to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

17:37 | 21.03.2013

Πολιτισμός

Βιβλιοκριτική: Εντιμότατη εταιρεία

Του Πάνου Ραμαντάνη


Γρίφοι, αίμα, πολιτικά παιχνίδια, κοινωνική αναταραχή, μυστικές υπηρεσίες… Ένα πολιτικό – αστυνομικό «συστημικό πρόβλημα»… Στις «λέξεις» της Μανοτί και του DOA, όλες οι απαντήσεις…

Είναι χιλιοειπωμένο, ναι… Το νουάρ δεν είναι ένα «στεγνό» μυθιστόρημα, δεν είναι μια «ξερή» αστυνομική ιστορία… Το νουάρ είναι ατμόσφαιρα, είναι πολιτική σκέψη, είναι καλοφτιαγμένα λογοτεχνικά κουίζ… Και η «Εντιμότατη εταιρεία» των Μανοτί και DOA δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτό τον κανόνα. Άλλωστε, με παρακαταθήκη τον Ζαν – Πατρίκ Μανσέτ και τον Ζαν – Κλωντ Ιζζό δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο παρά μόνο να γράψεις, τουλάχιστον, ένα καλό νουάρ μυθιστόρημα. 

Μια αριστερή καθηγήτρια (Μανοτί) Σύγχρονης Οικονομικής Ιστορίας  και ένας «αναρχικός της Δεξιάς» συγγραφέας (DOA) έργων επιστημονικής φαντασίας, αποφασίζουν να «ενώσουν» σκέψεις εμπειρίες και λέξεις. «Εντιμότατη εταιρεία» το αποτέλεσμα της… σύμπραξης αυτής. Πολιτικό μυθιστόρημα ντυμένο με τα καλύτερα ρούχα της νουάρ λογοτεχνίας με φόντο μια Γαλλία από το σήμερα… το αύριο… το όποτε…

Λίγες μέρες πριν τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, μια ομάδα οικολόγων ακτιβιστών (Μαχητές της Οικολογίας),ο Ζυλιέν, ο Ερουάν και η Σάφρον τα ονόματα αυτών, παρακολουθούν με κάμερα το εσωτερικό του σπιτιού ενός στελέχους της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, του Μπενουά Σουμπίζ. Σκοπός της ομάδας είναι να καταφέρει να αποσπάσει, με την βοήθεια ενός χάκερ, από τον υπολογιστή του Μπενουά πολύτιμα στοιχεία. Και στο σημείο αυτό θα συμβεί το απρόοπτο: Ο Μπενουά Σουμπίζ δολοφονείται από δύο κουκουλοφόρους -οι οποίοι, μάλιστα, αφαιρούν στοιχεία από το laptop του- και το περιστατικό αυτό, μέσω της κάμερας, θα καταγραφεί στον σκληρό δίσκο του pc των οικολόγων ακτιβιστών! Μπέρδεμα…

Τρομαγμένοι για το τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει το συγκεκριμένο περιστατικό (ο φόνος του Μπενουά Σουμπίζ) στις ζωές τους, οι τρεις οικολόγοι ακτιβιστές αποφασίζουν να περάσουν στην παρανομία… με ότι αυτό συνεπάγεται.  Οι τρεις ακτιβιστές θα βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα καθώς, αρχικά, θα κυνηγηθούν τόσο από τους μπάτσους όσο και από τους δολοφόνους. Εξάλλου, αποτελούν το τέλειο θύμα για τους πραγματικούς δολοφόνους που κινούνται στην σκιά, ή και στα φώτα καμιά φορά, της εξουσίας!

Την υπόθεση, για λογαριασμό της Γαλλικής Κυβέρνησης, αναλαμβάνει ένας περίεργος μπάτσος, ονόματι Παρίς, ο οποίος, αρκετά γρήγορα, θα ανακαλύψει πως ο Μπενουά Σουμπίζ ήταν αστυνομικός και μάλιστα αξιωματικός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών που είχε υπό το «βλέμμα» του μια άκρως απόρρητη υπόθεση. 

Η διπλή, στην ουσία, υποκλοπή των ηλεκτρονικών αρχείων του Μπενουά Σουμπίζ, καθώς και ο θάνατός του, γρήγορα αποδεικνύεται ότι έχουν άμεση σχέση με τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές. Και ο μπάτσος Πάρις θα αρχίσει να καταλαβαίνει πως αντίρροπες πολιτικές δυνάμεις και ομάδες, έχουν ξεκινήσει έναν «αόρατο» πόλεμο μεταξύ τους, για το ποια πλευρά θα βρει πρώτη τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία, που θα κρίνουν, προς όφελος φυσικά της καθεμίας, την εκλογική μάχη. 

