to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Οι νέες ταινίες στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 24/11

Δέκα ταινίες, από τις οποίες οι τρεις είναι ντοκιμαντέρ (ένα δραματοποιημένο), περιλαμβάνει η τρέχουσα κινηματογραφική εβδομάδα. Επί πλέον αυτές περιλαμβάνονται και στις καλύτερες ταινίες της εβδομάδας.


Ανάμεσά τους η εξαιρετική δουλειά του Νίκου Γραμματικού, “Μήδεια, Κρείσσων των εμών βουλευμάτων”, ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με επίκεντρο την τραγωδία του Ευριπίδη.

Τα άλλα δύο ντοκιμαντέρ είναι “Ο χορευτής” του Τζέιμς Κάντορ και το “Gimme damger”, του Τζιμ Τζάρμους, με θέματα τη ζωή του χορευτή Σεργέι Πολούνιν το πρώτο και το διάσημο ροκ συγκρότημα The Stooges, το δεύτερο.

Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι ταινίες “Captain Fantastic”, του Ματ Ρος και “Μπαμπάς”, του κοσοβάρου σκηνοθέτη Βίσαρ Μορίνα. 

Το κατασκοπευτικό θρίλερ “Οι σύμμαχοι” του Ρόμπερτ Ζεμέκις δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει ενώ η “Άμεση αποβίβαση”  Φιλίπ ντε Σαβερόν θα σας κάνει να γελάσετε.

Προβάλλεται αεπίοσης η μετριότατη ταινία τρόμου, ”Το σφαγείο” ενώ η δεκάδα συμπληρώνεται με τις παιδικές ταινίες κινουμένων σχεδίων “Τρεχάτε ποδαράκια μου”¨και “Το παιχνίδι των χαμένων βαλανιδιών”.


ΜΗΔΕΙΑ, ΚΡΕΙΣΣΩΝ ΤΩΝ ΕΜΩΝ ΒΟΥΛΕΥΜΑΤΩΝ
Σκηνοθεσία:
 Νίκος Γραμματικός
Πρωταγωνιστούν: Νίκος Γραμματικός, Νίκος Χουρμουζιάδης, Γιούκι Κροντηρά, Βαγγέλης Μουρίκης, Τάσος Νούσιας, Σοφία Βογιατζάκη, Αντώνης Αντωνίου, Θοδωρής Κανδηλιώτης, Χρήστος Ρουπάκας, Ηρώ Λούπη, Γιώργος Γιαννόπουλος, Έρση Μαλικέντζου, Μιχάλης Τσουρουνάκης, Μαρλέν Καμίνσκι, Γιάννης Βουλγαράκης, Αγγελική Δημητρακοπούλου, Μηνάς Χατζησάββας, Γιάννης Ζουγανέλης, Δήμητρα Χατούπη, Νίκος Χύτας, Βίκυ Χάρις, Δημήτρης Κατσιμάνης Χορός: Αγγελική Αναγνωστοπούλου, Μαρίνα Δανέζη, Βίκυ Καμπούρη, Τερέζα Κρητικού, Ιωάννα Μπακαλάκου, Λουΐζα Πορφύρη, Δανάη Παπαδοπούλου, Λήδα Σιβισίδη

Παιδιά: Άγγελος Κόπτσας, Στέλιος Κόπτσας, Κωνσταντίνος Πίντσος, Νικολής Μουρίκης

Όταν μιλάμε για το εμφύλιο μίσος, ως αποτέλεσμα οποιασδήποτε μορφής χωρισμού, συμφωνούμε πως πρόκειται για μίσος πολύ δυνατό, δυνατότερο ακόμη και από εκείνο που υπάρχει ανάμεσα σε εχθρούς. Ο άνθρωπος τυφλωμένος από αυτό το μίσος απέναντι σε πρώην συντρόφους είναι ικανός να πράξει οτιδήποτε, ακόμη και με ακριβό τίμημα για τον ίδιο, προκειμένου να πλήξει, να πληγώσει όσο πιο βαθιά γίνεται τον άλλον, το πρώην.

