(EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ)
Όταν το 2000 η τότε ελληνική κυβέρνηση «αποζημίωνε» τον Γλίξμπουργκ για το Τατόι, δεν είχε αφενός καμία υποχρέωση να το κάνει, αφετέρου «σφράγισε» ότι το οικολογικό και πολιτιστικό κόσμημα ανήκει και με τη βούλα στον ελληνικό λαό.
Το έχουμε πληρωμένο το Τατόι εν ολίγοις. Παρ’ όλο που ένας τέως βασιλιάς -πολύ τέως- δεν πρέπει να έχει περιουσιακές αξιώσεις πάνω σε μια δημοκρατική γη. Αλλά, ας πούμε, ανήκει στον λαό. Από το 2019 ο πρωθυπουργός με τη Μενδώνη κάνουν σχέδια αξιοποίησης του τεράστιου κτήματος. Αξιοποίηση για τη Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη σημαίνει ξεπούλημα σε ιδιώτες. Και ξενοδοχεία, και εστιατόρια, και σπα. Κάτι που δικαιωματικά ανήκει σε όλους τους πολίτες, μια κοιτίδα πράσινου και πολιτισμού, παραχωρείται τώρα έναντι αντιτίμου.
Το 2021 κάηκαν τα δύο τρίτα του κτήματος, πράγμα που ανέκοψε την όρεξη του Μητσοτάκη. Αλλά ο Μητσοτάκης είναι κιμπάρης, δεν κωλώνει σε τέτοια. Εδώ χάρισε ιδιωτική συλλογή προϊόντων αρχαιοκαπηλίας και το περηφανεύτηκε κιόλας. Έτσι λοιπόν, το επαρχιωτόπουλο μ’ αυτή τη μίζερη, ξιπασμένη νοοτροπία και την αλαζονεία κάθε ζηλόφθονου θνητού που θα ήθελε να είναι πρίγκιπας έγινε ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που προσκάλεσε ο πρίγκιπας Κάρολος στα δικά του παλάτια.
Και πήγε. Τι είναι ο Κάρολος της Αγγλίας; Ένας κύριος που συνέταξε μια οικολογική χάρτα, ας πούμε, με σκοπό να συγκεντρώσει δισεκατομμύρια για την πράσινη ανάπτυξη του κόσμου τούτου. Μια τέτοια επιδότηση θέλει κι ο Κυριάκος για το Τατόι, να το κάνει σαν τα παλάτια της Σκωτίας, να πασπαλίσει χρυσόσκονη τη δική μας φτώχεια και τη δική του ξιπασιά. Ήταν κι ο Μπακογιάννης εκεί. Ως τι κανένας δεν ξέρει. Ως ανιψιός; Ως χρυσός γόνος; Ως δήμαρχος όλων των Ελλήνων; Κανένας δεν ξέρει.
Ξέρουμε ότι, ακόμη και καμένο, διαλυμένο και θλιβερό, το Τατόι είναι γι’ αυτούς σαν τη μύγα και το ξύγκι της. Αν μπορέσουν να έχουν λαμβάνειν, θα βρουν τρόπο. Στην ανάγκη, θα μπει μπροστά ο Μπακογιάννης να φτάσει τον «Μεγάλο Περίπατο» μέχρι τα πάλαι ποτέ θερινά ανάκτορα.
Γιατί μπορεί να διώξαμε τον βασιλιά, αλλά ένα σόι γεμάτο σύνδρομα μεγαλείου το έχουμε φεσωθεί. Και μάλιστα πολύ.
