Η κυβέρνηση πέρασε κάτω από τον πήχη, παρ' ότι τον είχε τοποθετήσει χαμηλά κατά την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ακόμη κι όσοι είχαν εμφανιστεί πρόθυμοι να ψηφίσουν ναι, το ξανασκέφτηκαν. Κάποιος γραφικός βουλευτής εισήγαγε μάλιστα την ψήφο με ποσόστωση! Τα σχέδια ρευστοποίησης των κομμάτων δεν πέρασαν. Ο περίφημος κανών Σαμαρά, σύμφωνα με τον οποίο, ειδικά για την προεδρική εκλογή, η Βουλή συναπαρτίζεται από ασύντακτους και ανεξέλεγκτους βουλευτές, δεν επιβραβεύτηκε.
Προχθές το βράδυ έξω από τη Βουλή μπορεί να μην υπήρχαν κινητοποιήσεις, αλλά οι βουλευτές ψήφισαν με συνείδηση ότι η παρούσα Βουλή είναι αναντίστοιχη προς τη λαϊκή θέληση. Άλλοι τρομαγμένοι μπροστά στο ενδεχόμενο να συνταξιοδοτηθούν πολιτικά και άλλοι αντιμέτωποι με τη λαϊκή αποδοκιμασία. Ο λαϊκός παράγων ήταν ωσεί παρών μέσα στη Βουλή. Το μαρτυρούσε η εκβιαστική κινδυνολογία της κυβέρνησης, η όψιμη και εικονική επίκληση της συναίνεσης, ο εκνευρισμός τους και η ατολμία των, έστω ολιγάριθμων, "προθύμων" βουλευτών να εκδηλωθούν. Το αποτέλεσμα ειναι καταλυτικό και καταδικαστικό. Άνοιξε ο δρόμος για τις εκλογες. Για καθαρή λύση, για κάθαρση στην τραγωδία της χώρας.
Ωστόσο τα συμφέροντα της διαπλοκής δεν το βάζουν κάτω. Το σκοτεινό προεδρικό παρασκήνιο επιμένει. Για λόγους πολιτικής αυτοσυντήρησης, ο Βενιζέλος αποστασιοποιείται διακριτικά από τον Σαμαρά, επιβεβαιώνοντας ότι είναι αναπόφευκτες άμεσα οι εκλογές. Αλλά κι ο Σαμαράς, φοβούμενος την τύχη του ΓΑΠ, απειλεί τους προστάτες του με Κούγκι: αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων του συστήματος!
Η περιβόητη πολιτική πρωτοβουλία που ελέγετο ότι θα αναληφθεί μεταξύ των δύο ψηφοφοριών έχει καεί. Οι πολιτικές εξελίξεις κινούνται στην προοπτική των εκλογών. Και μάλιστα με διαδικασία fast track, τον Ιανουάριο. H δημοκρατική αλλαγή, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, νοηματοδοτεί τις εξελίξεις. Η εγχώρια διαπλοκή, αυτό το αδίστακτο κλειστό σύστημα εξουσίας, δεν το έχει πάρει απόφαση και βυσσοδομεί. Αντιθέτως, τα διεθνή κέντρα είναι μοιρασμένα. Είναι χαρακτηριστική η χθεσινή ανάλυση του Bloomberg, με την οποία εκλογικεύεται το ενδεχόμενο κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και καθίσταται αντικείμενο συζήτησης η βασική πρόταση για κούρεμα του χρέους. Οι αγορές ενδιαφέρονται για την αποπληρωμή του χρέους σε όποιο βαθμό συμφωνηθεί. Γνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος σήμερα δεν είναι βιώσιμο. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθεί και θα αποτελεί μόνιμο παράγοντα οικονομικής και πολιτικής αστάθειας.
Η παρέμβαση των εκλογών, η ισχυρή λαϊκή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν κυρίαρχο παράγοντα του συσχετισμού δύναμης. Ο άλλος κυρίαρχος παράγων είναι οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη. Το 2014 δεν είναι 2012. Η διαχεόμενη κρίση αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί βαλκανική ιδιαιτερότητα μέσα σε εικόνα ευημερίας της Ευρώπης. Δεν ισχύει τίποτε από τα δύο.
Η ισχυρή λαϊκή εντολή προς τον ΣΥΡΙΖΑ θα του επιτρέψει να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές, να εφαρμόσει κατά προτεραιότητα τα μέτρα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, να ξηλώσει το υφάδι των μνημονιακών μέτρων. Όσο πιο ισχυρή είναι η λαϊκή εντολή τόσο πιο ισχυρή θα είναι και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η υποχρέωσή του να διαμορφώσει όρους εθνικής και λαϊκής ενότητας γύρω από το πρόγραμμα κοινωνικής ανόρθωσης και κουρέματος του χρέους. Η ισχυρή εντολή δεν είναι αξίωση προκειμένου να επαναληφθεί ένας νέος κύκλος πολιτικής αλαζονείας, τόσο γνωστής από την εποχή της ακμής του αρχηγικού δικομματισμού. Ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί τη λαϊκή αποφασιστικότητα για να αλλάξει η φορά των πραγμάτων.