Ο Ευριπίδης στη “Μήδεια” ένα τέτοιο μίσος εξιστορεί. Το μίσος της Μήδειας, γυναίκας του Ιάσονα, η οποία φθάνει στο σημείο να σκοτώσει τα ίδια της τα παιδιά για να εκδικηθεί τον άνδρα της ο οποίος την παράτησε για μια άλλη γυναίκα.
“Δεν υπάρχει οργή πιο φοβερή και αθεράπευτη από αυτή που γεννιέται ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν αγαπηθεί”, λέει ο Ευριπίδης. Και ο Νίκος Γραμματικός αποφασίζει να αναμετρηθεί με την εμβληματική τραγωδία του ποιητή χρησιμοποιώντας τη δική του τέχνη, τον κινηματογράφο.

Η ταινία του “Μήδεια, Κρείσσων των εμών βουλευμάτων” δεν είναι μια κινηματογραφική μεταφορά του αρχαίου μύθου. Είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι μια καταβύθιση μέσα στο μύθο, μια εξερεύνηση των ίδιων των ηρώων και μια προσπάθεια εξήγησης των πράξεών τους.

Εάν υπάρχει κάποιος κεντρικός πυρήνας στην αφηγηματική δομή της ταινίας, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η απόφαση να ανέβει μια παράσταση του έργου. Αυτό όμως δεν είναι παρά ένα σημείο στην οικοδόμημα το οποίο εάν το δούμε συνολικά μοιάζει να αποτελείται από πολλούς ομόκεντρους κύκλους. Ο ένας έχει στο επίκεντρό του τον Ιάσονα, ο άλλος το σκηνοθέτη ο οποίος αναμετριέται με τα φαντάσματά του, ο τρίτος οι ηθοποιοί που κάνουν πρόβες, ο τέταρτος το μεταφραστή του έργου και τη δική του σχέση με τον Ευριπίδη, ένας πέμπτος οι άνθρωποι οι οποίοι μιλούν για τη Μήδεια. Κύκλοι εφαπτόμενου, που τέμνονται ή που αλληλοσυμπληρώνονται.

Ενώ δίνεται η εντύπωση ενός δαιδαλώδους σεναρίου, στρυφνού και δυσνόητου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όλο το εγχείρημα διαθέτει ροή και μια τέτοια σκηνοθετική αφήγηση η οποία δεν αφήνει κενά και με το ρυθμό δεν αφήνει κενά, οι ψηφίδες ενώνονται, η τραγωδία αποκτά τη διάστασή της στο σύγχρονο κόσμο, στη σύγχρονη καθημερινότητά μας, κοινωνική και προσωπική.

Δεν ξέρω σε ποιο είδος κατατάσσεται η ταινία. Θα μπορούσα ίσως να πως πως είναι δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ αλλά, και χωρίς να υποτιμώ αυτό το είδος, θεωρώ πως είναι κάτι άλλο. Θα έλεγα πως είναι μια λεπτομερής ανάλυση, κομματάκι-κομματάκι,  της τραγωδίας του Ευριπίδη. Μια ενδελεχής ανάλυση των χαρακτήρων και των πράξεών τους. Μια ανάλυση επίπονη, με κινηματογραφική ματιά αλλά επιστημονική προσέγγιση. Πόσες επιστήμες αλήθεια συνωθούνται γύρω από τη “Μήδεια”; Φιλοσοφία, ψυχανάλυση, φιλολογία, αρχαιολογία, κοινωνιολογία, ιστορία. Και όλα αυτά χάρις στον Ευριπίδη συμπυκνώνονται στη Ποίηση και στο θέατρο. Και έρχεται ένας τολμηρός σκηνοθέτης τρου σινεμά, να αναπλάσει, να αναλύσει, να προβληματιστεί και να αναζητήσει τη σχέση του με τη Μήδεια, χρησιμοποιώντας τα δικά του εργαλεία.

Ο Νίκος Γραμματικλός εμπνεύστηκε, όπως αναγράφεται, από  τον Αλ Πατσίνο και την καταπληκτική ταινία “Αναζητώντας το Ριχάρδο”,  που σκηνοθέτησε το 1996. Εδώ θέλω να σημειώσω πως ο έλληνας σκηνοθέτης εμπνεύστηκε αλλά δεν αντέγραψε. Αντίθετα, η ταινία του στέκεται αυθύπαρκτη, δεν ετεροκαθορίζεται. Είναι μια ταινία η οποία με καθήλωσε. Με βύθισε μέσα στα μεγάλα ερωτήματα του Ευριπίδη για τη φιλοδοξία, την αγάπη, τη ζήλια, το μίσος, τον πόνο, τη εξουσία, το πάθος, την εκδίκηση, την τιμή. Και στο τέλος με άφησε με τη θλιβερή αλήθεια, πως “μερικά πράγματα ξεπερνούν τη θέλησή μας”, όπως αναφέρει και ο τίτλος της ταινίας (κρείσσων των εμών βουλευμάτων).

