Επτά σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν από τις δηλώσεις τόσο του τέως και του νυν αρχηγού του ΠΑΣΟΚ σχετικά με το αν συναντήθηκαν μεταξύ τέλους Ιουλίου και αρχών Αυγούστου του 2011, ενώ κενά αφήνουν και οι δηλώσεις του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ

Είναι σύμπτωση ή συμπαιγνία; Στις 8 Ιουλίου του 2011, όπως προκύπτει από δημοσιεύματα της εποχής, Βενιζέλος και Διώτης συναντήθηκαν στη Βουλή υπό το βλέμμα του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, σε σύσκεψη με το -ειρωνικό όπως καταλήγει- αντικείμενο της επιτάχυνσης των μέτρων καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.

 

Ολως τυχαίως την ίδια αυτή ημερομηνία, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, είχε μεταγραφεί το USB της λίστας Λαγκάρντ που φέρεται ότι εκείνο το διάστημα ήταν στα χέρια του κ. Διώτη. Μόνο που τόσο ο τέως όσο και ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ έχουν επανειλημμένως διαβεβαιώσει ότι πρωτοσυναντήθηκαν κάπου μεταξύ τέλους Ιουλίου και αρχών Αυγούστου του 2011. Οι διαβεβαιώσεις αυτές δόθηκαν σε ένα κατ΄εξοχήν θεσμικό όργανο, την επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

 

Ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ μάλιστα και στο υπόμνημα του προς τον οικονομικό εισαγγελέα Γρ. Πεπόνη (όπου εξετάστηκε ως ύποπτος) έχει υποστηρίξει : «Σε κάθε περίπτωση αποφάσισα να ενημερώσω σχετικά (σ.σ. για το επίμαχο στικάκι) τον νέο υπουργό Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλο ήδη κατά την πρώτη συνάντησή μου μαζί του, ώστε να λάβω από αυτόν εντολές περί των πρακτέων. Λόγω του εξαιρετικά βεβαρημένου προγράμματός του κατόρθωσα να τον συναντήσω στη Βουλή περί τα τέλη Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου του 2011».

 

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής είχε δηλώσει για την επίμαχη συνάντηση ότι έγινε «τον Αύγουστο του 2011». Κι ακόμη ότι είχε μείνει με την εντύπωση ότι «ο κ. Διώτης είχε κρατήσει αντίγραφο» του USB με τη λίστα.

 

Τα δεδομένα που υπάρχουν λοιπόν είναι: Βάσει των δημοσιευμάτων που δεν έχουν διαψευστεί, αποδεικνύεται ότι συνάντηση των δύο ανδρών είχε γίνει πολύ νωρίτερα του Αυγούστου. Η δε «σατανική σύμπτωση» είναι ότι η πρώτη συνάντησή τους συμπίπτει με την ημερομηνία αντιγραφής του USB, που έπρεπε, αν ήταν το πρωτότυπο, να έφερε ημερομηνία περί τα τέλη Οκτωβρίου του 2010 -σύμφωνα τουλάχιστον με τον εμπλεκόμενο πρώην υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου.

 

Προκύπτουν εξ αυτών κολοσσιαία ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις :

 

* Είναι τόσο κοντή η μνήμη και του κ. Βενιζέλου και του κ. Διώτη; Και είναι εντελώς τυχαίο ότι και οι δύο θυμούνται να συναντήθηκαν πρώτη φορά περί τα τέλη Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου του 2011;

 

* Ο τότε πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου θυμάται αν σε εκείνη την ημέρα των αλλεπάλληλων συσκέψεων παρέστη πράγματι και ο κ. Διώτης;

 

* Οι άλλοι παρόντες στις συσκέψεις -γιατί εκείνη την ημέρα πέρασαν πολλοί από το πρωθυπουργικό γραφείο στη Βουλή- θα μπορούσαν να διαφωτίσουν για τα τεχθέντα; Διότι διαβάζουμε ότι πέρασαν από το γραφείο Παπανδρέου ο τότε υπουργός Εξωτερικών Στ. Λαμπρινίδης, ο τότε γ.γ. του ΥΠΕΞ Ι. Ζέππος, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας οι κυρίες Αννα Διαμαντοπούλου, Φώφη Γεννηματά και Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο σύμβουλος του κ. Παπανδρέου Γιάννης Πανάρετος, αλλά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χρ. Πρωτόπαπας.

 

* Στη συνάντηση της 8ης Ιουλίου του 2011 ο κ. Διώτης είχε μαζί του το επίμαχο στικάκι; Κι αν όχι, γιατί;

 

* Μήπως τελικά ο κ. Διώτης προέβη σε αντιγραφή της αντιγραφής εν όψει αυτής της συνάντησης προκειμένου να ενεχειρίσει στον αρμόδιο υπουργό Ευάγγ. Βενιζέλο τη λίστα με τους φοροφυγάδες, αλλά από λάθος του έδωσε το στικάκι της 8ης Ιουλίου και κράτησε το πρωτότυπο;

 

* Μήπως έχουν δίκιο κάποιοι εκ των εμπειρογνωμόνων που διατείνονται ότι όταν ανοίγεις ένα USB είναι δυνατόν να αλλάξει, κατά λάθος, η αρχική ημερομηνία και να εγγραφεί τελικώς η ημερομηνία ανάγνωσής του περιεχομένου;

 

* Αν όπως ευλόγως μπορεί να υποθέσει κανείς, ο τότε πρωθυπουργός και οι παρόντες στη συνάντηση είχαν τη δυνατότητα να δουν στις 8 Ιουλίου το περιεχόμενο με τη λίστα των φοροφυγάδων και με δεδομένο το αντικείμενο της σύσκεψης κανείς δε σκέφτηκε να την εκμεταλλευτεί από τότε; Διότι ο κ. Βενιζέλος δήλωσε στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ότι «επικοινώνησε με τον κ. Παπακωνσταντίνου και ο τελευταίος του είπε «ότι τα ονόματα που ανέγνωσε και έστειλε στο ΣΔΟΕ υπερκαλύπτουν το ποσό του 1,5 δισ.».

 

Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών