to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Με ένα σακίδιο στην πλάτη

Οι μέρες που πέρασαν θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας. Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας εναλλακτικός τίτλος, τίτλος τέλους ίσως, στο τι συνέβη στην κοινωνική και την «εικονική» πραγματικότητα του κάθε κατοίκου της πόλης της Μυτιλήνης και της Λέσβου ολόκληρης.


Οι 28.000 περίπου πρόσφυγες, όσο ο πληθυσμός της Μυτιλήνης, που μόνο τις τελευταίες μέρες έφυγαν από το νησί, αποτελούν την πραγματική απάντηση σε όλα τα ερωτήματα από όπου και αν προέρχονται. Αποτελούν την απάντηση στο μέγεθος των αναγκών που προκύπτουν και τις λύσεις που πρέπει να δοθούν, αποτελούν απάντηση στο νέο σχεδιασμό και την αλλαγή της πολιτικής για τους πρόσφυγες της ΕΕ, αποτελούν την απάντηση σε όσους τζογάρουν για μικροπολιτικούς λόγους στην πλάτη των ανθρώπων. Είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα πρωτίστως της κοινωνίας της Λέσβου, που έζησε μαζί τους αυτές τις μέρες και συνεχίζει να ζει με αυτούς που συνεχώς φτάνουν στο νησί μας στο δρόμο για την νέα τους ζωή. Με ένα σακίδιο στη πλάτη, τα μωρά στις αγκαλιές τους, την ταλαιπωρία και την απόγνωση ξεκάθαρα αποτυπωμένη, αλλά και με την ελπίδα και την αποφασιστικότητα τους για αυτή την νέα τους ζωή, κάπου στη Βόρεια Ευρώπη, όπως όλοι λένε.

Ένας κόσμος περήφανος και όρθιος

Πολλά έχουν γραφτεί και ακουστεί για την Λέσβο τους τελευταίους μήνες, μιας και έχουν κατακλύσει το νησί δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο, έχουμε πολλές ανταποκρίσεις των εθνικών ΜΜΕ, έχουν κατασκευασθεί ειδήσεις και παραμύθια. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία, όμως, είναι το πραγματικό αποτύπωμα στη συνείδηση των ανθρώπων. Το λέω αυτό με την ασφάλεια της λήξης του συναγερμού, πράγμα που δεν θα μπορούσα να κάνω  τέσσερις μέρες πριν, που  πραγματικά ένιωσα τι σημαίνει τεταμένη ατμόσφαιρα. Τεταμένη λόγω του πλήθους του κόσμου που είχε εγκλωβιστεί στο νησί εξαιτίας της έλλειψης διαθέσιμων εισιτηρίων στα πλοία για τους πρόσφυγες και της μη καταγραφής τους τις προηγούμενες πέντε μέρες, της παρουσίας σκηνών και πλήθους ανθρώπων σε όλους τους δημόσιους χώρους αλλά και της σπέκουλας για μικροπολιτικούς λόγους. Η Δευτέρα ήταν η καταλυτική μέρα, που πραγματοποιήθηκε ο σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης, μέσα από  φοβερή πίεση και εν μέσω υστερικών φωνών χωρίς επιχειρήματα. Ο δήμαρχος Λέσβου κάλεσε τους πολίτες να κάνουν λίγο ακόμα υπομονή χρησιμοποιώντας και την απειλή της μη διεξαγωγής των εκλογών αν δεν δοθεί λύση, όντας γνώστης και συμμέτοχος του σχεδίου εκτόνωσης και διευθέτησης της όλης διαχείρισης, μιας δουλειάς που γίνεται μήνες τώρα και θεωρώντας δεδομένη  την επιτυχία. Η ψυχραιμία επανήλθε την επόμενη μέρα, όταν όλα είχαν μπει στο δρόμο τους.
Οι κάτοικοι της Λέσβου στη συντριπτική πλειοψηφία τους στάθηκαν  και συνεχίζουν να στέκονται  δίπλα στους ανθρώπους και αυτοί που κερδοσκόπησαν τις μέρες της κρίσης και όσοι συνεχίζουν να το κάνουν, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να σπάσουν τη δύναμη από τα βλέμματα των μικρών προσφυγόπουλων που μας κοιτάζουν στα μάτια. Αυτό που έχει όμως σημασία είναι ότι αυτός ο τόπος είναι περήφανος για τους κατοίκους του, τους εθελοντές, τις οργανώσεις και τους εργαζόμενους που έβγαλαν τίμια το ψωμί τους και  που δουλεύουν σκληρά σε όλα τα επίπεδα. Είναι ένας κόσμος περήφανος και όρθιος.

* Ο Γ. Πάλλης είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)