Tη συνέντευξη πήρε ο Νίκος Γιαννόπουλος
Την περασμένη Δευτέρα παρουσιάσατε το πρόγραμμα Μένουμε Ορθιοι ΙΙ που αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης που «γέννησε» ο κορονοϊός. Ποιες είναι οι πολιτικές προτεραιότητες που θέτει το πρόγραμμα;
Με την κρίση της πανδημίας κατέρρευσε το νεοφιλελεύθερο αφήγημα. Αναδείχθηκε περισσότερο από ποτέ η ανάγκη του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους, η σημασία των δημόσιων πολιτικών, παρεμβάσεων και επενδύσεων. Η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ με αυξανόμενη αγωνία, προβλήματα και δυσκολίες. Η επαναφορά στη νέα κανονικότητα δεν μπορεί να σημάνει εφαρμογή της αρχής της «ανοσίας της αγέλης» στην οικονομία και στην κοινωνία, ούτε αφορμή αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων. Σήμερα χρειάζεται με σχέδιο και αλληλεγγύη να αντιμετωπίσουμε συλλογικά τις σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες της πρωτόγνωρης κρίσης που ζούμε. Απαιτείται ένα συνολικό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανάκαμψης με γενναία εμπροσθοβαρή μέτρα ενισχύσεων και ρευστότητας για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας, των μισθών, της ζήτησης και των θέσεων εργασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο εφιάλτης της ύφεσης, των «λουκέτων», της ανεργίας και των ανισοτήτων που συνεχώς διευρύνονται. Με την πρόταση μας «Μένουμε Όρθιοι II» θέτουμε ως προτεραιότητα την ενίσχυση του ΕΣΥ, τη στήριξη της εργασίας, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της πρωτογενούς παραγωγής και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων με ένα εισόδημα έκτακτης ανάγκης. Οι προτάσεις μας αφορούν το δύσκολο τετράμηνο που έχουμε μπροστά μας, είναι κοστολογημένες και στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας μας.
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε στα κενά της κυβερνητικής πολιτικής σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Πιστεύετε ότι με το συγκεκριμένο πρόγραμμα καλύπτετε ως κόμμα αυτά τα κενά;
Αναδεικνύουμε έναν άλλο δρόμο που είναι αναγκαίος και εφικτός. Δρόμο οικονομικής ανάκαμψης, κοινωνικής ευθύνης, αλληλεγγύης και προοπτικής. Σήμερα αντιπαρατίθενται δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις και πολιτικές. Η κυβέρνηση της ΝΔ εμμένει στις ιδεοληψίες της και αντιμετωπίζει την κρίση ως ευκαιρία για αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με τη λογική «όποιος αντέξει», δηλαδή οι ισχυροί και οι δυνατοί, αδιαφορώντας για τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Το δικό μας πρόγραμμα απαντά στις ανάγκες των εργαζομένων, των επαγγελματιών, των μικρομεσαίων, των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που βρέθηκαν ή κινδυνεύουν να βρεθούν άμεσα άνεργοι, στο περιθώριο και στην απόγνωση.
Παρατηρήσαμε άνοιγμα στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και στους αυτοπασχολούμενους, σ’ αυτό που ονομάζεται μεσαία τάξη. Είναι και μια ένδειξη mea culpa για πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής την περίοδο 2015-2019;
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε να αντιμετωπίσει μια μεγάλη κρίση, παρέλαβε άδεια ταμεία και τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς σε αδιέξοδο. Εργάστηκε πρώτα απ’ όλα να κρατήσει την κοινωνία όρθια, να επιτύχει τη ρύθμιση του χρέους και την έξοδο από τα μνημόνια. Εκείνη την περίοδο αντικειμενικά είχε στενά περιθώρια άσκησης πολιτικής.
Από τον Σεπτέμβρη του 2018, που ανακτήσαμε τη δυνατότητα πολιτικών επιλογών, προχωρήσαμε άμεσα σε θετικά μέτρα για τους ελεύθερους επαγγελματίες, τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των εργασιακών σχέσεων. Προεκλογικά η ΝΔ επένδυσε στο αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και στο αφήγημα της μεσαίας τάξης, που πλέον έχει διαψευστεί! Οι επιστήμονες έζησαν την εξευτελιστική και σκανδαλώδη υπόθεση των βάουτσερ. Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες βιώνουν τον εμπαιγμό και τον κυνισμό της κυβέρνησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης στην παρατήρηση ότι μια στις τέσσερις επιχειρήσεις θα κλείσουν απάντησε ότι «ναι, αλλά τρεις θα μείνουν ανοικτές»! Σήμερα διαμορφώνονται οι όροι μιας νέας προοδευτικής κοινωνικής συμμαχίας του κόσμου της εργασίας, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, των επαγγελματιών, των αγροτών, των ανέργων, των κοινωνικά αδύναμων και των νέων που αναζητούν προοπτική. Σε αυτούς απευθυνόμαστε με τις προτάσεις μας.
Η κυβέρνηση, ακόμα και μετά την κρίση, επιμένει στην προβολή ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Μόλις τη Δευτέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για ΣΔΙΤ στο χώρο της υγείας. Επιμένουν λόγω ιδεοληψίας;
Είναι νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, ταυτόχρονα όμως είναι μια κυβέρνηση με παλαιοδεξιά χαρακτηριστικά και πελατειακή αντίληψη. Το περίφημο «επιτελικό κράτος» αποδείχθηκε άλλοθι κομματικοποίησης της δημόσιας διοίκησης και αδιαφανών απευθείας αναθέσεων και εξυπηρετήσεων «ημετέρων».
