Ο Βεβέλ Γκαρθία ήταν πιτσιρικάς, 22 χρονών, «αριστερός στο πόδι και στις ιδέες» όπως χαρακτηριστικά τον περιγράφει ο συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο σε μια από τις μικρές ιστορίες που συμπεριέλαβε στο βιβλίο του ‘Καθρέφτες’. Γεννημένος σε μια μικρή πόλη της Γαλικίας, μέλος μιας οικογένειας που αριθμούσε ακόμα εφτά παιδιά, αγωνίστηκε όλες κι όλες τέσσερις χρονιές με τα χρώματα της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια παίζοντας επιθετικός και σκοράροντας 11 γκολ σε 28 παιχνίδια.

Λίγες μόλις ημέρες μετά το πραξικόπημα του Φράνκο ο Βεβέλ και δυο ακόμα από τα αδέρφια του συλλαμβάνονται σε μια από τις πρώτες μικρές μάχες του Ισπανικού εμφυλίου σαν μέλη της Σοσιαλιστικής Νεολαίας. Μετά από μια διαδικαστική και γρήγορη δίκη ο ίδιος και ο ένας εκ των αδερφών του καταδικάζονται σε θάνατο, ενώ το τρίτο μέλος της οικογένειας την γλιτώνει προσωρινά με φυλάκιση όντας ακόμα ανήλικος. (Εκτελέστηκε την επόμενη χρονιά στις φυλακές με επίσημη αιτία το ότι προσπάθησε να αποδράσει.)

Στις 29 Ιουλίου του 1936, ο Βεβέλ και ο αδερφός του στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα κοντά σε κάποιο γκρεμό της Γαλικίας. Οι στρατιώτες, συντοπίτες του και ποδοσφαιρόφιλοι οι περισσότεροι, ετοιμάζονται να πατήσουν τη σκανδάλη όταν ο Βεβέλ ζητάει να εκπληρώσει μια τελευταία επιθυμία. Ο υπεύθυνος της εκτέλεσης του κάνει την χάρη κι εκεί μπροστά σε όλους, ο Γκαρθία χαλαρός και ήρεμος, σαν άλλος Φορτίνο Σαμάνο, σαν να μη ζει την τελευταία στιγμή της ζωής του, κατεβάζει το παντελόνι και κατουράει μπροστά στα πόδια τους. Ύστερα κουμπώνεται:

«Εντάξει τώρα».