Ο 45χρονος Αιθίοπας Χαϊλέ Γκεμπρεσελασιέ, μέσω του αθλητισμού, αποτίναξε τη φτώχεια, είναι πλέον πετυχημένος επιχειρηματίας, αλλά δεν ξέχασε.
Ευεργετεί στην πατρίδα του -γνωστό βασίλειο της φτώχειας στην Ανατολική Αφρική-, μα παράλληλα ονειρεύεται επαναπροσέγγιση του αθλητισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. «Εννοώ τα λόγια μου, θέλω να νικώ».
Τι κι αν στην Αιθιοπία μιλούν 90 γλώσσες-τοπικές διαλέκτους. Στη συνάντησή μας η λυτρωτική εμμονή του στην εσπεράντο της αγάπης φώτισε τον χώρο.
Το καλοκαίρι είπε πως «ο αθλητισμός, παγκοσμίως, οφείλει να ανανεωθεί». Μόλις προ ημερών ανέλαβε πρόεδρος της αιθιοπικής ομοσπονδίας στίβου. Τι εννοεί «ανανέωση»;
«Ο τρόπος ζωής στις κοινωνίες όλης της Γης έχει αλλάξει. Παγκοσμίως, ανελέητο καθημερινό κυνήγι χρήματος, ραγδαία αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, ατμοσφαιρική ρύπανση, δεν τρεφόμαστε σωστά επειδή οι τροφές που καταναλώνουμε δεν είναι οργανικές όπως άλλοτε, ανεργία παντού και το άγχος έχει κατακλύσει τους λαούς στη δύσκολη σύγχρονη ζωή... Οραματίζομαι πως ο αθλητισμός πρέπει να είναι αντίδοτο!
»Ο άνθρωπος που γυμνάζεται, τρέχει συχνά, έχει καλύτερη ψυχολογία, κατάλληλα αντανακλαστικά ώστε να αντέξει την ίδια πίεση. Προτείνω, παρόντος του επαγγελματικού αθλητισμού που είναι παγκόσμιο δεδομένο, η άθληση, με στήριξη κυβερνήσεων των κρατών, να επανέλθει στη μαζική μορφή της.
»Αθλητικά προγράμματα για το πλατύ κοινό που θα βοηθήσουν τους πιεσμένους πολίτες, θύματα της καθιστικής ζωής της εποχής μας που αρρωσταίνει ψυχή και σώμα, να είναι ενεργοί».
• Οι ίδιες κοινωνίες που τώρα διδάσκουν στους αθλητές τους επιδόσεις μέσω ντόπινγκ!
Συμφωνώ. Το λέω συχνά ότι είναι αναγκαία, προς τα παιδιά αλλά και τους αθλητές, παγκοσμίως, η διδασκαλία, εννοώ τη λέξη «διδασκαλία», των επιπτώσεων για την υγεία τους της χρήσης αναβολικών ουσιών.
Υπάρχει έλλειψη γνώσης των επιπτώσεων. Δεν αρκούν οι τιμωρίες για όσους κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών. Ενημέρωση. Για τον αθλητισμό και τη δημόσια υγεία.
• Πρόεδρος της αιθιοπικής ομοσπονδίας στίβου πλέον και με τέτοια οράματα, θέμα χρόνου είναι να σας δούμε και πρωθυπουργό της Αιθιοπίας.
Το μόνο που ξέρω είναι ότι είμαι Αιθίοπας, αγαπώ τη γη μου, πονώ για τα προβλήματά της και νιώθω την υποχρέωση να βοηθώ. Δεν έχω πολιτικό στόχο. Ισως προκύψει μελλοντικά, με αυτοσκοπό πάντα τη στήριξη εκείνου που υποφέρει. Είναι εντολή προς τον εαυτό μου!
• Και ως Αιθίοπας, δίνετε ιδιαίτερη βαρύτητα στην έννοια «εντολή». Η κιβωτός της Διαθήκης που περιείχε τις πλάκες με τις δέκα εντολές του Θεού μεταφέρθηκε, από Αιθίοπα βασιλιά, στην Αιθιοπία από τον Ναό του Σολομώντα. Κειμήλιό σας!