Άλλωστε, η προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία πλησιάζει στο τέλος της και οι δημοσκοπήσεις, για τον πρώτο γύρο των Προεδρικών εκλογών, δίνουν «καθαρό» (τουλάχιστον έτσι θέλουν κάποιοι να φαίνεται) προβάδισμα στον υποψήφιο της Δεξιάς, τον Πιερ Γκερέν, έναν τύπο έτοιμο για όλα… που ενώ ως υπουργός Οικονομικών ήταν κατά της εγκατάστασης πυρηνικών αντιδραστήρων τρίτης γενιάς, τώρα, ως υποψήφιος πρόεδρος, είναι φανατικός υποστηρικτής τους. Και τι ρόλο μπορεί να έπαιξε στην στροφή του Γκερέν η πολιτική στήριξη μιας τσιμεντοβιομηχανίας στο πρόσωπό του; 

Γρίφοι, αίμα, πολιτικά παιχνίδια, κοινωνική αναταραχή, μυστικές υπηρεσίες… Ένα πολιτικό – αστυνομικό «συστημικό πρόβλημα» που ο μπάτσος Πάρις, καλείται να δώσει την λύση. Πόσο εύκολο όμως είναι αυτό; Και αν η «λύση» είναι κάθε φορά μεταβλητή; Στις «λέξεις» της Μανοτί και του DOA, όλες οι απαντήσεις…

«Αδύνατο να αφήσουμε στη μέση αυτό το βιβλίο. Αξιοθαύμαστο μυθιστόρημα, με πολλή έρευνα και δράση», θα γράψει στην κριτική της η Liberation. «Ένα ανησυχητικό μυθιστόρημα, δομημένο με αξιοθαύμαστο τρόπο και σπάνια ευφυΐα, που θυμίζει το μεγάλο ιταλικό σινεμά της δεκαετίας τους 70», θα γράψει, με την σειρά της, η  L’Humanite. «Ένα άψογο μυθιστόρημα για τις αιμομικτικές ανάμεσα στην εξουσία και τις μεγάλες επιχειρήσεις, μια απαισιόδοξη άποψη για την κοινωνία», θα καταλήξει στην κριτική της η Le Monde.

Εξαιρετικές κριτικές που δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς μαζί τους. Πράγματι, η Μανοτί και ο DOA, κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν σύγχρονο νουάρ μυθιστόρημα που διαβάζεται εύκολα, προβληματίζει γρήγορα και δημιουργεί σκέψεις από το… «πουθενά». Περίεργο συναίσθημα αλλά… τελειώνοντας το βιβλίο η πρώτη σκέψη που καρφώνεται στο μυαλό είναι πως, το νουάρ του μέλλοντος είναι εδώ! 

Ποίοι είναι η Ντομινίκ Μανοτί; Ποιος είναι ο DOA;

Η Ντομινίκ Μανοτί γεννήθηκε στο Παρίσι το 1942. Είναι agregee της ιστορίας και αναπληρώτρια καθηγήτρια της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII. Αναμείχθηκε ενεργά στο κίνημα για την ανεξαρτησία της Αλγερίας, καθώς και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Διετέλεσε στέλεχος της CFDT. 

Γράφει η ίδια: "Στράφηκα στη συγγραφή μυθιστορημάτων όταν η εκλογή του Φρανσουά Μιτεράν σήμανε ουσιαστικά το τέλος της ελπίδας για ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Το νουάρ μυθιστόρημα φαίνεται πως είναι η πιο πρόσφορη φόρμα για την αφήγηση των εμπειριών της γενιάς μου· και χρησιμοποίησα τις ιστορικές μου γνώσεις ως το καταλληλότερο εργαλείο για το στήσιμο της μυθιστορηματικής αφήγησης". Τιμήθηκε το 2002 με το Μεγάλο Βραβείο Νουάρ Μυθιστορήματος για το βιβλίο "Nos fantastiques annees fric" και το 2011 με το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας για την "Εντιμότατη εταιρεία".

DOA (τα αρχικά του τίτλου της ταινίας του Rudolph Mate "Dead On Arrival") είναι το ψευδώνυμο ενός συγγραφέα βιβλίων επιστημονικής φαντασίας και αστυνομικών μυθιστορημάτων και σεναριογράφου που γεννήθηκε στη Λυών το 1968. 

Τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών στο φεστιβάλ αστυνομικού μυθιστορήματος "Quais du Polar" της Λυών, και δύο φορές με το Μεγάλο Βραβείο Αστυνομικής Λογοτεχνίας (2007, για το βιβλίο "Citoyens clandestins", και 2011, για την "Εντιμότατη εταιρεία"). 

Δηλώνει πως έγινε μανιακός αναγνώστης σε σχετικά μεγάλη ηλικία, πως είναι λάτρης του κινηματογράφου, των κόμικς, του David Bowie, της ηλεκτρονικής μουσικής, καθώς και των συγγραφέων James Ellroy, Ed McBain και Cormac McCarthy.

ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΗ ΕΤΑΙΡΙΑ των DOMONIQUE MANOTTI & DOA

Είδος: ΝΟΥΑΡ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Εκδόσεις: Πόλις, 2012

Μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος

Σελίδες: 422

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)