Μετά την ομιλία του προς τα μέλη των Επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Μορφωτικών Υποθέσεων, σε κοινή συνεδρίαση στην αίθουσα Γερουσίας της Βουλής το πρωί της Παρασκευής (24/11), ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης έδωσε απαντήσεις στα ερωτήματα των βουλευτών, αφού πρώτα άκουσε προσεκτικά τις τοποθετήσεις τους. «Στα έργα που κόψαμε κορδέλες, είναι έργα ουσίας και δεν πηγαίνουμε να βγάλουμε φωτογραφίες, διότι δεν μας ενδιαφέρουν οι φωτογραφίες. Μας ενδιαφέρει τα παιδιά μας να έχουν πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις και αθλητικές υποδομές, με ασφάλεια και με αξιοπρέπεια. Αυτή τη στιγμή, τρέχουμε 85 έργα και σε Νόμους που ήταν ξεχασμένοι από τον ήλιο, γιατί δεν είχαν μπάρμπα στην Κορώνη, γιατί δεν είχαν Βουλευτή κ.λπ.. Θέλετε, πραγματικά, να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση; Να την ανοίξουμε. Κερδισμένος θα είμαι, λεζάντες θα βγάλω, θα πουλήσει. Έχει νόημα; Βοηθάει στο σχεδιασμό της επόμενης μέρας, που πρέπει να κάνουμε;» είπε ανάμεσα σε άλλα ο υφυπουργός Αθλητισμού.
Ο Γιώργος Βασιλειάδης ξεκίνησε να απαντά λέγοντας: «Καταρχήν, θα προσπαθήσω να απαντήσω στο σύνολο των ερωτημάτων και των ζητημάτων που τέθηκαν. Να πω, επίσης, ότι χαίρομαι για την πολύ υψηλού επιπέδου συζήτηση που διεξήχθη σήμερα και για τις εξαιρετικές, ως επί το πλείστον, τοποθετήσεις που υπήρξαν πάνω στο σημερινό αντικείμενο, κάτι που δείχνει ότι τα προβλήματα του Αθλητισμού είναι, κατά βάση, κοινωνικά και ότι η σχέση και η εξάρτηση και η μη εγγύηση των κανόνων από την Ε.Ε. δείχνουν ότι και αυτό αποτελεί μέρος του προβλήματος.
Σχετικά με το θέμα που έθεσε η κύρια Αυλωνίτου για το Ελεγκτικό Σώμα και τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση σε νομοθέτημα που θα εισηγηθώ να συμπίπτουν στο ίδιο πρόσωπο ιδιότητες του ελέγχοντα και του ελεγχόμενου, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Προφανώς, η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού έχει εξειδικευμένο προσωπικό και ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης στα κλιμάκια που θα φτιάξει, δηλαδή, στους Επιθεωρητές που θα συμπεριλάβει στο δυναμικό του, θα υπάρχουν και πρόσωπα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να συνεχιστούν τα φαινόμενα, είτε της πλημμελούς -και με πολιτική ευθύνη- εκτέλεσης καθηκόντων του Συμβουλίου, είτε της ελλιπούς θεσμικής θωράκισης, είτε των φαινόμενων που υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού βρίσκονται με 50 μηνύσεις, γιατί δεν έχουν τη θεσμική θωράκιση, αφού δεν είναι προανακριτικά όργανα και στο τέλος να καταλήγουμε, είτε σε υποχωρήσεις, είτε σε «κυνήγι» των υπαλλήλων και τελικά να μην υπάρχει καμία λύση στα προβλήματα και οι υποθέσεις να πηγαίνουν στο αρχείο. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, στείλαμε πολλές υποθέσεις στον εισαγγελέα.
Άρα, λοιπόν, το θέμα δεν είναι ποιος έχει τη δύναμη. Εκτός αυτού, δεν είναι και σύνηθες για έναν Υπουργό να απεμπολεί κομμάτι της δικής του εξουσίας. Δεν είναι θέμα εξουσίας και δεν είναι θέμα δύναμης ή παιγνιδιού δύναμης. Η Ελληνική Δημοκρατία και η Πολιτεία θα πρέπει να λειτουργήσουν με κανόνες και αυτοί οι κανόνες θα καθορίσουν την επόμενη μέρα της χώρας.
Σε ό,τι αφορά στην εξαιρετική τοποθέτηση του κ. Μαυρωτά, ο οποίος έχει εξειδίκευση σε αυτά τα θέματα. Έχει δίκιο να εξανίσταται για τη μεγάλη παράλειψη να μην σας καλέσουμε στον έλεγχο. Πραγματικά, ήταν λάθος και αναλαμβάνω την ευθύνη γι' αυτό.