Και αντίγραφο της κιβωτού υπάρχει στις χιλιάδες εκκλησίες της χώρας μου. Είναι κειμήλιο-παράσημο για την Αιθιοπία, υπενθύμιση της παρουσίας του Θεού σε εποχές που θεοποιήσαμε την τεχνολογία, το χρήμα...
Πιστεύω στον Θεό, η πίστη των Αιθιόπων είναι βαθιά! Ορθόδοξοι οι περισσότεροι, όπως οι Ελληνες.
• Συνειδητοποιώ, λοιπόν, ότι το λυγισμένο αριστερό χέρι σας, σαν αγκαλιά, όταν πήρατε τα δύο ολυμπιακά χρυσά στα 10.000 μέτρα το 1996 και το 2000 και σε κάθε άλλη κούρσα, «έκλεινε» μέσα του αγάπη.
Κυρίως για όσους, από παιδί, με στήριξαν στις δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Ετρεχα και το αριστερό χέρι ήταν έτσι επειδή, μικρός, πήγαινα τρέχοντας στο σχολείο, με τα βιβλία στο ίδιο χέρι που έκλεινε προς το σώμα για να τα προστατεύει. Κάθε μέρα είκοσι χιλιόμετρα, δέκα να πάω και δέκα να γυρίσω.
Εκλεινε έτσι από συνήθεια, αγκάλιαζε το πνεύμα της νίκης παρά τις δυσκολίες. Νίκη στα στάδια και καθημερινά στη δύσκολη ζωή της πατρίδας.
Ο κόσμος μ’ αγαπά και αυτό μου δίνει φτερά, με υποχρεώνει. Στο αριστερό χέρι κρατούσα σαν φυλακτό αυτή την αγάπη και την ανάγκη να την ανταποδίδω. Αυτό θα κάνω όσο ζω.
• Τι κρατά το ίδιο χέρι αγκαλιά για να το δώσει ως απάντηση στο ρατσιστικό παραλήρημα του Τραμπ;
Θα τον ρωτούσα αν, αλήθεια, με μισεί επειδή είμαι μαύρος κι αν μου έλεγε «ναι», θα του έλεγα «σου αξίζει να σε μισώ κι εγώ!»...
Μετά θα του έλεγα ότι ειδικά αυτός πριν πει κάτι θα πρέπει να το σκέφτεται όχι μόνο δύο αλλά... δέκα φορές.
Αλλά πιστεύω ότι τώρα που εξελέγη θα λογικευτεί, θα μιλάει λιγότερο, θα προσέχει τι λέει. Οι πολιτικοί μπορούν να διδαχθούν από τους καλούς μαραθωνοδρόμους. Υπομονή, σκληρή δουλειά...
• Τι γεννά στην καρδιά η κλασική διαδρομή Μαραθώνας - Αθήνα;
(Το βλέμμα του ψηλά, ατένιζε τον ουρανό...) Δέος! Αθλητικό προσκύνημα στη νίκη, στην ελευθερία! Αξίες κάθε εποχής. Χιλιάδες κόσμος ήρθε για να τρέξει.
Να η ανάγκη του κόσμου για άθληση που σας είπα πριν. Αυτή η μαζική λαϊκή θέληση για άθληση και πάλι στην Αθήνα και αλλού στον κόσμο, όπου γίνονται μαραθώνιοι.
Είναι σαν παγκόσμια λαϊκή εντολή προς τις κυβερνήσεις ώστε να αναμορφώσουν τη σχέση πολίτη-αθλητισμού όπως σας είπα στην αρχή της συζήτησής μας.
• Μαραθώνιος, μεγάλες αποστάσεις. Γκεμπρεσελασιέ ή Μπέκελε; Ποιος είναι καλύτερος;
Και οι δυο έχουμε τα δικά μας στοιχεία. Οπως και οι δυο μας έχουμε πρότυπο τον Αμπέμπε Μπικίλα, τον ξυπόλητο μαραθωνοδρόμο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1960. Για τα αθλητικά προσόντα και την επαφή των ποδιών του με τη γη που διδάσκει απλότητα.
