Παρακολούθησα χθες βράδυ τα δύο δελτία ειδήσεων και τα χάρηκα. Η αντικειμενικότητά τους, η έγνοια τους για το λαό, το ενδιαφέρον τους για τους εργαζόμενους (και τους άνεργους) ήταν -τουλάχιστον- συγκινητικά. 

Και οι ομοιότητές τους, τόσες πολλές. Μέχρι και στην ώρα συντονίζονταν. Αυτό σημαίνει δημοσιογραφία επιπέδου.

Στις 8 και 20 ρεπορτάζ του Mega για τους εργαζόμενους της Eldorado που βλέπουν το «φάσμα της ανεργίας» να πλησιάζει απειλητικά, στις 9 και 20 αντίστοιχο ρεπορτάζ και από το Σκάι. 

Τόσα εργοστάσια έχουν κλείσει τα μνημονιακά χρόνια, ποτέ δεν είδαμε ρεπορτάζ στα συγκεκριμένα κανάλια για τον κόσμο που έμενε εκτός εργασίας.

Το αντίθετο μάλιστα, δεν έχαναν ευκαιρία να λοιδορούν, να χλευάζουν και να κατηγορούν οποιαδήποτε μορφή αγώνα και διαμαρτυρίας.

Τώρα τα έχει πιάσει ο πόνος για την Eldorado Gold και τους εργαζόμενους (500; 600; 1.000; πόσοι είναι αλήθεια;) που κινδυνεύουν να μείνουν άνεργοι. 

Και πολλές μέρες τώρα μας πληροφορούν τα κανάλια πως «κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι στις Σκουριές». Τέτοιο άγχος για την Eldorado, μας ήρθαν δάκρυα στα μάτια, στο τέλος. 

Πάθος για τον χρυσό...