Τα τελευταία τρία χρόνια όλοι και όλες βιώνουμε την πιο βίαιη υποτίμηση των ζωών μας των αναγκών και των δικαιωμάτων μας. Τα τελευταία τρία χρόνια εφαρμογής των Μνημονίων, ακραίου νεοφιλελευθερισμού και λιτότητας, κεκτημένα, εδώ και δεκαετίες, δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας καταργούνται είτε στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους, είτε στο όνομα της ανάπτυξης. Στην αρχή προσπάθησαν να καλλιεργήσουν την συλλογική ευθύνη για να δεχθεί η κοινωνία σιωπηλά τα μέτρα, έπειτα ακολούθησε η πιο βίαιη καταστολή στις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις που γίνανε μετά την μεταπολίτευση, τώρα μας λένε ότι η κρίση είναι ευκαιρία (δια στόματος Παπανδρέου, Σαμαρά και εργοδοτών). «Ευκαιρία για να γίνουν όλες εκείνες οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος». Και δεν λένε ψέματα. Είναι ευκαιρία για αυτούς, τώρα, με πρόσχημα την κρίση, να πάρουν όσα μέτρα θέλανε και δεν μπορούσαν να πάρουν τα προηγούμενα χρόνια εξαιτίας των κινητοποιήσεων των εργαζομένων και της νεολαίας. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Όπως και τα χρόνια της «ανάπτυξης» δεν ήταν για όλους, έτσι και τα χρόνια της κρίσης και του Μνημονίου δεν είναι για όλους. Τα ελλείμματα και το χρέος δεν προέκυψαν από τους εργαζόμενους αλλά από την νόμιμη φοροαπαλλαγή και φοροασυλία του ελληνικού κεφαλαίου. Αλλά και σήμερα τα βάρη της κρίσης δεν τα επωμίζονται όλοι. Τα δωράκια της κυβέρνησης στις τράπεζες και τους εργοδότες δεν έχουν τελειωμό. Μετά την αύξηση του ορίου απολύσεων, την μείωση της αποζημίωσης, την υπερφορολόγηση εργαζομένων και ανέργων και τις τεράστιες φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο στη χώρα μας, ανοίγουν το δρόμο για την περεταίρω κερδοφορία εργοδοτών και επιχειρηματιών μέσω του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, του τσακίσματος των συλλογικών συμβάσεων και των μισθών.
Σε αυτό το πλαίσιο κινούνται και όλες οι μεταρρυθμίσεις τους τα τελευταία χρόνια για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Στόχος τους είναι α) ο χώρος της εκπαίδευσης να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικούς όρους και να γίνει ένα νέο πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματίες β) να δημιουργούνται οι νέοι υπερευέλικτοι και επισφαλείς εργαζόμενοι, οι οποίοι με αποσπασματικές γνώσεις πάνω στα γνωστικά αντικείμενα(μέσω των κατευθύνσεων) θα έχουν ελάχιστα επαγγελματικά δικαιώματα και θα είναι σε ένα διαρκές ράλλυ απόκτησης δεξιοτήτων, κατάρτισης και μαθητείας.
-Το δικαίωμα της δωρεάν παιδείας (η δωρεάν διανομή συγγραμμάτων, η σίτιση, η στέγαση, η μεταφορά) καταργούνται.
-Το “Σχέδιο Αθηνά” δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της μνημονιακής συγκυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-Στα σχέδια τους είναι το άμεσο κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων, σχολών και ιδρυμάτων, μειώσεις των εισακτέων, μεταφορές φοιτητών, καθώς και μείωση εκπαιδευτικού, ερευνητικού και διοικητικού προσωπικού.
-Με τις συγχωνεύσεις μη σχετικών τμημάτων και τη δημιουργία κατευθύνσεων, το “σχέδιο Αθηνά” στοχεύει στο σπάσιμο του ενιαίου πτυχίου σε κύκλους σπουδών, υποβαθμίζοντας το πτυχίο και τα δικαιώματα των φοιτητών δημιουργώντας αυριανούς εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, οξύνοντας ακόμα περισσότερο τον ανταγωνισμό στην αγορά εργασίας γεγονός που θα συμπιέζει τους μισθούς προς τα κάτω και θα εντείνει την ανεργία και την επισφάλεια. Παράλληλα, αφήνει ένα μεγάλο κενό ανοίγοντας το δρόμο στην εκμετάλλευση από τα ιδιωτικά κολέγια.
-Η επιλογή της μείωσης των εισακτέων, από τη μία αποτελεί δώρο της κυβέρνησης προς τα κολέγια, μετά και την ισοτίμηση των πτυχίων των δημοσίων Πανεπιστημίων με τα ιδιωτικά κολέγια και την αναγνώριση όλων των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων που προβλέπει το μνημόνιο, από την άλλη αποκλείει μεγάλα κομμάτια της νεολαίας από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, οξύνοντας τις ταξικές διακρίσεις και δημιουργώντας το νέο Πανεπιστήμιο των λίγων.