Ο σκηνοθέτης, Νίκος Γραμματικός, σημειώνει:

“Γεννήθηκα στη Σαλαμίνα. Πιτσιρικάς έπαιζα κρυφτό σ’ ένα σπήλαιο, που αργότερα έμαθα ότι ήταν το σπήλαιο του Ευριπίδη. Κάπου στη δεκαετία του ’80, ένας Ιάπωνας ναυπηγός εμφανίστηκε στη Σαλαμίνα για να προσκυνήσει τα χώματα, όπου είχε γεννηθεί ο Ευριπίδης. Μαζί με κάποιους φίλους τον συνοδέψαμε στο όρος Αιγάλεω, γιατί επέμενε να δει το σημείο απ’ όπου παρακολούθησε ο Ξέρξης τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Ο άνθρωπος αυτός απήγγειλε τη Μήδεια στο πρωτότυπο (!), εικόνα που έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου – εικόνα που «τρύπωσε» στην 3η μεγάλου μήκους ταινία μου, τους Απόντες. Κατά κάποιον τρόπο πάντοτε ήθελα να μεταδώσω και στους άλλους αυτό που είχα μέσα μου για τον Ευριπίδη. Το ερέθισμα μού το έδωσε το ντοκιμαντέρ “Αναζητώντας το Ριχάρδο”, του Αλ Πατσίνο. Με ένα ανάλογο σκεπτικό ζήτησα από στενούς μου συνεργάτες και φίλους από το παρελθόν – τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, τη Γιούλα Ζωϊοπούλου, τον Βαγγέλη Μουρίκη, τον Κωστή Γκίκα - να με ακολουθήσουν σ’ αυτό το ταξίδι, στην αναζήτηση της Μήδειας: Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που θα μας χρησιμέψει ως όχημα για να «ανακαλύψουμε» ξανά το έργο, προσεγγίζοντάς το από διαφορετικές γωνίες, να το κάνουμε κομμάτια και να το ανασυνθέσουμε, να διατυπώσουμε τι είναι τελικά αυτό που μπορεί να μας συγκινεί ακόμα και σήμερα και να το μοιραστούμε με τους άλλους”.

Η ταινία γυρίστηκε στους δρόμους της σύγχρονης Αθήνας και η δραματοποίηση του έργου έγινε σε διάφορες άλλες περιοχές, όπως σ’ ένα λατομείο δίπλα σ’ ένα νεκροταφείο πλοίων, στο ίδιο ακριβώς σημείο, όπου το 480 π.Χ. έλαβε χώρα η μάχη της Σαλαμίνας, ακριβώς την ίδια μέρα που σύμφωνα με το μύθο γεννήθηκε ο Ευριπίδης.

CAPTAIN FANTASTIC
Σκηνοθεσία:
 Ματ Ρος
Πρωταγωνιστούν: Βίγκο Μόρτενσεν, Φρανκ Λανγκέλα, Τζορτζ Μακέι, Στιβ Ζαν, Μίσι Πάιλ, Αν Ντάουντ, Νίκολας Χάμιλτον, Έριν Μοριάρτι

Ο γνωστός αμερικανός διανοητής, Νόαμ Τσόμσκι, αποτελεί σημείο αναφοράς για τους οπαδούς της ελευθεριακής αριστεράς ανά τον κόσμο. Ο Τσόμσκι γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1928 και η ημερομηνία γέννησής του θα μπορούσε, για κάποιους, να είναι μέρα γιορτής!