Για τη θεσμική θωράκιση του ΕΣΚΑΝ, θα αναφερθεί με λεπτομέρειες ο Γενικός Γραμματέας. Θέλουμε το επόμενο διάστημα να προχωρήσουμε. Όλα αυτά θα περιλαμβάνονται και στα σχόλια της Έκθεσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και του WADA.
Σχετικά με τα θέματα που τέθηκαν για τα Ολυμπιακά Ακίνητα, όπως πολύ καλά γνωρίζετε όλοι, δεν υπήρχε ουδέποτε ένας σχεδιασμός, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας των αθλητικών εγκαταστάσεων να έχουν περιέλθει σε υπηρεσίες άλλες, πλην της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και να χρησιμοποιούνται για αλλότριους σκοπούς, πλην των αθλητικών. Για παράδειγμα, το κλειστό Γυμναστήριο της Άρσης Βαρών στη Νίκαια που προσπαθεί να χρησιμοποιηθεί από το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εμείς προσπαθούμε στα ακίνητα που έχουμε, αυτά που μας έχουν μείνει, το ΟΑΚΑ και το ΣΕΦ, και στα λοιπά που μπορούμε να παρέμβουμε, όπως για παράδειγμα το κλειστό των βαρέων αθλημάτων στα Λιόσια, να υπάρχει μια λογική αξιοποίησης, αλλά όχι εκποίησης και λογική παρεμβάσεων ούτως ώστε να δίνεται η δυνατότητα για αξιοπρεπή άθληση στους συμπολίτες μας. Για παράδειγμα, το ΟΑΚΑ, το ΣΕΦ, ο Άγιος Κοσμάς, το Καυτανζόγλειο αδειοδοτήθηκαν το 2015 για πρώτη φορά. Στο ΣΕΦ και στο ΟΑΚΑ καταφέραμε και ισορροπήσαμε λίγο τους προϋπολογισμούς, καταφέραμε και συμμαζέψαμε λίγο το μέγεθος της κρατικής επιχορήγησης, χωρίς να υπάρχουν οι αντίστοιχες ελλείψεις σε παρεχόμενες υπηρεσίες, προφανώς χρειάζονται περισσότερα χρήματα για το θέμα των έργων, όμως έχουμε κάνει μια προτεραιοποίηση και με τις ομοσπονδίες, σχετικά με το σε ποια σημεία της χώρας πρέπει να γίνουν οι δέουσες παρεμβάσεις. Στο ΣΕΦ ήδη ξεκίνησε η δημιουργία του περιβάλλοντος χώρου, των ερασιτεχνικών αθλητικών υποδομών για όλο τον κόσμο, όχι μόνο του Πειραιά αλλά και της Αττικής, με σχεδιασμό τις πρωινές ώρες να λειτουργούν για τα σχολεία και τα απογεύματα για τον σωματιδιακό αθλητισμό, με ένα συμβολικό αντίτιμο για να μπορέσουμε να τα συντηρούμε. Όλα αυτά στο πλαίσιο της επανάκτησης εκ μέρους του δημοσίου από το ΤΑΙΠΕΔ, του περιβάλλοντος χώρου.
Στις επόμενες ημέρες και ενδεχόμενα μαζί με το αθλητικό νομοσχέδιο, εκτός αν πάμε σε μια μικρή καθυστέρηση γιατί περιμένουμε κάποιες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, θα έρθει και το σχέδιο για το φορέα διαχείρισης του ΣΕΦ που θα αφορά στις υπόλοιπες παρεμβάσεις του περιβάλλοντος χώρου, από τις οποίες ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει μια οικονομική βιωσιμότητα και θα δημιουργηθούν οι οικονομικοί πόροι ώστε να αντέξει και να είναι οικονομικά βιώσιμη η αθλητική αξιοποίηση.
