαμβάνοντας με τη δήλωση αυτή ως αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και ως κορυφαίος υπουργός και την ευθύνη για τις αιτίες του κακού που βρίσκονται, όπως είπε, στην εκτροπή της πανδημίας το καλοκαίρι, λόγω του ανοίγματος του τουρισμού.
Αν αυτοί έπεσαν έξω, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας και οι προοδευτικοί πολίτες, πέσαμε μέσα εξ αρχής.
Το λέγαμε από την πρώτη στιγμή. Τα ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη με τον ηλιοκαμένο πρωθυπουργό να προσκαλεί τη διεθνή κοινότητα να επισκεφτεί το καλοκαίρι την Ελλάδα, την οποία παρουσίαζε ανοήτως σαν την πιο ασφαλή χώρα, (λες και αυτό δεν μπορούσε να ανατραπεί, όπως άλλωστε και συνέβη), σε συνδυασμό με το άφρον άνοιγμα των συνόρων χωρίς ελέγχους, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των μεγάλων συμφερόντων του διεθνούς τουρισμού, ΔΕΝ θα μας έβγαιναν σε καλό.
Χιλιάδες κρούσματα διέλαθαν της προσοχής και εισήλθαν, μετά από αυτές τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες ή μάλλον μετά από αυτές τις κυβερνητικές παραλήψεις, στη χώρα το καλοκαίρι, διασπείροντας στο εσωτερικό τον επικίνδυνο ιό.
Με την κυβέρνηση να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και να ρίχνει την ευθύνη στους Έλληνες, κατηγορώντας εμάς και τα παιδιά μας για ανευθυνότητα.
Εντωμεταξύ ο ιός μεταδίδονταν ανεξέλεγκτα, αφού τα τεστ στον πληθυσμό ήταν ελάχιστα, γιατί, λέει, κόστιζαν. Με συνέπεια ουδείς να γνωρίζει τη μόνη παράμετρο που, όπως λένε οι επιστήμονες διεθνώς, μπορούσε να μας προστατέψει από την πανδημία:
Την πραγματική εικόνα τα εξάπλωσης της νόσου.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλήθεια, να ανακοινωθούν τα πρακτικά των συνεδριάσεων της επιτροπής των ειδικών του υπουργείου Υγείας, για να διαπιστωθεί τι έλεγαν τότε για όλα αυτά τα μέλη της επιτροπής…
Ο ιός όμως μεταδίδονταν ταχύτατα και στις πόλεις, αφού στα λεωφορεία και στο Μετρό φέτος το καλοκαίρι, για ακατανόητους λόγους, τα δρομολόγια μειώθηκαν σε σχέση με πέρσι. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι φέτος η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων των πόλεων δεν έφυγαν για διακοπές.
Αντί λοιπόν να αυξήσουν τα δρομολόγια για να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη ζήτηση σε σχέση με τα άλλα καλοκαίρια, αλλά και προκειμένου ειδικά φέτος με την πανδημία να αποφευχθούν οι συνωστισμοί, το υπουργείο Μεταφορών τα μείωσε έτι περαιτέρω.
Ρίχνοντας κατά τον συνήθη βολικό τρόπο την ευθύνη στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που δεν προμηθεύτηκε, λέει, επί 4 χρόνια, (εν μέσω μνημονίων), καινούργια λεωφορεία. Κρύβοντας όμως την αλήθεια για τον διαγωνισμό προμήθειας νέων λεωφορείων που ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση και που για επίσης ακατανόητους λόγους, η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον ακύρωσε αμέσως μόλις κέρδισε τις εκλογές…
Κι ύστερα άνοιξαν τα σχολεία. Στα οποία το υπουργείο Παιδείας, με άλλη μια εξ ίσου ακατανόητη απόφαση, αύξησε, εν μέσω πανδημίας, τον μέγιστο αριθμό μαθητών ανά σχολική αίθουσα. Την ίδια ώρα που οι μαθητές στοιβάζονταν ανά 25 και βάλε στις αίθουσες, αλλά και στα σχολικά λεωφορεία, η υπουργός Παιδείας αντί να εξασφαλίσει την ισότιμη ψηφιακή σύνδεση των μαθητών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση που όλοι έβλεπαν ότι αργά ή γρήγορα θα έρχονταν, τους μοίραζε άχρηστα παγουρίνα και... τεντόπανα για μάσκες.
Εντωμεταξύ, όλον αυτόν τον καιρό, ο πρωθυπουργός με αυστηρά διαγγέλματα διακινούσε τη θεωρία της ατομικής ευθύνης, απεμπολούσε την κυβερνητική ευθύνη και μας κουνούσε το δάχτυλο, κατηγορώντας εμάς για ανευθυνότητα…
Συγκρίνοντας την αθροιστική κατάσταση, από το Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, μεταξύ της Ελλάδας που πέρασε ανώδυνα το πρώτο κύμα και των υπολοίπων Ευρωπαϊκών χωρών, για να συντηρήσει τον εικονικό θρίαμβο του Μωυσή και να στηρίξει την αμεριμνησία της δικής του κυβέρνησης.
Σήμερα όμως είναι πια δεδομένο ότι είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που περνάμε το δεύτερο κύμα πολύ χειρότερα από το πρώτο.
Η σημερινή τραγική κατάσταση στη χώρα λοιπόν δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της κυβερνητικής αφροσύνης, της αδράνειας και της ολιγωρίας.