Η ταινία “Captain Fantastic”, του Ματ Ρος, δεν είναι μια ταινία για τον Τσόμσκι. Είναι όμως για μια οικογένεια η οποία τον θεωρεί ως μία πολύ σημαντική προσωπικότητα ώστε η μέρα των γενεθλίων του να γιορτάζεται κάθε χρόνο., αντί των Χριστουγέννων, επειδή πρόκειται για πραγματική γέννηση και όχι φανταστική! 
Ο Μπεν ζει με τα έξι παιδιά του σε ένα δάσος. Έχουν επιλέξει, μαζί με τη γυναίκα του, να ζήσουν εκεί, μακριά από τον καταναλωτικό, καπιταλιστικό τρόπο ζωής, με αρχές τη φυσική ζωή, την ισότητα, την αλληλεγγύη. Ίσως, η οικογενειακή τους κοινότητα και ο τρόπος ζωής που έχουν επιλέξει να είναι κάτι μοναδικό στον κόσμο. Όμως η γυναίκα του Μπεν θα αρρωστήσει, θα νοσηλευτεί και θα πεθάνει και έτσι αυτός και τα παιδιά πρέπει να φροντίσουν για την κηδεία. Όμως η επαφή των παιδιών με τον έξω κόσμο θα αναδείξει μια σειρά από προβλήματα. Επί πλέον ο Μπεν θα συγκρουστεί με τον πεθερό του σχετικά με τον τρόπο ταφής της γυναίκας του αλλά και με την ανατροφή των παιδιών.

Η ανεξάρτητη αυτή παραγωγή προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών και δημιούργησε πολύ θετικές εντυπώσεις. Ο σκηνοθέτης αρχικά δημιουργεί μια θετική εικόνα για τον τρόπο ζωής της οικογένειας και τις αρχές με τις οποίες μεγαλώνει ο Μπεν τα παιδιά του. Χρησιμοποιώντας την “αριστερή” πολιτική τοποθέτηση του Μπεν ασκεί κριτική στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα, αμφισβητεί το σύστημα της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, τον καταναλωτισμό και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Στη συνέχεια όμως έρχεται η ώρα να ασκήσει κριτική στις εμμονές οι οποίες θέλουν τους αμφισβητίες, καθαρούς, άσπιλους κι αμόλυντους να ζουν στο δικό τους μικρόκοσμο μακριά από την αληθινή ζωή. Γιατί, όποιος αμφισβητεί και θέλει να ανατρέψει οφείλει να βρίσκεται εκεί όπου δίνεται η μάχη, εντός του πεδίου της πραγματικότητας και όχι του φαντασιακού. Ο αναχωρητισμός μπορεί να είναι καλός για τη ψυχή του καθενός χωριστά αλλά δε βοηθά καθόλου στη συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων η οποία μόνο συλλογικά μπορεί να γίνει.

Βέβαια ο σκηνοθέτης δεν καταδικάζει τον ήρωά του, αναδεικνύει τις καλές του προθέσεις αλλά και τις αρχές του. Και έτσι, όταν θα χρειαστεί, τα παιδιά του ενώ θέλουν να ζήσουν στον πραγματικό κόσμο, δεν τον εγκαταλείπουν μόνο, αλλά τον βοηθούν να πετύχει αυτό που θέλει. Κι αυτό είναι εντέλει το συμπέρασμα: όλοι μαζί, συλλογικά αμφισβητούμε και αντιμετωπίσουμε με επιτυχία την πραγματικότητα.
Πολύ καλή ταινία με έναν εκπληκτικό Βίγκο Μπόρτενσεν στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο σκηνοθέτης, Ματ Ρος, λέει για το χαρακτήρα του Μπεν: “Ο Μπεν έχει παραιτηθεί από τον έξω κόσμο και ό, τι φιλοδοξίες είχε μέσα σ’ αυτόν, για να αφιερώσει τη ζωή του στο να γίνει ο καλύτερος πατέρας –σύμφωνα με τα προσωπικά του κριτήρια. Εγείρεται όμως το εξής ερώτημα: είναι ο καλύτερος πατέρας στον κόσμο ή ο χειρότερος; Αυτό που κάνει είναι τρελό ή τρελά υπέροχο;».

