Ο επίσημος εορτασμός έγινε στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής στην πλατεία Ελευθερίας, όπου βρίσκεται και το μνημείο του Ολοκαυτώματος. Είναι το ίδιο ακριβώς σημείο όπου οι Γερμανοί κατακτητές συγκέντρωσαν τον Ιούλιο του 1942 εννιά χιλιάδες Εβραίους, τους οποίους υπέβαλαν σε δημόσιο εξευτελισμό και έστειλαν πολλούς από αυτούς σε καταναγκαστική εργασία.
Το Μάρτιο του 1943 ακολούθησε η πρώτη απέλαση Εβραίων της Θεσσαλονίκης για το Άουσβιτς, όπου εξοντώθηκαν περίπου 50.000 Εβραίοι της πόλης (το 96% των Εβραίων κατοίκων της).
Χαιρετισμός Υφυπουργού Εξωτερικών Γιάννη Αμανατίδη ως Εκπροσώπου της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα στην Ημέρα Μνήμης Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων Ολοκαυτώματος, στη Θεσσαλονίκη:
Στις 27η Ιανουαρίου 1945 έκλεισαν για πάντα οι πύλες του Άουσβιτς. Για όσους είχαν ανέλπιστα επιζήσει, αυτό ήταν το τέλος μιας πορείας θανάτου στις πιο οδυνηρές σελίδες της ευρωπαϊκής ιστορίας. Για την ανθρωπότητα, ήταν η συνειδητοποίηση του τέλους μιας εποχής, όπου ο χρόνος σταμάτησε απέναντι στην κτηνωδία των ανθρώπων.
Στην Ελλάδα ζούσαν περισσότεροι από 79.000 εβραίοι πριν από τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Μετά τον πόλεμο και το Ολοκαύτωμα, σχεδόν το 90% των Ελλήνων Εβραίων είχε εξολοθρευτεί. Το μεγαλύτερο τίμημα πλήρωσε η κοινότητα της Θεσσαλονίκης, η μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα της χώρας, η πάλαι ποτέ Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων, από την οποία προέρχομαι, και της οποίας ο φόρος αίματος παραμένει αιώνιος φανός του μαρτυρίου των Ελλήνων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Γ’ Ράιχ.
Ο όρος Ολοκαύτωμα δηλώνει την γενοκτονία έξι εκατομμυρίων Εβραίων της Ευρώπης από τους Ναζί. Την προσχεδιασμένη προσπάθεια να αφανισθεί ένας λαός, υπό το βλέμμα άβουλων παρατηρητών και την έμπρακτη απόδειξη του ηρωικού μεγαλείου Ελλήνων, «Δικαίων των Εθνών», που με αυτοθυσία αγωνίστηκαν για τη διάσωση των συμπολιτών τους.
Περισσότερο από 70 χρόνια μετά τις πρώτες εκτοπίσεις Ελλήνων Εβραίων στα στρατόπεδα θανάτου του Γ’ Ράιχ, μία φράση μένει ισχυρή, ‘ποτέ ξανά να μην ζήσει η ανθρωπότητα τέτοιες θηριωδίες’. Μέλημά μας παραμένει, να στοχαστούμε γύρω από τις συνθήκες που γεννούν τις συμφορές. Τα δεινά δεν προκύπτουν αιφνίδια, αλλά ποτίζουν σαν δηλητήριο τις κοινωνίες, έως ότου οι πανανθρώπινες αξίες της ζωής, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, δεν βρίσκουν πια καταφύγιο στις ψυχές των ανθρώπων. Ως Έλληνες αναμετρόμαστε με το βάρος των αρχών και των αξιών, που πρώτα αρθρώθηκαν σε τούτη εδώ τη χώρα και επαναβεβαιώνονται στις ακτές των ελληνικών νησιών, που με σεβασμό και αξιοπρέπεια υποδέχονται ικέτες πρόσφυγες, θυμίζοντας το ηθικό βάρος των γεγονότων και των συνεπειών τους.
Οι Έλληνες Εβραίοι, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας που αγωνίστηκε για την Ευρώπη, γη ειρήνης και ευημερίας, όπου ο άνθρωπος αποτελεί υπέρτατη αξία. Οι μνήμες δεν σβήνουν ποτέ, όμως παραποιούνται. Χρέος μας, συνεπώς, δεν είναι μόνο η διατήρηση της μνήμης, ως πρόληψη ανάλογων δεινών, αλλά και η υπεράσπιση της αλήθειας και του δικαίου των ανθρώπων που την ορίζει. Ειδικά εκείνων, για τους οποίους ο επιτάφιος λόγος προστάζει: Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος.
Σας ευχαριστώ