Συχνά οι πολιτικές ανατροπές χρειάζονται και πολιτικές συνεργασίες. Ως προς αυτό πώς πορεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχουν δυνατότητες σύγκλισης με κομμάτια της σοσιαλδημοκρατίας όπως εκφράζονται από το ΚΙΝΑΛ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκ των πραγμάτων, με την ψήφο του ελληνικού λαού, ο κεντρικός κορμός έκφρασης του αριστερού προοδευτικού χώρου και αυτό επιβεβαιώθηκε και στις τελευταίες εκλογές. Πιστεύω βαθιά ότι υπάρχει μεγάλη πολιτική και κοινωνική ανάγκη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για ένα σύγχρονο προοδευτικό και αριστερό πόλο, με πολιτικό πρόγραμμα και συνοχή απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά, και φυσικά με ένα όραμα για το μέλλον, για μια κοινωνία με δημοκρατία, ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη σε έναν κόσμο που αλλάζει. Η συλλογική μας προσπάθεια δεν αφορά μόνο τη διεύρυνση σε επίπεδο προσώπων, αλλά κυρίως την ανταπόκριση με πολιτικούς όρους στις ανάγκες της εποχής μας. Αυτή είναι η συλλογική μας ευθύνη και πρόκληση. Είναι, λοιπόν, κρίσιμο αυτός ο πόλος να συγκροτηθεί με βάση τις κοινές μας αξίες και την πολιτική και προγραμματική συμφωνία. Αυτό αποτυπώνεται και στην κοινή διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας.
Ταυτόχρονα, έχει σημασία να αναπτυχθεί ένας ευρύτερος διάλογος και να αναζητηθούν συγκλίσεις με άλλες αριστερές δυνάμεις και προοδευτικά κόμματα, όπως το ΚΙΝΑΛ. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πολλές φορές απευθύνει κάλεσμα, που γίνεται ακόμη πιο επίκαιρο στη νέα κρίση που αντιμετωπίζουμε, καθώς και στην προοπτική της απλής αναλογικής και μιας νέας προοδευτικής διακυβέρνησης. Κατά πόσο το ΚΙΝΑΛ έχει αποφασίσει να κινηθεί σε ένα δρόμο διαλόγου μένει να φανεί από την ανταπόκριση του, καθώς και από τη στάση του στη Βουλή και στους μαζικούς χώρους, γιατί στο εσωτερικό του εκδηλώνονται πολλές απόψεις. Σε κάθε περίπτωση, εμείς απευθυνόμαστε στην κοινωνία, στους προοδευτικούς και αριστερούς ανθρώπους που αγωνιούν και επιθυμούν μια προοδευτική κοινωνική προοπτική.
Εσχάτως στο δημόσιο λόγο παρατηρούμε ότι υπάρχουν πολλά σεξιστικά σχόλια που αφορούν γυναίκες πολιτικούς, ορισμένα απ’ αυτά χυδαία. Πώς το κρίνετε και πώς χρειάζεται να αντιδράσει η προοδευτική κοινωνία σ’ αυτό το φαινόμενο;
Είναι απαράδεκτο τέτοια σχόλια να διατυπώνονται από δημοσιογράφους και κυβερνητικά στελέχη. Σας θυμίζω τις αναρτήσεις του κ. Σκέρτσου για το σποτ που δημιούργησε μεγάλες αντιδράσεις και σχετικά με τη δίκη Τοπαλούδη, σε μια περίοδο που αυξάνονται οι δολοφονίες, οι βιασμοί και η κακοποίηση των γυναικών. Χρειάζεται ανάδειξη, αποδοκιμασία και καταδίκη κάθε σεξιστικού σχολίου και συμπεριφοράς. Απαιτούνται πρωτοβουλίες ενημέρωσης, καθώς και εκπαιδευτικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Πρέπει να είναι συνεχής η προσπάθεια για την ισότητα, τα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και τη στήριξη των γυναικών, που σε περιόδους κοινωνικής κρίσης δοκιμάζονται από τις ανισότητες στο χώρο δουλειάς, υποφέρουν από την ανεργία και την ενδοοικογενειακή βία.
Το πολιτικό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει να «ταξιδεύει» εύκολα στα ΜΜΕ. Τα κυρίαρχα media σας γυρνούν την πλάτη. Ποια θα πρέπει να είναι η συνολική απάντηση του κόμματος σ’ αυτό;
Η μονομέρεια της ενημέρωσης και η προβολή και προστασία της κυβέρνησης από τα περισσότερα ΜΜΕ είναι πρωτοφανής για ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα. Σχετίζεται βέβαια με τη στήριξη που της παρέχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και την αδιαφανή και επιλεκτική κυβερνητική χρηματοδότηση προς τα ΜΜΕ. Τίθεται ζήτημα δημοκρατικής έκφρασης, ενημέρωσης και πλουραλισμού, γι’ αυτό και μεταξύ άλλων αναδείξαμε το ζήτημα και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας στη Βουλή. Η δική μας απάντηση είναι η αξιοποίηση κάθε μέσου ενημέρωσης και επικοινωνίας, είτε με φυσική παρουσία είτε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ανάδειξη των προγραμματικών μας θέσεων και προτάσεων, ο διάλογος και η επαφή με τους κοινωνικούς φορείς και η ανάγκη συγκροτημένης πολιτικής λειτουργίας και παρουσίας στις τοπικές κοινωνίες, στους χώρους δουλειάς και στα κινήματα. Ένα πάντως είναι σίγουρο, η οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα τελικά πάντα επικρατεί της επικοινωνίας!
