Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται πως έχει καλή σχέση με τον θάνατο και την χειρότερη με τα μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής.
Οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας, με συντελεστές από τους χειρότερους στον κόσμο.
Οι νεκροί στα Τέμπη με τους πολιτικούς αυτουργούς να κυκλοφορούν αναισθήτως ελεύθεροι και βεβαίως
ο υπερδιπλασιασμός των θανάτων από εργατικά ατυχήματα σε σχέση με το 2022, που ο αριθμός μέχρι σήμερα των 140 θανάτων την ώρα της εργασίας είναι τραγικά χαρακτηριστικός για τα αποτελέσματα της ανεπάρκειας της όποιας πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, με Γεωργιάδη, ή με Χατζιδάκη ή με Βρούτση.
Τα χαρακτηριστικά των θανάτων και η μορφή της εργασιακής σχέσης των νεκρών εργαζομένων, χαρακτηρίζουν τον Ελληνικό εργασιακό μεσαίωνα. Το 80% των νεκρών εργαζομένων εργάζονταν με ευέλικτες μορφές εργασίας, ήταν κατά κύριο λόγο εργολαβικά εργαζόμενοι, δηλαδή χαμηλής εξειδίκευσης. Υπάρχουν και ειδικά θανατηφόρα ατυχήματα που έχουν ολοφάνερα ηθικούς και πολιτικούς αυτουργούς εκτός από την φύση και αιτία του θανάτου. Όπως ο νεκρός εργάτης στο λιμάνι ευθύνης της COSCO, όπου ο θάνατος του οφείλονταν στον μέγιστο βαθμό στην μη εφαρμογή της απόφασης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΒΑΕ στον χώρο επειδή ο κος Σκέρτσος εκ μέρους του ΣΕΒ (ηθικοί αυτουργοί) έκαναν προσφυγή για να μην εφαρμοστούν τα ΒΑΕ (χωρίς όμως ασφαλιστικά μέτρα) και ο ΕΦΚΑ (τοπικές υπηρεσίες και διοίκηση) δεν εφάρμοσαν το Νόμο.
Τόσο απλά τόσο δολοφονικά. Υπάρχουν εργατικά ατυχήματα-θάνατοι που αφορούν σε αδήλωτους εργαζόμενους, όπως ο δυστυχής φύλακας της εταιρείας που ληστεύτηκε λόγω του χαλκού που αποθήκευε (αλήθεια ποιός μιλά για τους κλεπταποδόχους από τα όμορα χυτήρια; Κανείς) και δολοφονήθηκε επειδή πήγε να κάνει την δουλειά του και ήταν δηλωμένος για άλλη ώρα εργασίας, ουσιαστικά αδήλωτος. Η πλειοψηφία των εργατικών ατυχημάτων επίσης, κοινό σχεδόν χαρακτηριστικό, έχουν επισυμβεί στα ακραία όρια του ωραρίου εργασίας, είτε προς το τέλος του 8ώρου, είτε στην διάρκεια της υπερωριακής απασχόλησης. Δεν μιλάμε για την έλλειψη των στοιχειωδών μέτρων προστασίας αλλά και την απουσία των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών όπως το ΣΕΠΕ.
Από τα παραπάνω δεδομένα και χαρακτηριστικά της φύσης της εργασίας των νεκρών εργατών, προκύπτουν αβίαστα τρείς βασικές αιτίες για την πληθώρα και τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό των εργατικών ατυχημάτων στην Ελλάδα του Μητσοτάκη και της ΝΔ.:
• Η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, δηλαδή εργολαβικοί εργαζόμενοι, χαμηλής εξειδίκευσης
• Η ακραία εντατικοποίηση της εργασίας, ωράριο-λάστιχο, υπερβολικός αριθμός υπερωριακής απασχόλησης, εργασία σε δύο και περισσότερους εργοδότες
• Η απουσία οποιουδήποτε μέτρου πρόληψης και προστασίας της υγείας και ασφάλειας στην εργασία από την μεριά των αρμόδιων κρατικών φορέων, καθώς και η υποβάθμιση του ΣΕΠΕ.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρνει την μοναδική και αποκλειστική ευθύνη για όλους αυτούς τους θανάτους εν ώρα εργασίας. Αφενός μεν με την νομοθέτηση ακραία αντεργατικών και εργατοκτόνων πολιτικών ( εξαντλητική υπερωριακή απασχόληση και μάλιστα χωρίς αμοιβή), ξεχείλωμα ωρών εργασίας (στην Ελλάδα των Μητσοτάκη Γεωργιάδη πλέον ζείς για να δουλεύεις ενώ στην υπόλοιπή Ευρώπη δουλεύεις για να ζείς), την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών μετά την ουσιαστική διάλυση του ΣΕΠΕ και αφετέρου με την απουσία οποιουδήποτε πλαισίου πολιτικής, αλλά και την άρνηση εφαρμογής όσων η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε δρομολογήσει, μέσω της Εθνικής Στρατηγικής για την Υγεία και Ασφάλεια στην εργασία για τα έτη 2017-2020.
Πριν πώ μερικά λόγια για τις πολιτικές που είχε επιλέξει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, να τονίσω ότι από τα παραπάνω γίνεται ολοφάνερο ότι τα εργατικά ατυχήματα και μάλιστα τα θανατηφόρα, έχουν μιά και μοναδική ΠΡΟΦΑΝΗ αιτία, έναν και ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΝΟΧΟ, την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και τους κατά καιρούς Υπουργούς της που εφαρμόζουν αυτήν την εργατοκτόνα πολιτική.
Σε ότι αφορά αυτά που ήταν έτοιμα, αναφέρομαι στην ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία του Υπουργείου Εργασίας, στο οποίο συμμετέχει μιά πλειάδα φορέων κοινωνικής οργάνωσης, όλοι οι κοινωνικοί εταίροι και σχετικοί επιστημονικοί και επαγγελματικοί φορείς και Υπουργεία, για την Εθνική Στρατηγική για την ΥΑΕ 2017-2020.
Παραθέτω επιγραμματικά τους τέσσερεις βασικούς άξονες αυτής της στρατηγικής, που υιοθετήθηκε από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και έγινε εργαλείο πολιτικής στις αρχές του 2018, χωρίς όμως να προλάβει να υλοποιηθεί, αφού ξεκίνησαν να συντάσσονται τα σχετικά σχέδια δράσης για την εφαρμογή της:
1: Καθιέρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία, που θα επεξέτεινε την εφαρμογή των πολιτικών ΥΑΕ στο Δημόσιο και στην Αυτοδιοίκηση, με την δημιουργία διυπουργικών εθνικών και περιφερειακών φορέων διοίκησης και ελέγχου, με την δημιουργία δομών σε κάθε Υπουργείο και κάθε Περιφερειακή και Δημοτική Δομή, ώστε να υπάρχουν παντού, στελεχωμένες με επαρκές επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό δομές πρόληψης και ελέγχου που θα διευκόλυναν και το ΣΕΠΕ στην δουλειά του.
2: Δημιουργία φορέα ασφάλισης επαγγελματικού κινδύνου και ασθενειών, με την μορφή εταιρείας, με εισφορά από τους εργοδοτικούς φορείς που θα ανελάμβανε το σύνολο του κόστους αποκατάστασης, ανάπτυξη πολιτικών καταγραφής και αντιμετώπισης επαγγελματικών ασθενειών, εργατικών ατυχημάτων και αναπηρίας, δημιουργώντας έναν ευέλικτο οργανισμο, απαλλάσσοντας παράλληλα το ασφαλιστικό σύστημα από μιά δαπάνη ύψους 1,5 δις ετησίως και δημιουργώντας ένα εθνικό δίκτυ προστασίας από την ευαλωτότητα της εργασίας
3: Την ενδυνάμωση των πολιτικών και των παρεμβάσεων/μέτρων για την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων, των επαγγελματικών ασθενειών και των άλλων ασθενειών που σχετίζονται με την εργασία για όλους τους εργαζομένους καθώς και στην καταπολέμηση των παραγόντων πρόκλησης επαγγελματικών καρκίνων και τέλος
4:Την ανάπτυξη μεθόδων, την στήριξη της εφαρμοσμένης έρευνας και την λήψη των αναγκαίων μέτρων πολιτικής στον τομέα της ΥΑΕ για την αντιμετώπιση των νέων και των αναδυόμενων κινδύνων που προκαλούνται κυρίως από την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών στη νέα ψηφιακή εποχή της εργασίας, από τις νέες μορφές/σχέσεις εργασίας (τηλεργασία, ευέλικτες μορφές εργασίας, εργασία μέσω διαδικτυακών πλατφορμών) καθώς και από τη δημογραφική αλλαγή.
Όλα τα παραπάνω μαζί και με άλλες ιδέες και προτάσεις (πχ διυπουργική συνεργασία για την ένταξη στα σχολεία ειδικής αναφοράς στα θέματα ΥΑΕ κλπ) παραδόθηκαν στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλά ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Ας σκεφτούμε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στους χώρους δουλειάς, αν εφαρμόζονταν οι πολιτικές της αριστεράς για την οργάνωση της εργασίας, με ΣΣΕ, με γενναίους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με απόλυτα ρυθμισμένο εργασιακό περιβάλλον, με ΒΑΕ όπου έπρεπε σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με σταθερές σχέσεις εργασίας, χωρίς εργολαβίες και άλλες σχέσεις δουλοπαροικίας και με ένα σαφές, συγκροτημένο και σταθερό πλαίσιο πρόληψης και προστασίας της υγείας και ασφάλειας στην εργασία.
Απλώς φανταστείτε και σκεφτείτε πόσο κακό προκαλεί εκτός από την τσέπη μας αλλά και στην υγεία και στην ζωή μας η κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΕΦΕΛΟΥΔΗΣ, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, συντονιστής τμήματος εργασίας και κοινωνικής ασφάλισης, πρ. Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εργασίας.
