Ο θάνατος του Μητροπολίτη πρώην Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη το πρωί της Μ. Τρίτης 30 Απριλίου άφησε την Κρήτη, την Ελλάδα και την Εκκλησία κατά πολύ φτωχότερες.

Ο Μακαριότατος αποτέλεσε παράδειγμα, μέσα από τη ζωή και τη δράση  του, πνευματικού οδηγού για όλους τους πολίτες που αναζητούσαν το δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον για την τοπική κοινωνία. Ο ίδιος, εφοδιασμένος τόσο με την πνευματική σκευή που του είχε μεταδώσει ο λόγος της ορθοδοξίας όσο και οι ευρύτερες σπουδές του, διατήρησε μια αντίληψη της χριστιανοσύνης ως πίστης άρρηκτα συνδεδεμένης με την κοινωνική δικαιοσύνη.

Συνάμα, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του εμπνεύστηκε από τις αντιστασιακές παραδόσεις του Κρητικού λαού και αποτέλεσε μια σταθερή φωνή υπεράσπισης της δημοκρατίας και της ειρήνης. Από την καταδίκη του σε θάνατο από τους ναζί κατακτητές το 1943, μέχρι τον αντιδικτατορικό του αγώνα και την στάση ενάντια στις Νατοϊκές βάσεις, στο όνομα της διεθνούς ειρήνης και του αφοπλισμού, ο Μακαριότατος αποτέλεσε πρότυπο για ολόκληρες γενεές πολιτών της Κρήτης. 

Πέρα όμως από όλα τα παραπάνω, ο Μητροπολίτης πρώην Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος έβλεπε μπροστά. «Να εξαγάγουμε τα προϊόντα των ανθρώπων, όχι τους ανθρώπους» δήλωνε στην εκπομπή «Μονόγραμμα» που ήταν αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο του το 1982. Ο Μακαριότατος αφιέρωσε τεράστιες δυνάμεις και μαζί το πνευματικό του κύρος για την σύσταση δεκάδων εγχειρημάτων συνεργατικής οικονομίας και λαϊκής παιδείας. Το ίδιο το πρότυπο των εταιρειών λαϊκής βάσης, όπως συγκροτείται μέσα από το εγχείρημα της Α.Ν.Ε.Κ. μετά το ναυάγιο της Φαλκονέρας, διαδόθηκε και συγκρότησε ένα αναπτυξιακό αντιπαράδειγμα εν πολλής και εξαιτίας του έργου του. Για όλους εμάς σήμερα, που αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη ως μια διαδικασία που ενεργοποιεί τις ενδογενείς δυνάμεις μιας κοινωνίας, του δικούς της πόρους και τους δικούς της ανθρώπους, μέσα από συλλογικά εγχειρήματα που αποβλέπουν στο δημόσιο συμφέρον, ο Ειρηναίος ήταν και θα είναι πρότυπο.