Εναλλακτικές θεατρικές σκηνές: Συλλογική απάντηση και άνοιγμα στην κοινωνία

Η στενόμυαλη και τυπολατρική εφαρμογή του απαρχαιωμένου νόμου για την αδειοδότηση και τη λειτουργία των θεάτρων απειλεί με κλείσιμο μερικές από τις πιο ζωντανές θεατρικές σκηνές της Αθήνας. Η προσκόλληση της δημοτικής αρχής της Αθήνας στο γράμμα ενός νόμου που έχει τις καταβολές του στο 1937 και ο οποίος δεν προβλέπει την αδειοδότηση χώρων των 50 και λιγότερων θέσεων ενώ ορίζει με ακρίβεια εκατοστού μεγέθη για πόρτες, παράθυρα κ.λπ. παραγνωρίζει την πραγματικότητα του θεατρικού τοπίου σήμερα και στρέφεται εναντίον εναλλακτικών πολιτιστικών εγχειρημάτων που δίνουν χώρο στην δημιουργικότητα σε μία εποχή καλλιτεχνικής ένδειας και υποβάθμισης της ποιότητας της ζωής.

Χώροι όπως η Knot Gallery, το Θέατρο Θεμέλιο και ο πολυχώρος Vault απειλούνται με οριστικό κλείσιμο την ίδια ώρα που πολλά κεντρικά θέατρα λειτουργούν με πολλές ελλείψεις στην υποδομή, με σφραγισμένες εξόδους κινδύνου και χωρίς προσβασιμότητα για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Η ίδρυση της Ένωσης Εναλλακτικών Σκηνών Αθήνας από εκπροσώπους των σκηνών που απειλούνται με κλείσιμο, είναι μία πρωτοβουλία που ανταποκρίνεται άμεσα στην ανάγκη  υπεράσπισης της συνέχιση της λειτουργίας χώρων που πραγματικά παράγεται πολιτισμός σήμερα και την ίδια στιγμή αποτελεί ένα εγχείρημα που κτίζει τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη μεταξύ των εκπροσώπων ετερογενών καλλιτεχνικών ρευμάτων και που προετοιμάζει το άνοιγμα τους στην κοινωνία.

Σε μια περίοδο που ως νέοι άνθρωποι βιώνουμε τρομακτικά αδιέξοδα ο πολιτισμός είναι ένα από τα στοιχεία που δεν θα επιτρέψουμε να χαθούν. Η μάχη για την ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση και την πρόσβαση σε αυτήν, είναι μια μάχη  για καλύτερη ζωή, μια μάχη κόντρα στην απομόνωση και την κατάθλιψη στην οποία μας βουλιάζουν κάθε μέρα, μια μάχη ενάντια στην φασιστική φρίκη που προβάλλεται ως επιλογή για τους νέους ανθρώπους.