#TurnLeft2019: Το «μότο» του Προοδευτικού Φόρουμ (ΕΔΩ όλες οι τοποθετήσεις του διημέρου) που ολοκληρώθηκε με ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, το βράδυ του Σαββάτου, στην Αθήνα, καλεί και ελπίζει σε μία αριστερή στροφή στην Ευρώπη, σε 14 μήνες από τώρα.
Η συγκυρία κάθε άλλο παρά ευνοϊκή μπορεί να χαρακτηριστεί: Η υποχώρηση της ιδέας της ευρωπαϊκής ενοποίησης λόγω της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού, οι εν εξελίξει πρωτοφανείς διαπραγματεύσεις για το «διαζύγιο» του Brexit (το οποίο, μάλιστα, μπορεί να έχει επισφραγιστεί δύο μόλις μήνες πριν τις επόμενες ευρωεκλογές) και η ανάδυση μίας ξενοφοβικής ακροδεξιάς στο προσκήνιο, θέτουν πολύ δύσκολα ερωτήματα στις προοδευτικές δυνάμεις.
Οι αναταράξεις της πολυπαραγοντικής κρίσης στην Ευρώπη, όπως έδειξε και το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών, δεν είναι εύκολα προσπελάσιμες. Την ίδια στιγμή, η Γερμανία, μετά από περίπου πέντε μήνες μετεκλογικής αβεβαιότητας και εκπλήξεων, απέκτησε κυβέρνηση, τον τρίτο μετά το 2005 μεγάλο συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών.
Η νέα κυβέρνηση στη Γερμανία και οι σχέσεις Αριστεράς - Σοσιαλδημοκρατίας
Στο περιθώριο του Προοδευτικού Φόρουμ της Αθήνας, ο Χάιντζ Μπίρμπαουμ, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και Υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της γερμανικής «Αριστεράς» (die Linke) τονίζει στο Left.gr ότι δεν περιμένει ουσιαστικές αλλαγές από τη νέα κυβέρνηση του Βερολίνου, ωστόσο, ανέφερε ότι δημιουργούνται, σε επίπεδο ρητορικής για την ώρα, κάποια «ανοίγματα» στην κοινωνική πολιτική αλλά και στην ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας.
Σημαντική επίσης είναι και η αντικατάσταση του «άκαμπτου» Β. Σόιμπλε από τον Όλαφ Σολτς. Σύμφωνα με το στέλεχος της γερμανικής Αριστεράς, ο Σολτς είναι «και αυτός αρκετά συντηρητικός πολιτικός αλλά φαίνεται περισσότερο «ανοικτός» συγκριτικά με τον Σόιμπλε ενώ, επίσης, θετική είναι και η αλλαγή των συσχετισμών στο Eurogroup, το οποίο μοιάζει να «βλέπει» προς μία νέα επενδυτική και δημοσιονομική πολιτική.
Για τις σχέσεις της γερμανικής Αριστεράς με το SPD, υπό το πρίσμα της προσπάθειας για συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων της Ευρώπης, ο κ. Μπίρμπαουν τόνισε ότι δύσκολα θα επιδράσει στο SPD η συζήτηση του Φόρουμ αυτού, διότι η κατάσταση στη Γερμανία έχει μεγάλες διαφορές από αυτή, για παράδειγμα, στη Γαλλία για τις σοσιαλιστικές δυνάμεις. Παρ’ όλα αυτά, «εντός του SPD υπάρχει μία εσωτερική διαμάχη καθώς η αριστερή πτέρυγα του κόμματος προσπαθεί να το ανασυγκροτήσει σε μία πραγματικά σοσιαλδημοκρατική βάση». Ωστόσο, «οι προοπτικές για αυτό δεν είναι ιδιαίτερα καλές, δεδομένου του εγκλωβισμού του SPD στο κυβερνητικό συνασπισμό με τη Χριστιανοδημοκρατία».
Η κατάσταση στην Καταλονία και η θέση των Πρασίνων για το μέλλον της Ισπανίας και της Ευρώπης
Πριν την αστάθεια στη Γερμανία, μεγάλο «αγκάθι» για τις ευρωπαϊκές πολιτικές ελίτ αποτέλεσε το ζήτημα της Καταλονίας. Όπως εξηγεί στο Left.gr o Λουίς Καπρούμπι, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πρωτοβουλίας για την Καταλονία και στέλεχος των Πρασίνων, η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι στάσιμη και μοιάζει αδιέξοδη καθώς δεν έχει σχηματιστεί μία λειτουργική πλειοψηφία για να κυβερνηθεί η Καταλονία διότι τα κόμματα που είναι υπέρ της ανεξαρτησίας, ενώ έχουν την πλειοψηφία, δεν έχουν συμφωνήσει στο πολιτικό πρόγραμμα με το οποίο θα κυβερνήσουν).