Για τους παλαίμαχους αθλητές στον τομέα της εκπαίδευσης προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε τους παλαίμαχος αθλητές μέσα από τον κύκλο των Ελλήνων Ολυμπιονικών, αλλά και σε συνεργασία, ιδιαίτερα με τους ποδοσφαιριστές, με πρωτοβουλία των παλαίμαχων του Ολυμπιακού και του κ. Γλύκα, μέσα σε μια παρέμβαση που θέλουμε να κάνουμε συνολικά από τις αθλητικές μας εγκαταστάσεις για τις τοπικές κοινωνίες και κυρίως τα παιδιά. Θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε όλους αυτούς τους αθλητές για να έρθουμε σε επικοινωνία με τα παιδιά αυτά και να τους περάσουμε τις αξίες που πρεσβεύει ο αθλητισμός σε ένα συνολικότερα πλαίσιο ενημέρωσης για το μπούλινγκ, την παιδική παχυσαρκία. Νομίζω ότι αυτό είναι μια κομβική παρέμβαση, αντί να φτιάξεις σεμινάρια που θα πάνε στο σχολείο, όπου θα έρθει ο ειδικός και θα αρχίσει να μιλάει με τις ώρες και το παιδί απλά θα περιμένει να περάσει η ώρα και να φύγει, αν διαδραστικά και μέσα από το παιχνίδι, τη διασκέδαση και μέσα από μια τέτοια συνολική εκδήλωση καταφέρουμε και τα ευαισθητοποιήσουμε είναι μια πολύ μεγάλη νίκη.
Σχετικά με το θέμα που τέθηκε για τη στάση των υπολοίπων χωρών της Ε.Ε., θα πως ήταν εκτός ατζέντας, μολονότι είχα στείλει επιστολή στον Ευρωπαίο επίτροπο για να του υπομνήσω το θέμα, μιλάω για το μπάσκετ, το θέσαμε εκτός ατζέντας. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε ανταπόκρισης με θερμότερη αυτή από την Ισπανία, την Λιθουανία, τη Μάλτα, την Κύπρο, τη Βουλγαρία, η οποία θα είναι και η επόμενη προεδρεύουσα χώρα του συμβουλίου, την Κροατία και την Ιταλία στις κατ' ιδίαν συζητήσεις, την Ιταλία για τεχνικούς λόγους, γιατί ο αρμόδιος Υπουργός έπρεπε να φύγει, οπότε οι πρέσβεις δυσκολεύονται εκ των πραγμάτων να θέσουν ζητήματα που είναι εκτός ατζέντας. Τη στάση αυτή κράτησε και η ΔΟΕ, εδώ είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Σχετικά με το αν έχει η FIMA το πρόβλημα ή ποια είναι η άποψή μου για την Euroleague.
Πραγματικά, η Ευρωλίγκα είναι μια πολύ μεγάλη οργάνωση, με πολύ μεγάλες ομάδες, ένα πολύ ωραίο αθλητικό γεγονός. Παρόλα αυτά, όμως, δεν μπορεί μια ιδιωτική επιχείρηση να αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού και τους κανόνες του αθλητισμού και, κυρίως, δεν μπορεί μια ιδιωτική επιχείρηση να θέτει τους κανόνες στις εθνικές ομάδες. Προφανώς έχει κάνει και η FIBA πολλά λάθη, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και, προφανώς, παίχτηκε κι ένα παιχνίδι εξουσίας. Το αποτέλεσμα, όμως, αυτού του παιχνιδιού εξουσίας είναι ο «τραυματισμός» του ίδιου του αθλήματος και εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι και δεν μπορεί να μην παίρνουμε θέση.
Για τον λόγο αυτό ήμουν και πολύ προσεκτικός στην τοποθέτησή μου και στην αρχή και στα ευρωπαϊκά όργανα, δεν πήρα τη θέση του ενός ή του άλλου, βρίσκονται οι εργαζόμενοι μπασκετμπολίστες στη μέση μιας διαμάχης, κατηγορούμενοι είτε επειδή δεν παίζουν στην εθνική, είτε επειδή παίζουν στις ομάδες τους, είτε με τη δαμόκλειο σπάθη της διακοπής του συμβολαίου - που αυτή είναι η δουλειά τους, ακριβοπληρωμένη μεν αλλά δουλειά είναι στο τέλος της ημέρας - κι εδώ πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε και τι μοντέλο θέλουμε να ακολουθήσουμε, γιατί δεν γίνεται και με τον έναν και με τον άλλον. Δεν γίνεται προστασία των ομοσπονδιών, αυτοδιοίκητο, αλλά την ίδια ώρα το άλλο είναι εμπορικό, είναι λίγκα και να κάνουμε και το NBA! Ή το ένα ή το άλλο! Και τα δύο μαζί με όρους, τους οποίους όμως θα τους θέσουμε εμείς ή εμείς μαζί με τις ομοσπονδίες.
