φωτ. Eurokinissi / Τατιάνα Μπόλαρη
Στις τράπεζες λεφτά, στην νεολαία σφαίρες - Ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες του Επαμεινώνδα Κορκονέα στα Εξάρχεια, στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, αποτέλεσε το τραγικό εκείνο γεγονός, που διαμόρφωσε μία ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων.
Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι κι έκανε να περπατήσουν στους δρόμους όλα τα αδιέξοδα των νέων: πρώτα και κύρια οι μαθήτριες και οι μαθητές, έπειτα οι φοιτητές αλλά και οι νέοι της επισφάλειας και ης ανεργίας.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη, η αλλιώς ο Δεκέμβρης , ήταν η συνειδητοποίηση ότι η στοχοποίηση και υποβάθμιση της ζωής των νέων ανθρώπων, η καταστολή, η κρατική βία, η αστυνομική αυθαιρεσία δεν έχουν όρια, και όλοι είμαστε εν δυνάμει θύματά της, με κόστος ακόμα και την ίδια μας την ζωή.
Σήμερα βιώνουμε εκ νέου μία κατάσταση ακραίας αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας, με την καταστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών ειδικά των νέων, από την νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ να αποτελεί καθημερινότητα.
Αποκορύφωμα της έξαρσης της αστυνομικής βίας, είναι και η εν ψυχρώ δολοφονία του νεαρού Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα, για την οποία δεν θα σταματήσουμε να ζητάμε δικαιοσύνη. Στο δρόμο του Δεκέμβρη, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για σπουδές, δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για να πάρουν τα όνειρά μας εκδίκηση, για να ζήσουμε όλοι και όλες μαζί αρμονικά και ελεύθερα, για να σπάσουμε τον φόβο που μας επιβάλλουν.
Γιατί αυτό που κινητοποιεί εμάς τους νέους και τις νέες, ήταν και είναι τα συσσωρευμένα αδιέξοδα, η ολοένα και αυξανόμενη εκ νέου ανεργία, η «αιώνια» επισφάλεια, η διάλυση του σχολείου και του Πανεπιστήμιου, η εντατικοποίηση της καθημερινότητάς μας, αλλά και το όραμά μας για την υπεράσπιση της ζωής, της αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, Ο Αλέξανδρος ήταν ένας από μας. Ο Νίκος ήταν ένας από μας. Κανένας άλλος άνθρωπος θύμα της αστυνομικής βίας και της κρατικής καταστολής.
Καλούμε τις νέες και τους νέους στις κινητοποιήσεις για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, στις 6/12
Π. Σκουρλέτης: Ο Δεκέμβρης που διαμόρφωσε μια ολόκληρη γενιά
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου τον Δεκέμβριο του 2008 συντάραξε την Ελλάδα και πυροδότησε τα εξεγερσιακά φαινόμενα εκείνης της εποχής από μια νεολαία που φάνηκε έτοιμη να αντιδράσει με πάθος στα μεγάλα αδιέξοδα, την ανασφάλεια και τις ασφυκτικές πιέσεις. Αναζητώντας χώρο και φωνή βγήκε στους δρόμους για απαντήσεις και περισσότερα δικαιώματα, ενάντια στην περιθωριοποίηση. Εκείνος ο Δεκέμβρης διαμόρφωσε την ταυτότητα μιας ολόκληρης γενιάς.
Δυστυχώς, τα φαινόμενα κρατικής βίας και καταστολής συνεχίζονται. Σήμερα, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ο αυταρχισμός των πάσης φύσεως κατασταλτικών μηχανισμών εντείνεται, σε συνδυασμό με μια ιδιάζουσα πολιτική βία η οποία εκφράζεται με τον περιορισμό βασικών κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Τα αδιέξοδα εξακολουθούν να υφίστανται, οι αντιθέσεις δεν αμβλύνθηκαν, δεν δόθηκαν απαντήσεις. Συνεχίζουμε τον αγώνα. Δεν ξεχνάμε τον Αλέξανδρο.
Γ. Μουζάλας: Ημέρα μνήμης, ημέρα επαγρύπνησης
"....Όμως θαρρώ, οι μόνοι που -ίσως -καταλάβουν θα ναι τα παιδιά,
πλούσια απ’ την κληρονομιά μας
πρώτη φορά, τα παιδιά
σκληρά στη μνήμη, σκληρά σε μας,
θα διαβάσουν ίσως έγκαιρα
τ’ αδέξια μηνύματα των προτελευταίων ναυαγών
διορθώνοντας τα λάθη,
σβήνοντας τα ψέματα,
ονοματίζοντας σωστά, χωρίς ρομαντισμούς τα παιδιά,
χωρίς αναγραμματισμούς ηλικίας
σημαδεμένα από την αστραπή
τη γνώση της μοναξιάς της δύναμης
που σε μας άργησε τόσο πολύ να ‘ρθει."
Ρένα Χατζηδάκη (Μαρίνα), «Κατάσταση Πολιορκίας», 1974.
Ήταν 6 Δεκεμβρίου 2008, όταν ο Α. Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός από πυροβολισμό σε ευθεία βολή από τον αστυνομικό Ε. Κορκονέα.
Μια δολοφονία που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά της χώρας μας αλλά και όλους μας, που οδήγησε σε μια νεανική εξέγερση με πρωτοφανή μαζικότητα και γεωγραφική έκταση, με παγκόσμιο αντίκτυπο.
Μια νεανική εξέγερση, προπομπό της πολύπλευρης κρίσης που σκέπαζε ήδη τη χώρα. «Ο Δεκέμβρης δεν ήταν η απάντηση, ήταν η ερώτηση», όπως μας το επιβεβαίωναν και οι τοίχοι της Αθήνας τότε.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου έγινε μπροστά στα μάτια δεκάδων απλών ανθρώπων, που βρίσκονταν στην περιοχή. Κι όμως, από την πρώτη στιγμή λειτούργησαν μηχανισμοί συγκάλυψης και συσκότισης, για την προστασία των κατηγορουμένων. Απέτυχαν παταγωδώς χάρη στη δημοκρατική επαγρύπνηση των πολιτών της χώρας μας.
Σήμερα, είναι ημέρα μνήμης, ημέρα επαγρύπνησης. Τιμούμε τη μνήμη του Αλέξανδρου και συγχρόνως υπερασπιζόμαστε ένα Κράτος Δικαίου με αρχές και αξίες που δε δολοφονεί τα παιδιά του αλλά τα δυναμώνει για να δημιουργήσουν ένα ελπιδοφόρο αύριο.
