Οι διεργασίες για τη συγκρότηση κυβέρνησης συναρτώνται με τις προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος. Η επίκληση του "συμφέροντος της πατρίδας" από το κατεστημένο είναι προσχηματική. Ο Αντ. Σαμαράς κατέθεσε γρήγορα τη διερευνητική εντολή και δεν δίστασε να θέσει ως προτεραιότητα την ενότητα της Κεντροδεξιάς κόντρα στο "μέτωπο της Αριστεράς".

Ο Ευ. Βενιζέλος, από τα έγκατα της κάλπης, προσβλέπει στην επανίδρυση της Κεντροαριστεράς, κάτι που αποτελεί δεδηλωμένη προγραμματική στόχευση της ΔΗΜ.ΑΡ. Άλλωστε, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. διακατέχονται από τον ανομολόγητο φόβο για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από θέσεις ευρωπαϊκής Αριστεράς διεκδικεί την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού προς προοδευτική κατεύθυνση. Οι στρατηγικές επιδιώξεις των κομμάτων δεν συνιστούν μικροκομματικές τακτικές, αλλά αναγκαίες και σαφείς τοποθετήσεις, που μπορούν να επηρεάσουν τη δημοκρατική πορεία της χώρας. Αφορούν τη ζωή των πολιτών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διερεύνησε τη δυνατότητα αριστερής κυβέρνησης. Οι συσχετισμοί, όπως διαμορφώθηκαν από τον καλπονοθευτικό νόμο, αλλά και τη στάση του ΚΚΕ, δεν το επέτρεψαν. Η στροφή της ΔΗΜ.ΑΡ. χθες παραπέμπει σε άλλο πολιτικό σχέδιο, που είναι παραπλήσιο με εκείνο του ΠΑΣΟΚ. Είναι αντιφατικό να μιλάς για απαγκίστρωση από το Μνημόνιο το 2014, αλλά στο μεταξύ να δίνεις εξετάσεις για την πιστή εφαρμογή του. Αυτό ισοδυναμεί με νέα αντιλαϊκά μέτρα τους επόμενους μήνες και καθιστά ψευδώνυμη την επαγγελία της λύτρωσης το 2014. Τι θα σημαίνει τότε απαγκίστρωση, όταν τώρα η υπό εκκόλαψη συγκυβέρνηση δεσμεύεται να πολιτεύεται σκληρά μνημονιακά;

Προκαλεί εντύπωση ο τρόμος του συστήματος μπροστά στις κάλπες. Η Ν.Δ., που είχε προαναγγείλει προ μηνών "δεύτερο γύρο" για την αυτοδυναμία της, τώρα ανακαλύπτει τον κίνδυνο "εθνικής πόλωσης". ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., μετά το ολιγοήμερο μετεκλογικό τους χάπενινγκ, επιστρέφουν στην επιλογή της συγκυβέρνησης, αναζητώντας αριστερό άλλοθι. Αν συγκροτηθεί κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ., θα πρόκειται για κυβέρνηση μειοψηφίας του 38%, που σύντομα θα έρθει αντιμέτωπη με την κοινωνία. Δεν παρέχει πολιτική σταθερότητα. Προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως του Γ. Παπανδρέου και του Λ. Παπαδήμου, με θηριώδεις μάλιστα πλειοψηφίες, κατέρρευσαν. Γιατί να πετύχει το νέο κυβερνητικό υβρίδιο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εμπιστοσύνη στη λαϊκή κρίση. Διεκδικεί την εξουσία με καθαρούς όρους. Δεν προσχωρεί στο αντίπαλο κυβερνητικό μπλοκ. Ανασυγκροτεί τον προοδευτικό χώρο, με στόχο να επιταχυνθούν οι εξελίξεις και να ακυρωθούν ανακτορικού τύπου παίγνια. Δεν είναι τυχαίο ότι η δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε χθες καταγράφει περαιτέρω φθορά των παλαιών πολιτικών σχηματισμών και ενίσχυση της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ακόμη και το αίτημα για πρόωρες εκλογές υποστηρίζεται από το 32% των πολιτών, μόλις τρεις μέρες μετά τις εκλογές, αναδεικνύοντας πόσο μακριά νυχτωμένο είναι το πολιτικό - οικονομικό κατεστημένο. Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση, αλλά όχι όποια κι όποια... Δεν χρειάζεται μνημονιακή κυβέρνηση με αντιμνημονιακό περιτύλιγμα.