Η σημερινή φωτογραφία είναι τραβηγμένη βράδυ στη Λεωφόρο Συγγρού πριν από χρόνια.

Παρά την οικονομική κρίση, τα αξεσουάρ για σεξ παρ’ ότι «είδη πολυτελείας», φαίνεται να έχουν καλύτερες πωλήσεις ακόμα και από εμπορεύματα που θεωρούνται πρώτης ανάγκης. Γενικότερα, η «βιομηχανία του σεξ» μοιάζει σαν να μην υπόκειται στους νόμους του οικονομικού κύκλου. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, αφορά όλες τις καπιταλιστικές χώρες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Οικονομικής Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ, ο συνολικός ετήσιος τζίρος ξεπερνά τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια, είναι δηλαδή υψηλότερος από τις πωλήσεις της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας! Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 70% των συναλλαγών μέσω ίντερνετ στην Ευρώπη αφορά την πορνογραφία. Στη Νότια Κορέα, ο εθνικός οργανισμός τηλεπικοινωνιών υπολογίζει ότι το ένα τέταρτο από το σύνολο της χρήσης κινητής τηλεφωνίας νέας γενιάς αφορά πορνογραφικό υλικό.

Δεν ήταν πάντοτε έτσι στον καπιταλισμό.

Αρχικά, οι διαπροσωπικές σχέσεις (και οι σεξουαλικές) δεν ήσαν αντικείμενα «επενδυτικής ευκαιρίας» για τους καπιταλιστές. Οι άσπλαχνοι καπιταλιστές χρειάστηκαν κάποιο χρόνο για να αντιληφθούν το πλήρες νόημα του αποφθέγματος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Βεσπασιανού Pecunia non olet (το χρήμα δεν έχει οσμή). Μάλιστα, ιδιαίτερα στη βικτωριανή εποχή (1837-1901), κυριαρχούσε η υποκριτική σεμνοτυφία. Ιδού μερικά παραδείγματα από την αυγή του καπιταλισμού έως το 19ο αιώνα:

Ο Ισαάκ Νεύτων πέθανε παρθένος.

Και ο Τζον Ράσκιν.

Και ο Χένρυ Τζαίημς.

Ο Γκαίτε πήγε για πρώτη φορά με γυναίκα σε ηλικία σαράντα χρονών.

Υπήρχαν βέβαια και οι εξαιρέσεις.

Ο Μπάυρον (Lord Byron) μυήθηκε στα μυστικά του έρωτα από την νταντά του. Κάποια Μαίη Γκρέυ. Η οποία, όπως ισχυρίζεται βιογράφος του ποιητή, όταν έμαθε ότι «το αγαπημένο της αγόρι» πέθανε στο Μεσολόγγι αναφώνησε:

-Where in hell’s name is that bloody place?

Μετά…

…αυτοκτόνησε.