Είναι όμως και το αποτέλεσμα μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που αρνείται να ενισχύσει το κοινωνικό κράτος, αλλά επιμένει να εξυπηρετεί συμφέροντα και να υπηρετεί σκοπιμότητες.
Η πανδημία μαστίζει σήμερα μια χώρα ανέτοιμη, που η κυβέρνησή της τόσον καιρό από την άνοιξη, αντί να θωρακίζει εγκαίρως το σύστημα υγείας και αντί να προσλαμβάνει υγειονομικό προσωπικό, το οποίο μειώθηκε σε ένα χρόνο αντί να αυξηθεί, έκανε δουλειές με ημέτερους και μοίραζε εκατομμύρια σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους για να την αποθεώνουν και για να κρύβουν την αλήθεια.
Ο τουρισμός δεν ανέκαμψε, ακριβώς γιατί τα διεθνή πρακτορεία, που η κυβέρνηση θέλησε να ικανοποιήσει ανοίγοντας χωρίς μέτρα τα σύνορα, μας εγκατέλειψαν από την πρώτη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι υπήρχε στο εσωτερικό ισχυρή μετάδοση του ιού.
Κι έτσι φτάσαμε στο σημερινό lockdown.
Με τα νοσοκομεία να βρίσκονται σε οριακή κατάσταση και να μη χωρούν άλλους στις ΜΕΘ, με εκατοντάδες νεκρούς, με χιλιάδες κρούσματα και με εκατομμύρια απειλούμενους από την πανδημία, να γνωρίζουν ότι δεν θα υπάρξουν νοσοκομεία να τους νοσηλεύσουν.
Η αλήθεια είναι ότι η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση πότε δεν πίστεψε στην δημόσια υγεία.
Και την υγειονομική κρίση την είδε εξ αρχής σαν ευκαιρία για δουλειές και για εξυπηρετήσεις συμφερόντων.
Βοά ακόμη στα αφτιά των Ελλήνων η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, τις ανέμελες μέρες του Σεπτεμβρίου:
«Αν είχαμε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ για τις ΜΕΘ θα είχαμε πετάξει δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ…»
Φτάσαμε όμως μέχρι εδώ και με μια οικονομία ήδη ταλαιπωρημένη και σε ύφεση πριν ακόμη από τον κορωνοϊό, να καταστρέφεται σήμερα πλέον εντελώς από το... ψυγείο στο οποίο μπαίνει λόγω καραντίνας.
Αφήνοντας στο δρόμο εκατομμύρια εργαζόμενους και επιχειρηματίες.
Γίναμε κάτι σαν το Μπέργκαμο και τις άλλες πόλεις της Β. Ιταλίας την άνοιξη, με τις οποίες ο πρωθυπουργός μας σύγκρινε φιλάρεσκα, για να τονίσει τη δική μας (δική του την εμφάνιζε) υπεροχή.
Έγκλημα και τιμωρία.
Μόνο που το έγκλημα το διέπραξε η κυβέρνηση, ενώ την τιμωρία την υφιστάμεθα όλοι εμείς.
Αν θέλουμε πάντως να είμαστε ακριβείς, ο Άδωνις είπε τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι δεν έπεσαν έξω, αλλά αντίθετα, ήξεραν τι έκαναν.
Οδήγησαν τη χώρα με πλήρη επίγνωση του τι έκαναν στην καταστροφή, γιατί ποτέ δεν πίστεψαν στο κοινωνικό κράτος, ποτέ δεν πίστεψαν στο δημόσιο σύστημα υγείας, ποτέ δεν πίστεψαν στη δημόσια εκπαίδευση και ποτέ δεν πίστεψαν στα δημόσια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Κι ακόμη, ποτέ δεν πίστεψαν στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες για να τους υποστηρίξουν και ποτέ δεν πίστεψαν, και γι’ αυτό μας ευρωνεύονται, όλους εμάς που είμαστε εξαρτημένοι από τον μικρό μισθό μας.
Και τέλος, η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νεοδεξιάς ποτέ δεν πίστεψε στη συλλογική ευθύνη και στην υποχρέωση μιας κυβέρνησης να προστατέψει τους πολίτες, με πρώτη προτεραιότητα τους αδύναμους.
Γιατί αυτό στο οποίο πιστεύουν οι νεοφιλελεύθεροι είναι στην αυτορρύθμιση της αγοράς και όχι στον παρεμβατικό ρόλο της κυβέρνησης να οικοδομεί και να συντηρεί ένα κράτος πρόνοιας.
Για τη νεοφιλελεύθερη Δεξιά η κρίση δεν είναι παρά μια ευκαιρία για εκμετάλλευση της δυστυχίας των πολλών, για να κάνουν δουλειές οι λίγοι.
Δεν είναι ευκαιρία ούτε για κοινωνική αλληλεγγύη, ούτε για κοινωνική δικαιοσύνη, ούτε και για κοινωνική προστασία.
Το «ΠΕΣΑΜΕ ΕΞΩ» λοιπόν δεν είναι απλώς μια κυνική ομολογία αποτυχίας. Ούτε και οι πράξεις και οι παραλήψεις της κυβέρνησης είναι τόσο ακατανόητες όσο θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε.
Πίσω από αυτά κρύβεται μια πολύ συγκεκριμένη νεοφιλελεύθερη πολιτική που έφτασε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής.