Άρα, λοιπόν, δεν θέλω να υπεκφύγω, δεν έχει νόημα να κάνουμε μια θεωρητική συζήτηση για την εμπορευματοποίηση, θεωρητικά ναι, διαφωνώ, αλλά δεν έχει σημασία τώρα να κάνουμε μια θεολογικού τύπου συζήτηση, έχουμε αυτά τα δεδομένα και με αυτά τα δεδομένα πρέπει να δράσουμε και γι' αυτό το λόγο δράσαμε.
Για το θέμα της χρηματοδότησης των ερασιτεχνικών ομάδων: «Δεν μπορεί να υπάρξει γιατί δεν υπάρχουν χρήματα. Η χρηματοδότηση γίνεται μέσω των ομοσπονδιών, προφανώς τα χρήματα δεν φτάνουν και είναι μια πραγματικότητα. Υπάρχει ένα ερώτημα όταν υπήρχαν χρήματα που πήγαιναν, γιατί κάποια στιγμή υπήρχαν χρήματα και υπήρχαν και οι χρηματοδοτήσεις στα ερασιτεχνικά σωματεία και το θέμα είναι αυτά τα χρήματα, γιατί δεν έγιναν υποδομές, γήπεδα, κερκίδες, σημεία πρόσβασης για τα Άτομα με Αναπηρία;
Ερχόμενος στο θέμα των Ατόμων με Αναπηρία, προσπαθούμε να είμαστε αρωγοί, μέσα στις δύσκολες συνθήκες, με την Περιφέρεια Αττικής που έχει εξαγγείλει ένα αθλητικό κέντρο για τα Άτομα με Αναπηρία στην αγία Παρασκευή και νομίζω, ότι δρομολογείται το επόμενο διάστημα και η Γενική Γραμματεία, σε συνεργασία πάλι με την Περιφέρεια Αττικής και με την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, στις εγκαταστάσεις της Ιερά Αρχιεπισκοπής στην Αυλώνα, για ένα αθλητικό κέντρο μικτής πρόσβασης που μας ενδιαφέρει και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχει και η όσμωση μεταξύ των Ατόμων με Αναπηρία με τους υπόλοιπους αθλητές, γιατί στο τέλος της ημέρας, ο αθλητισμός είναι για όλους και μέσα από τον αθλητισμό μπορούμε να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συνοχή.
Στα σχολεία προσπαθούμε να κάνουμε τη μεγαλύτερη αντιπαρέμβαση, με προβλήματα, θα αναγνωρίζουμε και λάθη που έχουν γίνει. Παρόλα αυτά, όμως, είναι η πρώτη φορά που συγκροτημένα δημιουργούνται προγράμματα παρέμβασης στα σχολεία ή τουλάχιστον πρώτη φορά, μετά από πολλές δεκαετίες, για να μην αφήσουμε εκτός την δεκαετία του 1980 που, πραγματικά, έγιναν δράσεις. Υπάρχει μια ουσιαστική συνεργασία στον τομέα της εκπαίδευσης, πολλές από τις παρεμβάσεις και στον τομέα των έργων, γίνονται μέσα στα σχολεία, εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων που είναι μέσα στα σχολεία, άνοιγμα των εγκαταστάσεων αυτών στις τοπικές κοινωνίες και στις ανάγκες των δημοτών. Σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον προσπαθούμε να πολλαπλασιάσουμε τα αποτελέσματα που μπορούμε να έχουμε τα χρήματα για τη χρηματοδότηση που έχουμε.
Για την ενίσχυση των Ελλήνων αθλητών, υπάρχουν και τρόποι να κινηθούμε, ακόμη κι εάν δεν παίξουμε με το όριο του προστατευτισμού. Νομίζω, η απαγόρευση μεταγραφών που υπάρχει όταν παραβιάζονται οι οικονομικοί κανόνες ή οι κανόνες που οι ίδιες οι ομοσπονδίες μπορούν να θέσουν για τις μη επαγγελματικές κατηγορίες, γιατί επί της ουσίας, τα «φυτώρια» δεν είναι επαγγελματικές κατηγορίες, είναι παρακάτω κατηγορίες, μπορούν να βρουν μια λύση.
