Οι λαοί της Αφρικής έστησαν πάγκους με δικά τους φαγητά και χειροποίητα κοσμήματα, χόρεψαν και τραγούδησαν μαζί με τους περαστικούς, ενώ μαζί τους μοιράστηκαν ιστορίες, που τους πληγώνουν κάθε μέρα.
Μία γυναίκα από τον Άγιο Μαυρίκιο ήρθε στην Ελλάδα πριν 26 χρόνια. Η πραγματικότητα που βιώνει, είναι χειρότερη από εκείνη που έζησε στις πρώτες μέρες της στη χώρα μας, καθότι οι ρατσιστικές επιθέσεις έχουν αυξηθεί. Όπως έλεγε: «η κόρη μου που γεννήθηκε και έχει μεγαλώσει εδώ, δεν έχει τις ίδιες ευκαιρίες στη δουλειά της».
Παρόμοιες ιστορίες, συναντούσες σε όλες τις κουβέντες, ενώ έκδηλη ήταν η αγωνία των ανθρώπων για το μέλλον. Αν και η κυβέρνηση άλλαξε, ακόμη οι μετανάστες – πρόσφυγες περνούν δύσκολα. Ελάχιστοι μπορούν να δουλέψουν υπό κανονικούς όρους, ενώ ακόμη και στις γειτονιές τους δεν αισθάνονται ασφάλεια, καθότι η Χρυσή Αυγή και άλλες φασιστικές ομάδες δρουν ανεξέλεγκτα.
«Έξω οι ξένοι από την Ελλάδα», λένε οι ρατσιστές, όμως όπως εύκολα διαπιστώσαμε και την Κυριακή, τρώγοντας φαγητό από τη Μοζαμβίκη, πίνοντας καφέ από την Αιθιοπία και ακούγοντας μελωδίες από τη Νότιο Αφρική, οι μετανάστες-πρόσφυγες δεν ήρθαν να «κλέψουν» ούτε τις δουλειές, ούτε τον πολιτισμό της χώρας.
Το φεστιβάλ διοργάνωσε το πολιτιστικό κέντρο ANASA, μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που στοχεύει «στο διαπολιτισμικό διάλογο μεταξύ των λαών και στην ένταξη και ενδυνάμωση, μέσω της τέχνης και του πολιτισμού, των νέων αφρικανικής καταγωγής που είτε γεννήθηκαν στην Ελλάδα είτε ήρθαν ως πρόσφυγες ή μετανάστες από την Αφρική».
