Τα δύο θέματα που απασχόλησαν τη συζήτηση ήταν τα ελληνοτουρκικά και η συνταγματική αναθεώρηση.
Για τους δύο στρατιωτικούς και τις σχέσεις με την Τουρκία:
O κ. Καμμένος ρωτήθηκε για τη συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, για το αν θα πάει μέχρι τέλους. Και επειδή ήσασταν παρών αναφέρθηκε και σε εσάς λέγοντας «εμείς είμαστε τόσο αγαπημένοι με τον κ. Ξυδάκη, δεν μας χωρίζει τίποτα». Ισχύει;
Δεν υπάρχει τίποτε προσωπικό, αν εξαιρέσει κανείς την αγάπη μας για την Ικαρία. Υπάρχει μία πολιτική συνεργασία από τον Ιανουάριο του 2015 με συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις και όπως άλλες συνεργασίες μπορεί να συνεχιστεί ή μπορεί να τερματίσει.
Τώρα σε ποιο σημείο βρίσκεται; Υπάρχουν διάφορα θέματα στα οποία έχουν αναπτυχθεί διαφωνίες.
Στα δύσκολα είμαστε τώρα. Όπως όλες οι συνεργασίες έχουν κάποια όρια, ίσως να έχουμε φτάσει στα όρια. Θα δείξει. Νομίζω ότι υπάρχει διάθεση να υποστηριχθεί μία κυβερνητική σταθερότητα η οποία σε αυτή τη φάση είναι εθνική σταθερότητα. Την χρειάζεται η χώρα, τη ζητάει ο κόσμος όλες οι δημοσκοπήσεις αυτό δείχνουν. Ότι ο κόσμος επιζητεί πολιτική σταθερότητα. Ασφαλώς όμως έχουμε Δημοκρατία, πρέπει να σεβόμαστε τις διαφορετικές θέσεις, ακόμα και τις συγκρούσεις. Είναι θεμιτές και επιβάλλονται. Το ζητούμενο είναι να έχουμε συνθέσεις στα μεγάλα εθνικά θέματα τα οποία εξωγενώς έρχονται και μας βρίσκουν ως αναταράξεις. Θα πρέπει με σύνεση, με σοβαρότητα, με μεγάλη ευθύνη να αντιμετωπίζονται.
Ο κ. Καμμένος είναι σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό; Έκανε κάποιες δηλώσεις που συζητούνται πάρα πολύ και οξύνουν περισσότερο την κατάσταση. Μίλησε για «πολλά χρόνια που θα κάνουν να γυρίσουν οι Έλληνες στρατιωτικοί».
Ήμουνα μπροστά όταν ήρθε ο κ Καμμένος για να ευχηθεί και εκείνος τα χρόνια πολλά στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες. Σε ένα τόνο που δήλωνε ότι δεν μπορεί να ξέρει ακριβώς τι θα συμβεί, είπε μερικά πράγματα τα οποία πράγματι έχουν ένα στοιχείο υπερβολής και ίσως είναι και αχρείαστα.
Έκανε μία εκτίμηση όμως.
Πρέπει να προσέχουμε πολύ τι λέμε. Από τα Χριστούγεννα και μετά που έχουν προκύψει τα μεγάλα ζητήματα του Μακεδονικού και τώρα η ένταση με την Τουρκία, είναι σταθερή θέση μου, προσωπική, δημόσια όμως, ότι πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στα λόγια μας. Λακωνικοί και συνετοί. Εμείς έχουμε δημοκρατία και έχουμε ελευθερία λόγου και επιβάλλεται να λέμε τη γνώμη και να κάνουμε εκτιμήσεις.
Ωστόσο στην άλλη πλευρά του Αιγαίου το καθεστώς Ερντογάν έχει άλλα χαρακτηριστικά. Δεν έχει αυτόν τον πλουραλισμό και την ελευθερία. Έχει επιβληθεί στρατιωτικός νόμος επί μακρόν και αυτό επηρεάζει και την τύχη των δύο παιδιών, των Ελλήνων στρατιωτικών. Είναι άλλο κράτος δικαίου εκεί. Υπό περιορισμό, σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Ο Ερντογάν ελέγχει τα ΜΜΕ, έχει φυλακίσει χιλιάδες πολιτικούς του αντιπάλους, ακόμα και αρχηγούς κόμματος. Και οι δύο συνπρόεδροι του HDP κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Διεξάγει πόλεμο στα νότια σύνορα του και διώκει 160 χιλιάδες πολίτες, τουλάχιστον. Αυτά γράφει ο παγκόσμιος Τύπος τα τελευταία δύο χρόνια.
