Όπως σημειώνει μεταξύ άλλων ο Κώστας Ράπτης στο capital.gr:
Ο Μπερνς δεν είναι βέβαια κάποιος άγνωστος στην ουκρανική πρωτεύουσα, την οποία επισκέφθηκε επίσης τον περασμένο Ιανουάριο και Ιούνιο. Ωστόσο, η παρούσα συγκυρία είναι ιδιαίτερα λεπτή.
Στο πεδίο των μαχών, η ουκρανική πολεμική προσπάθεια έχει οδηγηθεί σε στασιμότητα. Η θερινή "αντεπίθεση των 100 ημερών" δεν απέφερε αξιοσημείωτα εδαφικά κέρδη, αντιθέτως είχε μεγάλο κόστος σε προσωπικό και εξοπλισμό.
Έκτοτε η ρωσική πλευρά μοιάζει να έχει αναλάβει την πρωτοβουλία σε όλα τα μέτωπα, εκτός από αυτό της Χερσώνας, όπου ο Δνείπερος παρέχει ισχυρή φυσική οχύρωση στις θέσεις των Ουκρανών, ενώ η πολιορκούμενη Αβντίγιφκα στο Ντονμπάς είναι όλο και πιο πιθανό να καταληφθεί, απαλλάσσοντας έτσι την (προσαρτημένη πλέον στη Ρωσία) πόλη του Ντονιέτσκ από την απειλή των συχνών βομβαρδισμών. Παραμονεύει δε πάντοτε το ενδεχόμενο νέων μαζικών ρωσικών πυραυλικών επιθέσεων στις ουκρανικές υποδομές.
Η ουκρανική πλευρά φέρεται να αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα επάνδρωσης, καθώς οι μονάδες της δεν έχουν την πολυτέλεια της rotation και άρα σταδιακώς εξαντλούνται. Η διάμεση ηλικία των επιστρατευμένων ξεπερνά τα 40 έτη, ενώ η παρουσία ξένων "εθελοντών" έχει εμφανώς περιοριστεί.
Όλα αυτά έχουν επί της ουσίας δημοσίως αναγνωρισθεί από τον αρχηγό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων Βαλέρι Ζαλούζνι στην πολυσυζητημένη ήδη συνέντευξή του στον βρετανικό Economist, προκαλώντας ρήγμα, όπως το έχουν αποκαλέσει οι New York Times και Washington Post, στις σχέσεις του στρατηγού με τον Ζελένσκι.
