Στα έδρανα της αντιπολίτευσης φαίνεται ότι θα βρεθεί ο μέχρι χθες αμετακίνητος - και γνωστός σε μας πρώην πρόεδρος του Eurogroup - Jean-Claude Juncker, μετά τις εκλογές της περασμένης Κυριακής στο Λουξεμβούργο.
Οι βουλευτικές εκλογές στο Λουξεμβούργο, που προκηρύχθηκαν - πράγμα σπάνιο για την μικρή αυτή χώρα όπου επικρατεί η συναίνεση - πριν την κανονική λήξη της βουλευτικής θητείας, έδωσαν, όπως αναμενόταν, ένα όχι ξεκάθαρο αποτέλεσμα.
Οι εκλογές προκλήθηκαν όταν οι Σοσιαλιστές (LSAP), μέχρι χθες σύμμαχοι στην κυβέρνηση συνεργασίας του πάγια μεγαλύτερου κόμματος CSV, του Juncker, διέρρηξαν τη συμμαχία μετά από την αποκάλυψη της σκοτεινής σχέσης του CSV, και του Juncker προσωπικά, με τις μυστικές κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών.
Το Χριστιανοκοινωνικό Κόμμα CSV χάνει 4,4% των ψήφων και 3 έδρες, παραμένει όμως το ισχυρότερο κόμμα στη Βουλή με 23 έδρες στις 60.
Οι Σοσιαλιστές που πόνταραν στην ηλικιακή ¨ανανέωση¨ προβάλλοντας για πρωθυπουργό τον 42 ετών Υπουργό Οικονομίας Étienne Schneider, και σκιαγραφώντας μια πιθανή συμμαχική κυβέρνηση μαζί με τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους, πέτυχαν μεν τον στόχο τους, οι ίδιοι όμως έχασαν ψήφους, ενώ οι (δεξιοί) Φιλελεύθεροι τους ισοφάρισαν σε αριθμό εδρών (13).
Κερδισμένοι αυτών των εκλογών είναι ακριβώς οι Φιλελεύθεροι (DP), δεξιότεροι, ως προς την οικονομική τους πολιτική, απ' ό,τι το CSV του κύριου Juncker. Τρίτο κόμμα, αλλά με 4 έδρες παραπάνω από ό,τι το 2009, και με εμβληματική φιγούρα έναν άλλο ανερχόμενο αστέρα, τον δήμαρχο της πόλης του Λουξεμβούργου Xavier Bettel, με ηγετικές φιλοδοξίες και αέρα στα πανιά του.
Όσο για τους Πράσινους, που κι αυτοί σημείωσαν κάμψη και χάνουν μια έδρα, είναι πάντα πρόθυμοι εταίροι στη μοιρασιά της εξουσίας.
Η κοκκινο-κυανο-πράσινη συμμαχία αθροίζει 32 έδρες στις 60 και παραγκωνίζει το κόμμα του Juncker, που βρίσκεται αδιάλειπτα στην εξουσία από το 1979. Οι τρεις συνεταίροι της μελλοντικής συμμαχίας συμφώνησαν στην πρωθυπουργία Bettel και πιάσαν δουλειά για να καταρτίσουν κυβερνητικό πρόγραμμα, που, όπως φαίνεται, θα είναι σε δεξιότερη κατεύθυνση από ό,τι της προηγούμενης κυβέρνησης CSV - LSAP.
Η δική μας Αριστερά (Déi Lénk), που υποστήριξε με συνέπεια τις θέσεις των συνδικάτων, αύξησε τις ψήφους της και τις έδρες της από μία σε δύο.
