Έως ότου δημοσιοποιηθεί το «σκεπτικό» της απόφασης του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα του νόμου αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών για να μπορούμε με κάποια ασφάλεια να κρίνουμε αν είναι ορθή, εσφαλμένη ή έχει ορισμένα «κενά», είμαστε υποχρεωμένοι να αναφερόμαστε σ' αυτήν με βάση ό,τι έχει γίνει γνωστό και σύμφωνα μ' αυτό να κρίνουμε τη στάση των κομμάτων, πρωτίστως της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που μετέχουν της κεντρικής πολιτικής αντιπαράθεσης.

Είναι παγκοίνως γνωστό ότι η πλήρης διάσταση κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης ως προς τη συγκρότηση του ΕΣΡ επήλθε με την ανάληψη της ηγεσίας της Ν.Δ. από τον Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος ανέτρεψε τη συνεννόηση των δύο πλευρών που είχε επιτευχθεί υπό την ηγεσία Μεϊμαράκη. Όπως ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης διατείνεται, αυτό έγινε διότι στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον Αλ. Τσίπρα ο πρωθυπουργός δεν απάντησε θετικά στον μόνο όρο που έθεσε η Ν.Δ. για να συναινέσει στη συγκρότηση του ΕΣΡ: την εκ των προτέρων νομοθετική παραχώρηση σ' αυτό των αρμοδιοτήτων αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών. Το αίτημα έχει ενδιαφέρον, καθώς η Ν.Δ. το επανέφερε χθες, μια ημέρα μετά την απόφαση του ΣτΕ, ως απάντηση στη νέα πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να συγκληθεί τη Δευτέρα η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και να καταβληθεί προσπάθεια συγκρότησης του ΕΣΡ, του μόνου αρμοδίου οργάνου για την αδειοδότηση των καναλιών, όπως φέρεται να εκτιμά το ΣτΕ.

Αν λάβουμε ως δεδομένο ότι η πλειοψηφία του ΣτΕ κρίνει πως, σύμφωνα με το Σύνταγμα, το ΕΣΡ είναι αποκλειστικά αρμόδιο για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών σε κάθε περίπτωση, δηλαδή δεν έχει πρόβλεψη για το τι γίνεται σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν, τότε τυχόν αποδοχή του αιτήματος του Κυρ. Μητσοτάκη θα οδηγούσε στην εξής εμπλοκή: ο νόμος να προβλέπει ότι μόνο αρμόδιο όργανο είναι το ΕΣΡ, αλλά η εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση και εν προκειμένω η Ν.Δ. να δύναται να μπλοκάρει τη συγκρότησή του, ήτοι να μην υφίσταται ποτέ αρμόδιο όργανο! Μια τέτοια εμπλοκή θα ισοδυναμούσε με συνταγματική εκτροπή, αφού και πάλι το ΣτΕ έχει χαρακτηρίσει αντισυνταγματικό το χρόνιο καθεστώς μη οριστικής διευθέτησης του τηλεοπτικού χώρου. Άρα, είτε η απόφαση του ΣτΕ θα είναι λίγο πιο «πλούσια» απ' ό,τι παρουσιάζεται είτε το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να αποφύγει την «παγίδα» που επιχειρεί να στήσει εκ νέου η Ν.Δ.

Όπως έλεγε και ένας νεοδημοκράτης παλαιότερα, στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.