Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας
Κάθε φωτογράφος μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα είναι όταν ο ουρανός είναι νεφελώδης. Τα σύννεφα προσθέτουν στο τελικό οπτικό αποτέλεσμα, ο ήλιος που δύει διαχέει το φως στους σχηματισμούς των νεφών δημιουργώντας ένα κάποιο δράμα.
Σωστά, αλλά όπως πάντα, υπάρχουν ανατροπές στους κανόνες.
Στην περίπτωση της δεύτερης φωτογραφίας που σας παρουσιάζω σήμερα, η έλλειψη σύννεφων προσθέτει, δεν αφαιρεί. Ο άδειος ουρανός λειτουργεί ως απλό φόντο στο οποίο υπάρχουν βαθμιαίες αποχρώσεις του πορτοκαλί. Το μάτι επικεντρώνεται στην ουσία της φωτογραφικής σύνθεσης. Τη μοναχική γυναικεία φιγούρα, την αντανάκλασή της στο νερόλακο, το ιστιοπλοϊκό στον μακρινό ορίζοντα. Το δράμα υπάρχει χωρίς τα σύννεφα.
