Κυβέρνηση και τρόικα άφησαν για τον Ιούνιο τη "βόμβα" του χρηματοδοτικού κενού, αλλά η πραγματικότητα πιέζει και επισπεύδει. Μπορεί ο Σαμαράς να βλέπει ότι "βελτιώνεται το κλίμα", αλλά τα δημοσιονομικά και τα στατιστικά στοιχεία είναι αμείλικτα. Τα ασφαλιστικά ταμεία υπολογίζεται ότι θα έχουν φέτος επιπλέον ελλείμματα της τάξεως των 2,5 δισ. ευρώ για τις συντάξεις και του 1,5 δισ. ευρώ για την Υγεία. Το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών έπεσε κατά 3,1 δισ. ευρώ το τέταρτο τρίμηνο του 2012, εξαιτίας της μείωσης των αποδοχών και των κοινωνικών παροχών, καθώς και της υπερφορολόγησης. Η ανεργία σκαρφάλωσε στο 27,2% και η ύφεση προβλέπεται να συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς και το 2014. Ο ίδιος ο Τόμσεν διέλυσε την κίβδηλη αισιοδοξία Σαμαρά - Στουρνάρα και μετέθεσε τις καλές προβλέψεις για το 2015.

Η αδιέξοδη πορεία του Μνημονίου και οι αδίστακτες πιέσεις της τρόικας για την εφαρμογή των υπεσχημένων προκαλούν νέο κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας, που θα εκδηλωθεί ενόσω υλοποιούνται τα μέτρα. Και θα προσλάβει χαρακτήρα νέας χιονοστιβάδας κινητοποιήσεων, ενόσω η κυβέρνηση αποσταθεροποιείται και δημιουργείται η αίσθηση ότι σύρεται σε εκλογές, όπου θα καταδικαστεί από τη λαϊκή ψήφο.

Οι πολίτες έχουν συνείδηση ότι η κρίση, εν τέλει, είναι πολιτική. Δεν μπορεί να υπάρξουν επιμέρους ουσιαστικές νίκες ενόσω το Μνημόνιο δυναστεύει την πολιτική και κοινωνική ζωή. Απειλεί την ίδια τη δημοκρατία, όπως αποδεικνύεται από την ένταση της κρατικής καταστολής, ακόμη και από τις παρακολουθήσεις στη Βουλή. Η ανατροπή της κυβέρνησης είναι προϋπόθεση για να ακυρωθεί το Μνημόνιο, για να υπάρξει μια νέα συμφωνία οικονομικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Η μαύρη τρύπα των 4 δισ. ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία δεν θα καλυφθεί με νέες βαριές και άδικες φορολογίες, καθώς μάλιστα έχει περιοριστεί απελπιστικά η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. Μια κυβέρνηση που ρίχνει συνεχώς νέα βάρη στις πλάτες των αδύναμων, που οδηγεί σε εκπτώχευση την πλειονότητα της κοινωνίας, που αρνείται να φορολογήσει τους πλουσίους (κάτι που αναγνωρίζει ακόμη και η τρόικα), δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε την πολιτική βούληση να σταματήσει και να αντιστρέψει την καταστροφική πορεία.

Μια τέτοια κυβέρνηση δεν πρέπει και δεν μπορεί να διασωθεί με ασκήσεις ανασχηματισμού, που μπορεί να εξυπηρετούν την αναζήτηση ενδοκυβερνητικών ισορροπιών, αλλά είναι κινήσεις παντελώς αδιάφορες για τον λαό. Το ζητούμενο δεν είναι η αλλαγή υπουργών, δεν είναι η εμφύτευση αναπληρωτών υπουργών ώστε να ενισχυθεί ο ασφυκτικός έλεγχος της τρικομματικής κυβέρνησης από τον Σαμαρά, αλλά η δημοκρατική ανατροπή της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Σαμαρά πέφτει μέσα στη μαύρη τρύπα όχι μόνο των δημοσίων οικονομικών, αλλά και της αδιαφάνειας και της έλλειψης δημοκρατικού ήθους που δημιουργεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει και πάλι ως ο ισχυρός πόλος της δημοκρατικής - αριστερής εναλλακτικής λύσης.