Μάλιστα, όπως τονίζει ο κ. Τσιτσελίκης, «καταρχήν, δεν χάνουμε τίποτα [...] Ο όρος Μακεδονία έχει πολλές διαφορετικές επιμέρους έννοιες. Είναι γεωγραφικός προσδιορισμός, είναι εθνοτικός προσδιορισμός. Στο πέρασμα των τελευταίων αιώνων, ο όρος αυτός έχει συνδεθεί με πολλές άλλες εθνότητες», προσθέτοντας ότι «το προσωρινό όνομα που ήταν Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας εμπεριείχε ξεκάθαρα τον προσδιορισμό Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ήταν ελληνική πρόταση μην το ξεχνάμε αυτό [...] Τα πράγματα στην εξέλιξή τους πάντα βρίσκουν μία λύση από μόνα τους. Και η άλλη λύση η οποία ήταν εκεί, είναι το να λέγεται αυτή η χώρα "Δημοκρατία της Μακεδονίας"».

Εξάλλου, αναφερόμενος στην εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών μετά την -κατά τον ίδιο βέβαιη ψήφισή της από την ελληνική βουλή- ο κ. Τσιτσελίκης είπε ότι «οι συμφωνίες δοκιμάζονται, κάθε είδους συμφωνίες διεθνούς δικαίου δοκιμάζονται στην πράξη αν θα εφαρμοστούν, πώς θα εφαρμοστούν, αν θα τις ανατρέψει κάποιος, αν θα τις παραβιάσει, αυτά είναι μέσα στη ζωή των συνθηκών. Για οποιαδήποτε συνθήκη διεθνούς δικαίου αυτή είναι η μοίρα της. Να πετύχει, να εφαρμοστεί, να αποτύχει, να παραβιαστεί. Δεν έχει κάτι άλλο. Άρα, την επιτυχία της συμφωνίας θα την κρίνει η ιστορία, δηλαδή, η σχέση των δύο κρατών στην πορεία. Δεν μπορούμε να μιλάμε για μία κατάπτυστη συμφωνία όταν ήδη έχει κάνει ένα τεράστιο βήμα μπροστά και ανταποκρίνεται στην εθνική πολιτική όλων των κυβερνήσεων και όλων των πολιτικών κομμάτων που ήταν στην εξουσία τα τελευταία 25 χρόνια. Αυτό είναι νομίζω λίγο παραπλανητικό».

Όσον αφορά, τέλος, την πληροφόρηση του κόσμου για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο κ. Τσιτσελίκης υπογράμμισε πως «υπάρχει μία τρομερή παραπλάνηση στη σφαίρα της πληροφόρησης [...] Είναι ένα τεχνικό κείμενο βέβαια από τη μία πλευρά, αλλά από την άλλη, νομίζω όλοι μας, όσοι γνωρίζουν ανάγνωση, καταλαβαίνουν τι λέει. Δηλαδή, όταν λέει ότι αναφέρεται στο "Μακεδονικός" με τον όρο της ιθαγένειας, δεν λέει κανείς ότι αυτό είναι μία εθνότητα που το λέει η συμφωνία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλη αυτή η ιστορία. Τα συνθήματα που κυριαρχούν στις διαδηλώσεις τον τελευταίο καιρό, "Η Μακεδονία είναι ελληνική" [...] Μα η Μακεδονία δεν ήταν ελληνική με την έννοια ότι η Συνθήκη του Βουκουρεστίου τη διαμοίρασε σε τέσσερα κράτη. Αυτό πώς προκύπτει, πως η Μακεδονία είναι ελληνική; Ακούγεται σαν αλυτρωτισμός από την πλευρά της Ελλάδας. Δεν λέω ότι υπάρχουν τάσεις αλυτρωτισμού από την πλευρά της Ελλάδας, αλλά νομίζω ότι υπάρχει μια τρομερή παραπληροφόρηση σε όλη αυτή τη συζήτηση».