Το καινούργιο βιβλίο της Ηρώς Σκάρου είναι μυθιστόρημα, έχει τον εμβληματικό τίτλο «Τροία» κι ασχολείται με τα πάθη μιας σύγχρονης ελληνικής οικογένειας. Μιας οικογένειας, που με κάποιον τρόπο και σε κάποια στιγμή, την έχουμε ζήσει όλοι μας κι αυτό ακριβώς κάνει πιο εύκολη τη διασύνδεση του αναγνώστη με αυτήν την ιστορία.

Η Ηρώ Σκάρου ξεκίνησε τη συγγραφική της πορεία εκδίδοντας δυο συλλογές διηγημάτων, η πρώτη με τίτλο «Μια χαρά είναι» από τις εκδόσεις Γκοβόστη και η δεύτερη με τίτλο «Η ζωή όπως είναι» από τις εκδόσεις Κέδρος (έναν εκδοτικό οίκο που έχει  παράδοση στην καλή ελληνική πεζογραφία).

Και  με τις δυο εκείνες συλλογές διηγημάτων της αλλά και τώρα με το μυθιστόρημά της «Τροία» η Ηρώ Σκάρου ξεδιπλώνει ένα χαρακτηριστικό που είναι ίδιον του καλού συγγραφέα: την παρατηρητικότητα. Με το οξύ βλέμμα ενός ερευνητή και την ψυχραιμία ανατόμου, η συγγραφέας μελετάει τον κόσμο γύρω της, ανιχνεύει τους ανθρώπους και τις λογής λογής συμπεριφορές τους και στη συνέχεια τους αποτυπώνει στο χαρτί.

Η αγία ελληνική οικογένεια

Στο συγκεκριμένο βιβλίο της η Σκάρου βάζει κάτω από το μικροσκόπιο τη ζωή μια σύγχρονης γυναίκας. Η Ελένη ζει με την οικογένειά της στα βόρεια προάστια της πρωτεύουσας, έχει παντρευτεί έναν άντρα που μοιάζει ολοένα και περισσότερο απών, μεγαλώνει δυο αγόρια –με το ένα να περνάει μια επαναστατική εφηβεία- και πρέπει να συμβιώσει με μια πεθερά που αποτελεί την επιτομή της παρεμβατικής προσωπικότητας. Πρόκειται για ένα σπιτικό με τακτικές συρράξεις και περιόδους ανακωχής, μια εμπόλεμη ζώνη δηλαδή και όταν αργότερα στο βιβλίο ο αναγνώστης συναντήσει ένα εύρημα αντίστοιχο του δούρειου ίππου αντιλαμβάνεται γιατί δόθηκε ο τίτλος «Τροία».

Από την αρχή ακόμη του μυθιστορήματος γίνεται αναφορά σε έναν παράξενο βόμβο από τα έγκατα της γης που ταράζει τη γειτονιά. Αυτή η συνθήκη εντείνει ακόμη περισσότερο την εσωτερική αναστάτωση της ηρωίδας που οφείλεται στην αδυναμία της να αντισταθεί και να αντιδράσει στα κακώς κείμενα. Ο βόμβος εντείνεται κατά τη διάρκεια των μηνών που καλύπτει χρονικά η ιστορία που διαβάζουμε και μαζί εντείνονται οι κόντρες και οι κλυδωνισμοί στην οικογένεια της Ελένης. Μέσα σ’ αυτή τη γενικευμένη κατάσταση αναταραχής εμφανίζεται κι ένα νέο πρόσωπο που την πολιορκεί και της θέτει ηθικά διλήμματα.

