Ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ που εξήγγειλε ο Α. Τσίπρας μετά τις εκλογές έχει ήδη δρομολογηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλείται να πραγματοποιήσει ένα νέο μεγάλο άλμα, το δεύτερο μεγάλο άλμα του, τον μετασχηματισμό του σε ένα νέο πολιτικό υποκείμενο της Αριστεράς. Το πρώτο άλμα ήταν τότε που υπό την ηγεσία Τσίπρα άφησε πίσω του οριστικά τις πολιτικές αγκυλώσεις που τον είχαν καθηλώσει στο 4%. Τότε που διέγραψε τις αντιλήψεις του «όχι σε όλα» , την δαιμονοποίηση της διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας, όλα όσα τον είχαν μετατρέψει σε ένα «μικρό ΚΚΕ». Εκανε από πολιτική άποψη μία τεράστια τομή μία μεγάλη ποιοτική μεταβολή που τον έφερε στην αξιωματική αντιπολίτευση και στην συνέχεια στην κυβέρνηση. Αντεξε την διάσπαση που έκαναν οι «ούλτρα αριστεροί», άντεξε στην επίθεση του αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου στην οποία συμμετείχαν όλες οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, δεξιές, κεντρώες και αριστερές, αλλά και στην πρωτοφανή προπαγάνδα των βαρόνων της παραπληροφόρησης. Εβγαλε την χώρα από τα μνημόνια και πέτυχε την ιστορική συμφωνία των Πρεσπών.
Από το 23,8 των ευρωεκλογών αντί να καταρρεύσει σε ένα μήνα έφτασε στο 31,5%. Αυτή η πορεία που μετέτρεψε ένα κόμμα διαμαρτυρίας σε κυβέρνηση ήταν ένας άθλος. Ηταν μία πορεία που αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται διαρκώς μακριά από δογματισμούς και αγκυλώσεις. Και θα συνεχίσει να κινείται για την δημιουργία της σύγχρονης Αριστεράς, ενός πλατύτατου δημοκρατικού προοδευτικού μετώπου που θα αγκαλιάζει αριστερούς, προοδευτικούς , ριζοσπάστες, οικολόγους αλλά και φιλελεύθερους δημοκράτες που αντιτίθενται στην θατσερική επέλαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Οι προσπάθειες που κάνουν μέσα ενημέρωσης και κονδυλοφόροι τους αλλά και γενικότερα το αστικό σύστημα να τον μεταλλάξουν σε ένα συμβιβασμένο πόλο ενός δικομματισμού παλαιάς κοπής με ακρωτηριασμένη την αριστερή ταυτότητά του , να τον μετατρέψουν σε μία «αριστερά» που θα κάνει την δουλειά της δεξιάς, θα πέσουν στο κενό. Οι διαφορετικές απόψεις προσέγγισης που υπάρχουν στην δημιουργία του νέου πολιτικού υποκειμένου, δεν αμφισβητούν την αριστερή και ριζοσπαστική ταυτότητα αλλά την εμπλουτίζουν, στην κατεύθυνση να δέσει ο αριστερός ριζοσπαστισμός και η κινηματική λογική με τον σύγχρονο προγραμματικό λόγο.
Η διεύρυνση που επιχειρείται , σε οργανωτικό, πολιτικό επίπεδο όχι μόνο «πασοκοποίηση» δεν συνιστά ή μετεξέλιξη σε κόμμα της κεντροαριστεράς, αλλά βάζει τα θεμέλια για μία μεγάλη όσμωση της αριστεράς με τους Πράσινους και την αριστερή σοσιαλδημοκρατία. Αυτή είναι η αριστερά του 21ου αιώνα. Η σύγχρονη αριστερά που φιλοδοξεί να γίνει ο καταλύτης για ένα μεγάλο προοδευτικό μέτωπο στην Ευρώπη. Μία Αριστερά που μέσα από συνεχείς μεταρρυθμίσεις που δεν καλλωπίζουν το καπιταλιστικό σύστημα αλλά του δημιουργούν ρωγμές σε κάθε επίπεδο , κοινωνικό, πολιτικό , πολιτιστικό, βελτιώνει άμεσα την ζωή των πολιτών αλλά και τους ριζοσπαστικοποιεί ανοίγοντας τον ορίζοντα για ένα σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία.
