Όπως έχετε όλοι και όλες καταλάβει είμαι παιδί της πόλης. Γουστάρω τα αυτοκίνητα, τις μηχανές, τα καυσαέρια, το θόρυβο. Γουστάρω τις πολυκατοικίες. Και μάλιστα τις πίσω πλευρές τους, χωρίς μπαλκόνια, τους γυμνούς ξεθωριασμένους και ξεφλουδισμένους από το χρόνο τοίχους τους. Γουστάρω τις κεραίες και τους ηλιακούς θερμοσίφωνες στις ταράτσες. Το πολύβουο πλήθος στους δρόμους.

Δεν είμαι ο μόνος. Κάθε τόσο πηγαίνω βόλτα στο Πάρκο Ελευθερίας, δίπλα από το Μέγαρο Μουσικής και βρίσκω και άλλους ομοιοπαθείς. Μου αρέσει να τραβώ φωτογραφίες τον κόσμο που κάθεται στο γρασίδι χαζεύοντας τα αυτοκίνητα και το πλήθος που περνάνε βιαστικά στη λεωφόρο. Χαρά θεού! Η πραγματική εξοχή. Το real thing.