ΜΠΑΜΠΑΣ
BABAI
Σκηνοθεσία:
 Βίσαρ Μορίνα
Πρωταγωνιστούν: Βαλ Μαλόκου, Άστριτ Καμπάσι, Αντριάνα Ματόσι, Ενβέρ Πετρόβτσι

Δεκαετία του 1990 πριν από τον εμφύλιο πόλεμο στην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Ο Γκεζίμ και ο 10χρονος Νορί, ο γιος του, ζουν πουλώντας τσιγάρα. Ο Γκεζίμ θέλει να γλυτώσει από το παρελθόν που τον κυνηγά και να φτιάξει μια νέα καλύτερη ζωή. Έτσι αποφασίζει να εγκαταλείψει το Κοσσυφοπέδιο με προορισμό τη Γερμανία. Ο Νορί δεν τον αφήνει να φύγει και όταν μετά από ένα ατύχημα θα μπει στο νοσοκομείο, ο πατέρας του θα βρει ευκαιρία να φύγει.. Όμως ο Νορί δεν το βάζει κάτω και ξεκινά μόνος για τη Γερμανία να βρει τον πατέρα του και να του ζητήσει το λόγο για όλα.

Συγκλονιστική ταινία η οποία τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, το 2015.

Ο ΧΟΡΕΥΤΗΣ
DANCER
Σκηνοθεσία: 
Στίβεν Κάντορ
Πρωταγωνιστούν: Σεργκέι Πολούνιν

Ο Σερκέι Πολούνιν, θεωρήθηκε ως διάδοχος του Ρούντολφ Νουρέγιεφ και εξαιτίας του χαρακτήρα του τον αποκάλεσαν “Τζέιμς Ντιν του χορού”.

Καταπληκτικός χορευτής αλλά ταυτόχρονα και μια σύνθετη προσωπικότητα, ανατρεπτική και επαναστατική. Δυο φορές εγκατέλειψε τη θέση του σολίστ επειδή δεν άντεχε τις κουραστικές πρόβες. Έ΅γινε ο νεαρότερος χορευτής στα Βασιλικά Μπαλέτα του Λονδίνου και στο απόγειο της δόξας του, σε ηλικία 25 ετών ανακοίνωσε πως αποχωρεί επειδή τον εξαντλούν οι μπρόβες και οι αμοιβή του δεν ανταποκρίνεται στους κόπους του. Έζησε κανονικά για ένα διάστημα, μακρυά από τη σκηνή αλλά επανήλθε για να συνεχίσει την καριέρα του μειώνοντας όμως αισθητά τις ώρες των προπονήσεων.  Ο σκηνοθέτης πλάθει το πορτρέτο ενός μεγάλου καλλιτέχνη και μας φέρνει σε επαφή με την προσωπικότητά του.

GIMME DANGER
Σκηνοθεσία:
 Τζιμ Τζάρμους
Πρωταγωνιστούν: Ίγκι Ποπ, Ρον Άσετον, Μάικ Γουάτ, Σκοτ Άσετον, Ντάνι Φιλντς

Ντοκιμαντέρ με θέμα την ιστορία του θρυλικού ροκ συγκροτήματος “The Stooges”.
Οι Stooges, ξεπήδησαν μέσα από τον πολιτιστική και πολιτική έκρηξη της δεκαετίας του 1960 και σημάδεψαν την ιστορία ης μουσικής και ιδιαίτερα του ροκ εν ρολ. Με άνα μείγμα ρο, μπλουζ και φρι τζαζ, οι Στούτζες θεωρούνται οι πρόδρομοι του πανκ και του εναλλακτικού ροκ.

Στην ταινία παρακολουθούμε τις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη του συγκροτήματος, τον τρόπο που δούλευαν και ακούμε, φυσικά, πολλή μουσική.

ΣΥΜΜΑΧΟΙ
ALLIED
Σκηνοθεσία:
 Ρόμπερτ Ζεμέκις
Πρωταγωνιστούν: Μπραντ Πιτ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Λίζι Καπλάν, Μάθιου Γκουντ, Τζάρεντ Χάρις

1942, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο κατάσκοπος Μαξ Βέιταμ και η συνάδελφός του Μαριάν Μποσεζούρ αναλαμβάνουν μια σημαντική αποστολή. Κατά τη διάρκειά της ερωτεύονται αλλά η αποστολή τους απαιτεί εχεμύθεια, απόκρυψη της ταυτότητάς τους και φυσικά αποφυγή οποιασδήποτε συναισθηματικής εμπλοκής. Ως ειδικοί στην εξαπάτηση τα καταφέρνουν. Όμως για να πετύχει η σχέση τους πρέπει να εγκαταλείψουν κάθε επαγγελματική διαστροφή και να ε΄9ναι απολύτως ειλικρινείς μεταξύ τους.  Παντρεύονται αλλά η καχυποψία έχει εγκατασταθεί ανάμεσά τους.

