Σήμερα υπολογίζεται πως περίπου 20.000-25.000 πολικές αρκούδες ζουν σε πέντε χώρες που βρέχονται από τον Αρκτικό Ωκεανό: τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Γροιλανδία, τη Νορβηγία και τη Ρωσία. Χωρίζονται σε 19 υποπληθυσμούς, εκ των οποίων μόλις ο ένας αυξάνεται. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης, τρεις είναι σταθεροί, οκτώ συρρικνώνονται, ενώ για τους υπόλοιπους δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία.

Στη νέα έκθεση, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Conservation Letters, επισημαίνεται ότι ενώ η τάση απώλειας του θαλάσσιου πάγου είναι σαφής, υπάρχει σημαντική διαφοροποίηση από τη μία χρονιά στην άλλη, καθώς κάποιες αποδεικνύονται καλύτερες για τις πολικές αρκούδες και κάποιες χειρότερες από το μέσο όρο.

Οι 12 ερευνητές από χώρες της Αρκτικής διατυπώνουν την ανησυχία ότι «τα πρώτα εξαιρετικά δυσμενή έτη θα αποτελέσουν βραχυπρόθεσμα κρίσιμη πρόκληση για τη διατήρηση της πολικής αρκούδας... Ο υποσιτισμός σε κλίμακες που μέχρι πρότινος δεν είχαν παρατηρηθεί ενδέχεται να οδηγήσει σε καταστροφικές μειώσεις πληθυσμών και πολυάριθμες προκλήσεις διαχείρισης» της κρίσης.

Μεταξύ των δραστικών μέτρων που προτείνουν είναι ο προσωρινός εγκλεισμός πολικών αρκούδων σε ειδικούς χώρους, μέχρι οι καιρικές συνθήκες να είναι κατάλληλες για την επιστροφή τους στη φύση ή ακόμη και η μεταφορά τους σε βορειότερες περιοχές με επαρκή ποσότητα πάγου. Σε ακραίες περιπτώσεις, προτείνουν την ευθανασία πεινασμένων πολικών αρκούδων που δεν έχουν ελπίδες μεταφοράς ή επανεισαγωγής στο φυσικό τους περιβάλλον.

Ένα εξίσου «τραβηγμένο» σενάριο είναι η σίτισή τους από τους ανθρώπους, σε περιόδους χωρίς πάγο, ώστε οι αρκούδες να μην αναγκάζονται να αναζητήσουν τροφή σε κατοικημένες περιοχές απειλώντας τον ανθρώπινο πληθυσμό.

Οι επιστήμονες παραδέχονται ότι οι προτάσεις τους ακούγονται ακούγονται ακραίες, όμως εκτιμούν ότι οι πέντε χώρες που φιλοξενούν πληθυσμούς πολικών αρκούδων θα πρέπει να αρχίσουν να τις εξετάζουν, καθώς η υποχώρηση των πάγων απειλεί την ύπαρξή τους.

«Έχουμε καλύψει την επιστημονική πλευρά του ζητήματος πολύ καλά, όμως οι πτυχές της πολιτικής και της διαχείρισης έχουν μείνει εγκλωβισμένες στο παρελθόν. Διαχειριζόμαστε τις πολικές αρκούδες στον Καναδά σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε», δήλωσε ο Άντριου Ντεροσέ από το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα, ένας εκ των 12 συντακτών της έκθεσης. «Σε άλλες χώρες υπάρχει κινητικότητα σε κάποιες πτυχές της μελλοντικής διαχείρισης των πολικών αρκούδων, όμως αυτή ωχριά μπροστά στις πραγματικές αλλαγές που παρατηρούμε στο θαλάσσιο πάγο και στις ίδιες τις αρκούδες.»

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα μέτρα της διανομής τροφής και της μεταφοράς αρκούδων θα είναι αποτελεσματικά μόνο για όσο υπάρχουν ακόμη διαθέσιμα ενδιαιτήματα, τα οποία ωστόσο αναμένεται να συρρικνωθούν κι άλλο χωρίς άμεση μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Υποστηρίζουν ότι ήδη ορισμένες κοινότητες, οι οποίες έρχονται όλο και συχνότερα σε επαφή με πεινασμένες –και επικίνδυνες- πολικές αρκούδες, ρωτούν για το ενδεχόμενο συγκέντρωσης πόρων με σκοπό τη σίτιση των ζώων.

Πηγή: Ναυτεμπορική