-Το “πανεπιστήμιο του μέλλοντος” που οι κυρίαρχοι σχεδιάζουν είναι αυτό της άντλησης κερδών σε συνθήκες αγοράς, που αντιμετωπίζει τη γνώση ως δεξιότητες, τα ιδρύματα ως κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης που παράγουν και εκπαιδεύουν “δια βίου” εξειδικευμένους, φθηνούς, ευέλικτους και χωρίς δικαιώματα αυριανούς επισφαλώς εργαζόμενους.
-Το “Σχέδιο Αθηνά” ενώ χρησιμοποιεί το πρόσχημα της εξυγίανσης και του εξορθολογισμού στη πραγματικότητα δεν δίνει λύσεις στις ήδη υπάρχουσες παθογένειες των δημόσιων ιδρυμάτων αλλά τις διατηρεί και τις ενισχύει.
-Η πρόφαση της “χωροταξικής αναδιάρθωσης” που προβλέπει το “Σχέδιο Αθηνά”, αποδεικνύεται ψευδής, καθώς οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων γίνεται με βάση μόνο οικονομικά κριτήρια και όχι ακαδημαϊκά.
-Ο σχεδιασμός αυτός με τον οποίον προωθείται το “Σχέδιο Αθηνά” χωρίς τη συμμετοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας κάνει ξεκάθαρο τους πραγματικούς στόχους που δεν έχουν ουδεμία σχέση με την “εξυγίανση” που ευαγγελίζεται, καθώς κυρίαρχη λογική είναι η εξοικονόμηση πόρων.
-Σίτιση, Στέγαση και Μεταφορά μπαίνουν στο στόχαστρο της επίθεσης του “Σχεδίου Αθηνά” δίνοντας την χαριστική βολή στις ήδη υποβαθμισμένες παροχές της Μέριμνας, που ήδη από τις καταστροφικές μειώσεις των προϋπολογισμών και το κούρεμα των αποθεματικών υπολειτουργούσαν, με αποτέλεσμα όλο και λιγότεροι φοιτητές να έχουν δικαίωμα σε αυτές τις βασικές ανάγκες.
-Την ίδια στιγμή που τα οικογενειακά εισοδήματα μειώνονται και πολλές οικογένειες δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να ενισχύσουν τα παιδιά τους που φοιτούν η κυβέρνηση επιλέγει τις πιο ακραίες πολιτικές για τη νεολαία.
Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με αυτούς που μας θέλουν ως χαμένη γενιά. Με αυτούς που καθημερινά υποβαθμίζουν τις ζωές μας, τις ανάγκες μας και την αξιοπρέπειά μας. Να τελειώνουμε με τα φερέφωνά τους μέσα στις σχολές που καλλιεργούν την απάθεια, την απαξίωση των συλλογικών διαδικασιών και τις πελατειακές σχέσεις. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ;
Η ΑΡιστερή ΕΝότητα του ΤΕΙ Άρτας είναι μία ανοιχτή φοιτητική συλλογικότητα που εντάσσεται στο πανελλαδικό δίκτυο μετωπικών σχημάτων της Αριστερής Ενότητας, με αναφορά στον ιδεολογικό χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Παρεμβαίνουμε με όρους αυτονομίας στον κοινωνικό χώρο των Σχολών του ΤΕΙ Άρτας. Λειτουργούμε ανοιχτά, συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά: συναποφασίζουμε και συνυλοποιούμε.
Επιμένουμε πεισματικά στον αγώνα για ποιοτική δημόσια και δωρεάν παιδεία, επιλέγουμε τις συλλογικές διαδικασίες αντί για το δρόμο της ατομικής διεκδίκησης και παλεύουμε για μια δίκαιη κοινωνία που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας.
Στόχος μας είναι ένα Πανεπιστήμιο που δε θα αποτελεί αυταρχικό εκπαιδευτήριο με σκοπό την παραγωγή πειθαρχημένων νέων εργαζομένων. Αγωνιζόμαστε για ένα Πανεπιστήμιο που θα καλλιεργεί τη φαντασία και την κριτική σκέψη, θα οξύνει τις κοινωνικές ευαισθησίες και τις πολιτικές ανησυχίες και θα ενισχύει τη συλλογικότητα. Ένα Πανεπιστήμιο ανοιχτό, που θα συνιστά εστία κοινωνικών αγώνων και αμφισβήτησης, θα κοινωνικοποιεί τη γνώση και θα δίνει στους νέους ανθρώπους τη δυνατότητα να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν κι αυτά που τους αξίζουν.
Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού, των Μνημονίων και όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων. Για να βγουν στο προσκήνιο οι ανάγκες του λαού, των εργαζομένων και της νεολαίας.