Αυτό το ατμοσφαιρικό θρίλερ είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία. Ο σεναριογράφος, Στίβεν Νάιτ, λέει πως όταν όταν άκουσε την ιστορία αγάπης μεταξύ δύο κατασκόπων, ενός Καναδού και μιας Γαλλίδας που βρέθηκαν αντιμέτωποι όταν αποκαλύφθηκαν οι αληθινές τους ταυτότητες συγκλονίστηκε.  Τον ακολούθησε από τότε μέχρι που αποφάσισε να τη γράψει και να γίνει ταινία.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΒΙΒΑΣΗ
DEBARQUEMENT IMMEDIATE!
Σκηνοθεσία:
 Φιλίπ ντε Σαβερόν
Πρωταγωνιστούν: Αρί Αμπιτάν, Μεντί Σαντούν

Ο Χοσέ μεταφέρει έναν κρατούμενο τον Ακίμ. Είναι η τελευταία του αποστολή πριν από την προαγωγή του.  Ο Ακίμ όμως αντιλαμβάνεται πως κατηγορείται, αδίκως, για τρομοκρατία και μεταφέρεται πίσω στην Καμπούλ. Όταν το αεροπλάνο θα προσγειθθεί στη Μάλτα, ο Ακίμ θα το σκάσει και ο Χοσέ θα αναγκαστεί να τον κυνηγήσει. Κωμωδία καταδίωξης με απροσδόκητη εξέλιξη!

ΣΦΑΓΕΙΟ
ABATTOIR
Σκηνοθεσία: 
Ντάρεν Λιν Μπούσμαν
Πρωταγωνιστούν: Τζόε Άντερσον, Τζέσικα Λόουντες, Ντέιτον Κάλι, Λιν Σέι

Η ρεπόρτερ Τζούλια Τάλμπεν, θα δει τη ζωή της να ανατρέπεται, όταν δολοφονείται βάναυσα η οικογένειά της. Επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος επειδή πιστεύει πως υπάρχουν πολλά που δεν ξέρει και που έχουν αγνοηθεί στην υπόθεση η οποία έχει κλείσει. Ανακαλύπτει πως το δωμάτιο του φόνου δεν υπάρχει και η συνέχεια της έρευνά της θα οδηγήσει την ίδια και τον πρώην φίλο της ντετέκτιβ Γκρέιντι, στο Αμπατουάρ, ένα τερατώδες και παράξενο σπίτι. Εκεί θα συναντήσουν και τον  Τζεμπαντάι Κρον, έναν αινιγματικό άνδρα. Πίσω από όλα αυτά η Τζούλια ανακαλύπτει πως η ψυχή της αδελφής είναι εγκλωβισμένη μέσα στο σπίτι ενώ το ίδιο το σπίτι είναι η πύλη ενός άγνωστου σατανικού κόσμου.

ΤΡΕΧΑΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ
OZZY
Σκηνοθεσία
: Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ

Ο Όζι φιλοξενείται σε μια πολυτελή πανσιόν για σκύλους, το Μπλε Ρυάκι, επειδή δεν μπορεί να ακολουθήσει την οικογένεια Μάρτιν στην Ιαπωνία. Όμως ο πανούργος ιδιοκτήτης της πανσιόν τη χρησιμοποιεί ως κάλυψη για να μπορεί εύκολα να κλέβει σκύλους. Ο Όζι μαζί με τους νέους του φίλους θα προσπαθήσουν να δραπετεύσουν.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΒΑΛΑΝΙΔΙΩΝ
GET SQUIRRELY
Σκηνοθεσία
: Ρος Βενοκούρ
Με τις φωνές των: Τζέισον Τζόουνς, Γουίλ Φόρτε, Τζον  Λεγκουιζιάμο, Σαμάνθα Μπι, Βικτόρια Τζάστις, Τζον Γκλιζ, Τζον Κλίλαντ, Τζιμ Κάμινγκς

Ο σκίουρος Φράνκι φεύγει από το ζωολογικό κήπο. Όταν όμως μαθαίνει πως το δάσος στο οποίο μεγάλωσε κινδυνεύει αποφασίζει να ρισκάρει για να το σώσει. Ο Φράνκι θα έρθει αντιμέτωπος με την εταιρία η οποία κλέβει τους καρπούς με τη βοήθεια του φίλου του, Κόντι.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)