Και κάθε μέρα με μία ιδιαίτερη θεατρικότητα, με παραστατικότητα, κάνει μία δήλωση με την οποία ερεθίζει το θυμικό των συμπολιτών του, προσβλέποντας και στις διπλές εκλογές που έρχονται, οι οποίες είτε θα εδραιώσουν τον ερντογανισμό είτε θα τον γκρεμίσουν.
Στέλνει έτσι και μηνύματα στη διεθνή κοινή γνώμη με την οποία δεν έχει τις καλύτερες διπλωματικές σχέσεις. Δεν πρέπει λοιπόν σε κάθε τέτοια δήλωση του κ. Ερντογάν η οποία έχει πολλαπλές απευθύνσεις -και ένα μοναδικό τρόπο να βγαίνει και να μιλάει-, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, η Ελληνική Δημοκρατία να βγαίνει και να υπεραντιδρά ή απλώς να αντιδρά, να απαντά και να γίνονται αυτοί οι διαξιφισμοί. Εμείς πρέπει να έχουμε διαφορετικό ύφος, να είμαστε πολύ προσεχτικοί. Δεν έχουμε να γοητεύσουμε τα εκατομμύρια της Ανατολίας λέγοντάς τους ότι ο Αλλάχ είναι μεγάλος, ο πολιτισμός μας ιερός και οι στρατιώτες μάρτυρες.
Έχει και προβλήματα στην οικονομία που δεν τα έχουμε εμείς..
Να μην το ξεχνάμε, εμείς έχουμε λίγο μεγαλύτερο πρόβλημα τώρα. Είμαστε χρεοκοπημένοι και πάμε να ξεφύγουμε. Η Τουρκία τα τελευταία 7 χρόνια έχει σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης που μπορεί να είναι φούσκα αλλά αυτό δεν έχει φανεί ακόμα. Χρειάζεται μεν και τον τουρισμό που είναι βαριά πληγωμένος, χρειάζεται τις ευρωπαϊκές επενδύσεις αλλά το πρόβλημά του δεν είναι μόνο η οικονομία. Έχει γεωπολιτικά προβλήματα και έχει ένα πρόβλημα μετάβασης από τον κεμαλισμό στον ερντογανισμό. Εμείς δεν μπορούμε να απαντάμε διαρκώς και να υπερακοντίζουμε σε επιθετικότητα. Πρέπει να είμαστε σοβαροί, υπεύθυνοι και συγχρόνως σκληροί και στιβαροί.
Με αυτά που κάνει ο Ερντογάν δεν δημιουργεί πρόβλημα στον τουρισμό του;
Εν μέρει. Αν και τίποτα από το παρελθόν δεν προδικάζει το μέλλον, εμπειρικά λέμε ότι δεν κάνει θερμά επεισόδια μετά τον Απρίλιο, μόνο λεκτικούς διαξιφισμούς. Μακάρι. Ευχόμαστε και ελπίζουμε να επιβεβαιωθεί αυτή η παράδοση και να μην έχουμε τίποτε από δω και μπρος. Οι τελευταίες τρεις χρονιές ήταν χείριστες για τη γείτονα και λόγω των τρομοκρατικών χτυπημάτων και μετά το πραξικόπημα. Υποτίθεται ότι είχε κλείσει κάποια πακέτα από Ρωσία, είναι πολύ φθηνά και εναγωνίως περιμένει.
Σήμερα έχει συνάντηση με τον Πούτιν και τον Ιρανό Πρόεδρο. Εμείς περιμένουμε κάτι από τον Πούτιν; γιατί ο κ. Τσίπρας είχε ζητήσει την παρέμβαση του για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς.
Από όλους περιμένουμε, απ’ όλα τα διπλωματικά κανάλια και τους διαύλους που διαθέτουμε για να γίνει μία μεσολάβηση και να πέσουν οι τόνοι. Άρα και από τη Ρωσία περιμένουμε. Και από την άλλη μεριά είναι καλό να είμαστε συντηρητικοί στις εκτιμήσεις μας και να συνεχίζουμε την προσπάθεια με αμείωτη ένταση. Και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Γιούνκερ είπε ότι μέχρι το ορθόδοξο Πάσχα τα παιδιά θα είναι πίσω. Αυτό ειπώθηκε από τον Γιούνκερ, δεν ειπώθηκε από Έλληνα πολιτικό. Μακάρι να επιβεβαιωθεί αυτό που είπε ο κ.Γιούνκερ. Μακάρι, γιατί δεν θα ανακουφιστούν μόνο οι οικογένειες και τα ίδια παιδιά τα οποία παρανόμως σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο κρατούνται, αλλά θα επέλθει και μία άλλη λογική αποσυμπίεσης στην υπάρχουσα ένταση μεταξύ των δύο χωρών.
