Τι θυμόμαστε από ιστορικά πολιτικά γεγονότα που καθόρισαν το μέλλον μιας χώρας; Το γκρέμισμα των συνόρων, την πτώση της δικτατορίας, την εξέγερση ενός λαού; Τι έχει μείνει ως ανάμνηση σε όσους συμμετείχαν σε αυτά και τι καθορίζει τη συλλογική μνήμη μιας κοινωνίας; Τι μπορεί να αναπαραστήσει αυτά τα γεγονότα σήμερα: ένα σύνθημα, μια φωτογραφία, ένα τραγούδι, μια μαρτυρία;
Αυτά τα ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν οι συμμετέχοντες στην περφόρμανς Ακρόαση για μια διαδήλωση, που παρουσίαζει η Αργεντινή συγγραφέας και σκηνοθέτης Λόλα Αρίας την Τρίτη 17 Νοεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Τη Λόλα Αρίας τη γνωρίσαμε στο περσινό Transitions, το δεύτερο κατά σειρά από τα γεωπολιτικά φεστιβάλ της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Τότε παρουσίασε τη μεγάλη επιτυχία της ομάδας της, την παράσταση Η ζωή μετά, που από το 2009 που πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αργεντινή, έχει ταξιδέψει σε πολλές πόλεις και φεστιβάλ όλου του κόσμου. Θέμα της, η γενιά που έζησε τα παιδικά της χρόνια κατά τη διάρκεια της αργεντίνικης δικτατορίας του Βιντέλα, η γενιά της ίδιας δηλαδή της Λόλα Αρίας. Οι ηθοποιοί έφεραν πάνω στη σκηνή τις προσωπικές τους ιστορίες και, κυρίως, τις ιστορίες των γονιών τους, άλλοτε αυτοεξόριστων, «εξαφανισμένων» ή δολοφονημένων από τη χούντα, άλλοτε συνεργατών της, άλλοτε «φιλήσυχων» πολιτών.
Ήδη από πέρυσι όμως η Αρίας ετοίμαζε τη φετινή της δουλειά μια εξάωρη περφόρμανς από τις 6:00 μ.μ. μέχρι τα μεσάνυχτα. Πέρυσι, κατά την παραμονή της στην Αθήνα, οργάνωσε μια περιήγηση στο κέντρο της πόλης, ένα φανταστικό «riot tour» στα σημεία που θα δείχναμε σε έναν τουρίστα αν θέλαμε να του μιλήσουμε για τις κομβικές στιγμές των διαδηλώσεων και των ταραχών που έγιναν τα τελευταία χρόνια. Ήταν και πάλι οι μέρες γύρω από την επέτειο του Πολυτεχνείου, ενώ κορυφωνόταν η απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού και οι προσπάθειες για τη σωτηρία της ζωής του.
Συνδέοντας τη δεύτερη με την τρίτη έκδοση του φεστιβάλ Transitions, η Αρίας καλεί το κοινό σε μια παράσταση με τη μορφή ακρόασης. Οι θεατές είναι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας και έρχονται αντιμέτωποι με το εξής ερώτημα: «Αν μπορούσατε να γυρίσετε το χρόνο πίσω, σε ποια ιστορική συγκυρία θα θέλατε να βρεθείτε και ποιο ρόλο θα παίζατε; Θα ήσασταν διαδηλωτής, παρατηρητής, αστυνομικός;»
Ένα κάλεσμα για συμμετοχή σε μια οντισιόν/ακρόαση, με σκοπό την αναπαράσταση μιας διαδήλωσης, δημοσιοποιείται στις εφημερίδες και σε άλλα μέσα ενημέρωσης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, οι συμμετέχοντες έρχονται αντιμέτωποι με αναμνήσεις, ιστορικά στοιχεία και συλλογικές αφηγήσεις, στην προσπάθειά τους να αναπαραστήσουν τι πραγματικά έγινε και πώς αυτό μπορεί να ανασυσταθεί σήμερα.
Μια παράσταση-ακρόαση για τη συλλογική μνήμη, την πολιτική συμμετοχή και τη σχέση ανάμεσα στη μυθοπλασία και την ιστορία. Το έργο αυτό έχει μια νομαδική μορφή και αναδημιουργείται κάθε φορά, ειδικά για την κάθε πόλη στην οποία παρουσιάζεται. Η κάθε πόλη έχει τη δική της ιστορία και για τους κατοίκους της υπάρχει μία διαδήλωση που δεν μπορούν ποτέ να ξεχάσουν. Στην Αθήνα, η Λόλα Αρίας συνεργάστηκε με τον Πρόδρομο Τσινικόρη, ο οποίος μαζί με τον ιστορικό Λεωνίδα Καλλιβρετάκη επέλεξαν μαρτυρίες 17 ανθρώπων που συμμετείχαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου (ως θύματα, αλλά και ως θύτες), τις οποίες οι θεατές καλούνται, αν επιθυμούν, να αναπαραστήσουν...
Συντελεστές
Σύλληψη και Δημιουργία: Lola Arias
Καλλιτεχνική συνεργασία: Aljoscha Bregrich
Έρευνα και Δραματουργία: Πρόδρομος Τσινικόρης
Βοηθός στην έρευνα: Ιωάννα Βαλσαμίδου
Βίντεο: Mikko Gaestel
Βοηθός βίντεο: Oliwia Twardowska
Βοηθός σκηνοθέτη: Λιάνα Ταουσιάνη
Ιστορικός Σύμβουλος: Δρ. Λεωνίδας Καλλιβρετάκης (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών)
Διερμηνεία: Νίκος Πρατσίνης
Ευχαριστούμε την ΕΡΤ για την παραχώρηση αρχειακού υλικού.
Πληροφορίες
Λόλα Αρίας, Ακρόαση για μια διαδήλωση
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015, 18:00-24:00
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Συγγρού 107-109, Κεντρική Σκηνή
Η είσοδος είναι δωρεάν και τηρείται σειρά προτεραιότητας. Οι θεατές μπορούν να μπουν και να βγουν από το χώρο της παράστασης οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της περφόρμανς.
