Η πρόταση για ενότητα της Αριστερά δικαιώνεται
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς τα κόμματα της Αριστεράς για ενότητα δικαιώθηκε και στην κάλπη. Όχι απλώς γιατί φάνηκε δημοσκοπικά πριν από τις εκλογές ότι ήταν μια ρεαλιστική πρόταση, αλλά και γιατί στη δύσκολη αυτή στιγμή για εκατομμύρια εργαζόμενους και ανέργους, μια πολιτική στροφή με μια αριστερή κυβέρνηση αποτελεί τη μόνη ελπίδα. Η καθήλωση του ΚΚΕ, όσο και το αρκετά χαμηλό τελικά ποσοστό της ΔΗΜΑΡ σε σχέση με κάποιες προβλέψεις ή προσδοκίες δείχνουν ότι ο κόσμος επέλεξε τη δύναμη αυτή που τοποθετήθηκε με σαφήνεια στο ζήτημα της ενότητας και προέβαλε μια ρεαλιστική προοπτική ανατροπής του σκηνικού με πρόταση διακυβέρνησης. Οι εποχές που οι εκλογές ήταν απλώς ένα πεδίο καταγραφής συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ της αριστεράς έχουν παρέλθει. Αυτό πια δεν ενδιαφέρει τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της αριστεράς. Έτσι οι ψηφοφόροι προτίμησαν τη μαχητική και ενωτική εκδοχή της αριστεράς βάζοντας τεράστια προβλήματα στο ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ.
Όμως αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία δεν είναι μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την ενότητα, ή αν υπάρχει το απαραίτητο πεδίο συνάντησης των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι απέναντι στη "δικτατορία των αγορών" και τον εκφασισμό της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος η ενότητα της αριστεράς στη δράση, στην κοινωνία και στις κάλπες είναι η πιο κρίσιμη γραμμή άμυνας και αντεπίθεσης. Είναι η μόνη εγγύηση ότι μπορεί να μπει φραγμός στην κοινωνική καταστροφή και πολύ περισσότερο ότι μπορεί να υπάρξει μεγάλη και ουσιαστική στροφή υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Με απλά λόγια η ενότητα δεν είναι μια επιλογή, είναι μια ιστορική αναγκαιότητα.
Γι' αυτό και τις επόμενες μέρες εκατομμύρια πολίτες αυτής της χώρας θα έχουν στραμμένα τα μάτια τους πάνω στην αριστερά. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο πλέον να αρνείται κανείς το αυτονόητο καθήκον του απέναντι σε μια κοινωνία που υποφέρει. Είναι στιγμή μάχης. Όποια αριστερά δεν είναι σήμερα και σε αυτές τις στιγμές χρήσιμη στους εργαζόμενους, απλά δεν είναι αριστερά. Οι υποσχέσεις για το μέλλον έχουν ενδιαφέρον υπό την προϋπόθεση ότι πιστεύει κάποιος ότι έχει μέλλον. Αυτή τη στιγμή όμως για πολλούς εργαζόμενους αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να καλέσει σε συνομιλία τόσο τα κόμματα της Αριστεράς που εισήλθαν στη Βουλή, δηλαδή την ηγεσία του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ, όσο και κόμματα που έμειναν εκτός, όπως οι Οικολόγοι Πράσινοι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτή η προσπάθεια ευρύτερης συνεννόησης θα έχει ως στόχο όχι μόνο την εύρεση μιας κοινής συνισταμένης που θα αφορά το άμεσο μέλλον, αλλά και μια προσπάθεια κοινής δράσης και εκλογικής συνεργασίας σε περίπτωση επανάληψης των εκλογών.
