Από την Σαουδική Αραβία ξεκίνησε το πρώτο διεθνές οδοιπορικό του ο αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, που έτυχε θερμότατης υποδοχής στο Ριάντ. Γνωστό, βέβαια, είναι ότι η χώρα αυτή της Μ. Ανατολής, που διεκδικεί όλο και πιο ισχυρό ρόλο ως περιφερειακή δύναμη, αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή, μετά το Ισραήλ. Γι’ αυτό και διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις «κάνουν στραβά μάτια» στις παραβιάσεις στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων στην συγκεκριμένη χώρα, η οποία χαρακτηρίζεται από πολύ αναχρονιστικές πολιτικές δομές, που απέχουν πάρα πολύ από τις δημοκρατίες της Δύσης.
Όμως, τα αμοιβαία συμφέροντα, οικονομικά και διεθνοπολιτικά, είναι πολύ μεγάλα για να κλονίσουν την παραδοσιακή συμμαχία ΗΠΑ-Σ. Αραβίας. Επιπλέον, υπάρχει ο κοινός εχθρός, το σιιτικό Ιράν.
Στο Ριάντ ο Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε εμπορικές συμφωνίες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, κυρίως για την προμήθεια όπλων. Επισημαίνω ότι στον κατάλογο των χωρών του κόσμου με τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δαπάνες, πρώτη είναι η Αμερική, δεύτερη η Κίνα και τρίτη η Σαουδική Αραβία, που έχει εκτοπίσει την Ρωσία στην τέταρτη θέση. Προσθέτω ότι η Σ. Αραβία είναι και ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας όπλων παγκοσμίως, μετά την Ινδία. Ειδικότερα, κατά την πενταετία 2012-2016, οι εισαγωγές όπλων της Σ. Αραβίας αυξήθηκαν κατά 212%, σε σύγκριση με την προηγούμενη πενταετία, 2007-2011. Παρόμοια άλματα σε εισαγωγές όπλων έχει κάνει στο ίδιο διάστημα το Κατάρ (245%). Γενικότερα, οι εξαγωγές όπλων στην Μ. Ανατολή αυξήθηκαν την τελευταία πενταετία κατά 86% και αναλογούν στο 29% παγκοσμίως. Με τα δεδομένα αυτά, δεν πρέπει να υπάρχει καμιά απορία γιατί η Μ. Ανατολή αποτελεί την πιο εύφλεκτη και ταραγμένη περιοχή της γης. Το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI) σημειώνει ότι τα περισσότερα κράτη της Μ. Ανατολής στρέφονται κυρίως στις ΗΠΑ και την Ευρώπη για τις προμήθειες όπλων. Παρά το γεγονός ότι οι τιμές του πετρελαίου πέφτουν, οι προμήθειες αυτές, όχι μόνο δεν μειώνονται, αλλά αυξάνονται κατακόρυφα.
Δυστυχώς, ο πρόεδρος Τραμπ εξακολουθεί να αμφισβητεί την ιστορική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που επιτεύχθηκε με την συμβολή του προκατόχου του Μπαράκ Ομπάμα, ενώ παρόμοια είναι η στάση της κυβέρνησης Νετανιάχου. Ας ελπίσουμε ότι η «τουρνέ» Τραμπ στην Μ. Ανατολή δεν προοιωνίζεται νέους πολέμους στην περιοχή, παρά το γεγονός ότι ο αμερικανός πρόεδρος εμφανίστηκε πρόθυμος να βοηθήσει για συμφωνία ειρήνης μεταξύ Παλαιστινίων- Ισραήλ, στην κατεύθυνση της λύσης δύο κρατών.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
