Ο φταίχτης για όλα τα δεινά του τόπου, σημερινά αλλά και όσα έλαβαν χώρα από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Αυτά δεν είναι κομμάτι και προπαγανδιστική αποκλειστικότητα της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, μα και της κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Πάντα εντός και εκτός Βουλής στο πολιτικό τους καταχέριασμα ενάντια στη Δεξιά, δεν θα παραλείψουν και μάλιστα εκτενώς να αναφερθούν με την ίδια σκληρή φρασεολογία και κατά του μεγάλου… φταίχτη για το κακό μας ριζικό, τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Και φυσικά, κανείς δεν διανοείται να ενίσταται, πολύ δε περισσότερο να αμφισβητεί το δικαίωμα της κριτικής, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή, ακόμη και την πολεμική, εφόσον αυτή τηρεί τα όρια της πολιτικής ευπρέπειας. Εκείνο που ενοχλεί και πικραίνει είναι όχι μόνο η υπερβολή στην άσκηση αυτής της κριτικής, μα και το ανυπόστατο της ουσίας και η έλλειψη στοιχειώδους τεκμηρίωσης των επιχειρημάτων και ισχυρισμών που περιλαμβάνει αυτή.
““Το βαθύ κράτος” της ΕΥΠ δεν εκδημοκρατίζεται, αλλά χρειάζεται ξεθεμελίωμα. Είναι υποκριτική η στάση του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, που μιλάει για “επανίδρυση της ελληνικής δημοκρατίας‘’ ενώ έχει ο ίδιος επανειλημμένα υπηρετήσει, θωρακίσει, χρησιμοποιήσει τους μηχανισμούς του σημερινού καθεστώτος”. Αυτά αναφέρει η ανακοίνωση των πολιτικών συλλογικοτήτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένου και του κοινοβουλευτικού ΜΕΡΑ25, που οργάνωσαν με επιτυχία την συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα χθες με αφορμή τα πρόσφατα κυβερνητικά αίσχη.
Μια δυναμική, μαζική εκδήλωση που χαροποίησε κάθε πολίτη όλου του δημοκρατικού φάσματος και που νοερά έστω λόγο αντικειμενικών δυσκολιών να συμμετέχουν αυτοπροσώπως, βρίσκονταν μαζί τους.
Αν και μια τέτοια εκδήλωση με προοπτικές συνέχειας και κλιμάκωσης, ο κόσμος την ανέμενε και την αναμένει και από τα προοδευτικά κοινοβουλευτικά κόμματα. Να όμως που σε καίριας σημασίας για την επιβίωση της δημοκρατίας στιγμές, η κομματική τύφλωση, ο φανατισμός της μιας και μοναδικής αλήθειας, σκιάζει μερικώς το αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας όσο αξιόλογη κι αν είναι αυτή.
Διαβάζεις την ανακοίνωση και αναρωτιέσαι ειλικρινέστατα: πότε πρόλαβαν αυτά τα θηρία του ΣΥΡΙΖΑ, από το 2015 έως το 19, να θωρακίσουν, να υπηρετήσουν και να χρησιμοποιήσουν αυτούς τους σκοτεινούς μηχανισμούς για προσωπικά και κομματικά οφέλη; Την ώρα που εκείνη η κυβέρνηση πάλευε με την εξωτερική και εσωτερική τρόικα, που σαν τον πνιγμένο πιάνονταν από τα μαλλιά της για να αποφύγει το μοιραίο και να σώσει τα άσωτα, παρόλα αυτά αυτή βυσσοδομούσε στα υπόγεια των μυστικών υπηρεσιών, υπονομεύοντας τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των συμπολιτών μας.
Θα ήταν ευεργετικο για τον δημοκρατικό προοδευτικό κόσμο αν οι συντάκτες της παραπάνω ανακοίνωσης ανέφεραν και κάποια συγκεκριμένα στοιχεία και πράγματα που θα συνηγορούσαν έστω και αμυδρά στην τεκμηρίωση των ισχυρισμών τους. Μάταιος κόπος και μάταιη μια τέτοια προσδοκία. Όμως οι εντυπώσεις μένουν, όπως και τα συμπεράσματα σε τρίτους, όχι σώνει και καλά προκατειλημμένους, ότι “δεν βαριέσαι, όλοι το ίδιο είναι”.
Στίγμα διαχρονικό για τον πολιτικό πολιτισμό του συνόλου της Αριστεράς υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει στο θέμα των σχέσεων και της συμπεριφοράς του ενός προς τον άλλο. Ένας αχρείαστος τις περισσότερες φορές κομματικός ανταγωνισμός, μια ιδιάζουσα πολιτική μικροπρέπεια, όπως και οι ιδεολογικές κατά καιρούς αγκυλώσεις, αδικούν το ζητούμενο του κοινού αγώνα που προσβλέπει σε ένα δικαιότερο κόσμο, σε μια πραγματικά ανθρώπινη κοινωνία.
Τώρα αν κάποιοι ιεραρχούν ως αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα την προσωπική η και συλλογική τους δικαίωση, υποτιμώντας το Μητσοτακικό πολιτικό και κοινωνικό έρεβος, μπορεί να ήρθε η στιγμή να το ξανασκεφτούν.
Υ.Γ: Μιας και μιλάμε για παρακράτος και βαθύ κράτος, οι φίλοι της ευρύτερης Αριστεράς ας ρίξουν μια ματιά στα συμπεράσματα του ανακριτή που είχε αναλάβει την υπόθεση των πυρκαγιών και των θυμάτων στο Μάτι. Εκεί θα διαπιστώσουν τι εστί βαθύ κράτος, δομημένο δεκαετίες τώρα από τη Δεξιά. Εκεί θα δούνε και την εμπεριστατωμένη με λεπτομέρειες δράση των πρωταγωνιστών του βαθέως κράτους, αξιωματούχων της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας. Εκεί θα διαπιστώσουν πώς έδρασε και με τι σκοπό όλο εκείνο το παρακράτος. Με μοναδικό στόχο και μη λογαριάζοντας ανθρώπινες ζωές, να πληρώσει τα σπασμένα η πολύπαθη τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