Ο κ. Καπρούμπι τονίζει ότι ο ίδιος και το κόμμα του δεν είναι υπέρ της ανεξαρτησίας αλλά υπέρ μία συναινετικής λύσης που να εκφράζει το μεγαλύτερο μέρος του λαού της Καταλονίας, όπου υπάρχει μία πολλαπλότητα ταυτοτήτων («κάποιοι αισθάνονται Καταλανοί, κάποιοι Ισπανοί ενώ κάποιοι άλλη έχουν "μικτή” ταυτότητα»), μία λύση που να εξασφαλίζει μεγαλύτερη αυτονομία για την Καταλονία.
Ως προς τη συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων, ο κ. Καπρούμπι τάχθηκε υπέρ της στενότερης συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας και των Πρασίνων, σε ευρωπαϊκό αλλά και εθνικό επίπεδο, όπου είναι δυνατόν: «να προσπαθήσουμε να συμφωνήσουμε σε μία κοινή πολιτική πλατφόρμα πριν από τις ευρωεκλογές του 2019 αλλά και σε μία μετεκλογική συνεργασία, το ζήτημα είναι να βρούμε τις μεθόδους για αυτόν το στόχο. Στην Ισπανία, οι Πράσινοι συνεργάζονται με την Ενωμένη Αριστερά και τους Podemos αλλά όχι με τους Σοσιαλιστές. Ωστόσο, οφείλουν να θέσουν ως προτεραιότητα την αντικατάσταση της συντηρητικής κυβέρνησης Ραχόι από μία προοδευτική, το συντομότερο δυνατόν».
Ο στόχος της συμπόρευσης και η παρακαταθήκη του Φόρουμ της Αθήνας
Στο παραπάνω πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Αριστερά, η πολιτική οικογένεια των Ευρωπαίων Πρασίνων και η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, που συναντήθηκαν ακόμα μία φορά στην Αθήνα και ανανεώσαν το ραντεβού τους για τον επόμενο Νοέμβριο στην Ισπανία, καλούνται, αφενός να προβληματιστούν για τα λάθη του παρελθόντος (με κύρια την πρόσδεση σοσιαλδημοκρατίας αλλά και Πρασίνων στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αλλά και την αδυναμία της Αριστεράς να απευθυνθεί σε ευρύτερα ακροατήρια) και, αφετέρου, να συγκροτήσουν ένα ρεαλιστικό πολιτικό σχέδιο επανασυνδέοντας την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, με ορίζοντα τις ευρωεκλογές του 2019.
Όλα αυτά, υπό τον εξόχως ρεαλιστικό κίνδυνο η ατζέντα ενόψει αυτών των ευρωεκλογών να μονοπωληθεί από τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις από τη μία (τους Συντηρητικούς, την πλευρά της Μέρκελ, το μετα-πολιτικό φιλελεύθερο πόλο που επιδιώκει ο Μακρόν κ.α.) και τον επικίνυδνο ακροδεξιό λαϊκισμό από την άλλη.
Ο Γιάννης Μπουρνούς, Μέλος της Π.Γ. και Υπεύθυνος Ευρωπαϊκών & Διεθνών Υποθέσεων του ΣΥΡΙΖΑ, κάνει τον απολογισμό της Συνάντησης και θέτει τους στόχους των προοδευτικών δυνάμεων ενόψει των κρίσιμων επερχόμενων εξελίξεων:
«Το Προοδευτικό Φόρουμ επισφραγίζει και διευρύνει συζητήσεις που γίνονται εδώ και καιρό σε διάφορα επίπεδα στην Ευρώπη για τα περιθώρια κοινής δράσης και συνεργασίας των δυνάμεων από την Αριστερά, τους Πράσινους και τους Σοσιαλιστές που αμφισβητούν τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία.
Το διήμερο αυτό προστίθεται στην ήδη υπάρχουσα δράση της Προοδευτικής Συμμαχίας στο Ευρωκοινοβούλιο (σ.σ.: για την οποία μίλησε αναλυτικότερα ο Δημ. Παπαδημούλης, στο τελευταίο πάνελ του Φόρουμ της Αθήνας) αλλά και του ευρωπαϊκού Φόρουμ που έγινε το Νοέμβρη του 2017 στη Μασσαλία και θα συνεχιστεί τον επόμενο Νοέμβρη στην Ισπανία. Με λίγα λόγια, πυκνώνουν οι πρωτοβουλίες για να ανιχνεύσουμε κοινούς προγραμματικούς άξονες αλλά και να δούμε για να διαμορφωθεί ένα ευρύ αντι-νεοφιλελεύθερο μέτωπο που στις ευρωεκλογές του 2019 θα βάλει φρένο, αφενός στην κυριαρχία των συντηρητικών και νεοφιλελεύθρων δυνάμεων, αφετέρου στην εφιαλτική ανάδυση ακροδεξιών δυνάμεων σε μία σειρά από ευρωπαϊκές χώρες.
Φεύγουμε από το Φόρουμ της Αθήνας πιο αισιόδοξοι αλλά και με μεγαλύτερη γνώση για το πώς προσεγγίζει κάθε μία από τις προοδευτικές δυνάμεις την υπόθεση της ενότητας και της κοινής δράσης».
Το φωτορεπορτάζ του Άγγελου Καλοδούκα από τη δεύτερη ημέρα του Φόρουμ:
