Το πάρτι που γινόταν με τα μυστικά κονδύλια ήταν κοινό μυστικό για δεκαετίες σε αυτή τη χώρα. Η Αριστερά, ως αντιπολίτευση, είχε καταγγείλει ότι ο απολύτως ανεξέλεγκτος τρόπος διαχείρισής τους οδηγούσε σε κανονική λεηλασία του δημοσίου χρήματος.

Αυτή η κυβέρνηση θέσπισε, επιτέλους, έναν νόμο που προβλέπει τον έλεγχο των κονδυλίων αυτών από τη Βουλή. Η διαδικασία φυσικά είναι απόρρητη. Και ξαφνικά, χθες, το απόρρητο αυτό έσπασε, με δημοσίευμα ιστοσελίδας το οποίο “αποκαλύπτει” σχετικά στοιχεία.

Ο στόχος της διαρροής είναι προφανής: Χωρίς να αναφέρεται σε κακοδιαχείριση ή παρατυπίες, επιχειρεί να τροφοδοτήσει το θέμα “μυστικά κονδύλια”, την ώρα που η αντιπολίτευση προσπαθεί να το φέρει στο επίκεντρο της σύγκρουσης Κοτζιά - Καμμένου. Τυχαίο ε;

Ταυτόχρονα, η διαρροή αυτή λειτουργεί εντελώς υπονομευτικά για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Καλώς ή κακώς, όλες οι χώρες κάνουν εξωτερική πολιτική με μυστικά κονδύλια και υπάρχει προφανής λόγος που είναι μυστικά. Το να αποκαλύπτεις πού κατευθύνονται δημιουργεί σοβαρότατα διπλωματικά προβλήματα. Αλλά κάποιοι αδιαφόρησαν για το ζήτημα αυτό, θεωρώντας ότι έχουν βρει έναν εύκολο τρόπο να κάνουν μικροπολιτική. Και μάλιστα χωρίς να φαίνονται οι ίδιοι.

Αν η Νέα Δημοκρατία ήθελε να κρατήσει μια υπεύθυνη πολιτική στάση, όφειλε να βγάλει μια ανακοίνωση. Να ξεκαθαρίσει ότι η διαρροή δεν προέρχεται από τη δική της πλευρά και να ζητήσει να κλείσει κάθε συζήτηση για το θέμα. Αντίθετα, έσπευσε με “κύκλους” της να το τροφοδοτήσει.

Διότι, πέραν της εσωτερικής πολιτικής κουζίνας, ποντάρει και σε οποιαδήποτε ανακατωσούρα θα μπορούσαν οι διαρροές αυτές να δημιουργήσουν και στο «Μακεδονικό».

Χυδαία μικροπολιτική αθλιότητα. Περί αυτού πρόκειται.