Όμως την Ελένη απασχολούν σημαντικότερα ζητήματα από τα διλήμματα αυτά. Ο μεγάλος της γιος δημιουργεί διαρκώς θέματα στο γυμνάσιο, δηλώνει genderfluid –πάει να πει απροσδιορίστου φύλου- και εμφανίζεται σε σχολική φωτογράφιση με ένα σουρωτήρι για τα μακαρόνια στο κεφάλι ισχυριζόμενος ότι ανήκει σε μια θρησκευτική σέκτα. Ο άντρας της απουσιάζει συχνά από το σπίτι προφασιζόμενος μακρινά ταξίδια – παραδίδει σεμινάρια προσωπικής βελτίωσης αλλά φαίνεται να νοιάζεται κυρίως για τη δική του ευζωία. Η πεθερά της έχει λόγο για το κάθε τι ενώ ο μικρός της γιος, που συνήθως παίζει τον ρόλο του πυροσβέστη, λέει απροκάλυπτα ψέματα και μπλέκει στις φασαρίες του αδελφού του. Στα προβλήματα που βασανίζουν την Ελένη είναι κι ένα πατρικό σπίτι που καταρρέει στο γενέθλιο νησί και χρειάζεται επειγόντως τη φροντίδα της. Και μέσα σε όλα αυτά, η οικογένεια υιοθετεί κι ένα σκυλί που κάποια στιγμή, άθελά του, θα αποκαλύψει τους σκελετούς στην ντουλάπα.

Η ιστορία, παρότι σε τριτοπρόσωπη αφήγηση, είναι ειπωμένη από την πλευρά της ηρωίδας. Και μέσα από τις δικές της σκέψεις εγείρονται ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις: Είναι η προσαρμογή απαραίτητη για την επιβίωση; Παίρνει τελικά ο καθένας στη ζωή αυτό που του αξίζει; Είναι το ψέμα μια πράξη συνεργασίας; Τι είναι η κόλαση; Πόση δύναμη κρύβουν οι λέξεις; Μπορεί ό,τι σπάσει να επαναδημιουργηθεί με νέα πνοή;  

Η τραγωδία θέλει το χιούμορ της

Η Ηρώ Σκάρου σε αυτό το μυθιστόρημα διατηρεί τα στοιχεία εκείνα που έκαναν τα διηγήματά της να ξεχωρίσουν, τη λιτή φόρμα, τα δραματικά περιστατικά, το αναπάντεχο τέλος ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίζει τη γραφή της με ένα ευφυές χιούμορ που εκπλήσσει ευχάριστα τον αναγνώστη. Τα σύντομα κεφάλαια προσδίδουν μια ταχύτητα στο βιβλίο κάνοντάς το να μοιάζει έτοιμο να γυριστεί ταινία.

Η Σκάρου κατάγεται από την Ικαρία κι έχει ζήσει τα παιδικά της χρόνια στη Σύρο. Αναφορές σε νησιά υπήρχαν πολλές και στις προηγούμενες συλλογές διηγημάτων της. Έτσι, κι εδώ η ηρωίδα επισκέπτεται συχνά τον τόπο καταγωγής της –αν και δεν το κατονομάζει- κι εκεί είναι που ξετυλίγεται η τελευταία σκηνή του μυθιστορήματος, η οποία καταλαμβάνει ξεχωριστό κεφάλαιο με την αρίθμηση «μηδέν». Τερματισμός ή επανεκκίνηση; Δεν θα αποκαλύψω.

Ένα καλό βιβλίο είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να γυρίσεις το βράδυ στο σπίτι και να συνεχίσεις να το διαβάζεις. Ένα καλό βιβλίο είναι αυτό που σπεύδεις να κάνεις δώρο σε ένα φίλο. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το μυθιστόρημα της Ηρώς Σκάρου, Τροία. 

Συνοπτικά
Τίτλος Βιβλίου: ΤΡΟΙΑ
Συγγραφέας: Ηρώ Σκάρου
Σελ.: 488, Σχήμα: 14 X 20,6
Έκδοση: Κέδρος, 2023
Γ. Γενναδίου 3, Αθήνα 106 78
https://www.kedros.gr/
τηλ. 210.38.09.712

Επιμέλεια: Κοσμάς Κέφαλος
[email protected]