Επειδή έχει ανοίξει αυτό το θέμα, υπάρχει μια συζήτηση ιδιαίτερα γόνιμη μεταξύ των ομοσπονδιών. Βέβαια, υπάρχει πάντοτε η απόφαση Μποσμάν, η οποία είναι αυτή, που δημιουργεί πολύ μεγάλα προβλήματα, τα ζήσαμε φέτος στην Λίγκα του Βόλεϊ, που είχαμε αύξηση των ξένων ή των κοινοτικών παικτών, που μπορούν, να πάρουν μέρος στο Πρωτάθλημα, με δεδομένο ότι υπήρχαν ομάδες, οι οποίες επικαλούμενες το νόμο Μποσμάν ήθελαν, να κατεβάσουν και ομάδες με 11 κοινοτικούς παίκτες. Βρήκαμε μια συμβιβαστική λύση, η οποία δεν είναι και ιδιαίτερα συμβιβαστική, ο κανόνας του 5-4 με δεδομένο ότι δίνεται μικρότερη δυνατότητα στους Έλληνες παίκτες, να συμμετάσχουν σε μεγάλες ομάδες, που κάνουν πρωταθλητισμό. Εδώ, βέβαια, είναι κι ένα θέμα, που θα πρέπει, ν’ απασχολήσει λίγο και την κοινή γνώμη και τους φιλάθλους, οι οποίοι θα πρέπει, κάποια στιγμή να δείξουν ότι δεν αποδέχονται τόσους πολλούς ξένους παίκτες στην ομάδα τους. Εάν είναι ξένοι παίκτες, οι οποίοι είναι καλύτεροι, έχει και μια λογική, ενδεχόμενο λειτουργούν και βοηθητικά στους Έλληνες παίκτες. Το πρόβλημα είναι ότι εάν είναι ξένοι παίκτες, οι οποίοι είναι, απλά, φθηνότεροι, που δεν βοηθούν και την εξέλιξη του αθλήματος.
Σχετικά με εργασιακά δικαιώματα έχει γίνει μια δουλειά. Στο νομό θα είμαι πιο πλήρες το νομικό πλαίσιο.. Έχουμε ανοιχτό το ζήτημα με τα δικαιώματα των προπολιτών του ποδοσφαίρου, αλλά υπάρχει απόλυτη ταύτιση απόψεων με την UEFA για το συγκεκριμένο αντικείμενο και πολύ σύντομα θα καταλήξουμε σε μια λύση, που θα καλύπτει όλους τους αποφοίτους των Τ.Ε.Φ.Α.Α..
Για τις μετακινήσεις των οπαδών, είναι πεποίθησή μου ότι, θα πρέπει, να φτιαχτεί το νομικό πλαίσιο. Υπάρχει και ομάδα εργασίας μαζί με το συμβούλιο της Ευρώπης, την UEFA, Άγγλους εισαγγελείς, Έλληνες αθλητικούς εισαγγελείς, τις μονάδες αθλητικής βίας για να αλλάξουμε το θεσμικό πλαίσιο για την ασφάλεια στα ελληνικά γήπεδα. Όταν θα είμαστε έτοιμοι, νομίζω ότι θα μπορέσουμε, να κάνουμε και το επόμενο βήμα. Δειλά-δειλά, αλλά θα μπορέσουμε, να κατακτήσουμε το αυτονόητο.
Για τις κοινωνικές δράσεις, που επικαλεστήκατε, κ. Ψυχογιέ, για τους φιλάθλους, για τα σωματεία φάνηκε και από την ευαισθητοποίηση που δείξαμε μετά τις καταστροφικές πλημμύρες. Όλες οι μεγάλες μας ομάδες και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ και ο Ατρόμητος, ενδεχόμενο και ο Παναθηναϊκός και άλλες είναι από την πρώτη μέρα παρούσες και κάνουν σοβαρές παρεμβάσεις.
Έρχομαι τώρα λίγο και στις τοποθετήσεις του κ. Τραγάκη. Σχετικά με τις προτεραιότητες που τέθηκαν για την προηγούμενη τριετία και το τι έχει γίνει, δεν έγινε αντιληπτό το εξής και από τον κ. Τραγάκη, ενδεχόμενα, ίσως να φταίω κι εγώ. Οι πέντε άξονες, οι οποίοι ανέφερα, είναι οι ίδιοι άξονες, οι οποίοι τέθηκαν για το 17-20 και επιβεβαιώνουν, αυτό που ήθελα να πω από την αρχή ότι, δεν κινείται το πράγμα. Ό,τι συζητάγαμε τότε, συζητάμε τώρα και ενδεχόμενα να τα συζητάμε αενάως μέχρι να παρθεί η πολιτική πρωτοβουλία από την Ε.Ε., που, ενδεχομένως, να μην παρθεί ποτέ, γιατί δεν υπάρχει αυτή η βούληση ή γιατί δεν θέλουν, να μπουν κανόνες ή για την μπορεί να μιλάμε για εμπορευματοποίηση. Όμως, εκεί είναι ένα πεδίο σύγκρουσης με η Ε.Ε. κι αυτές τις συγκρούσεις πρέπει, να δώσουμε, για να κατευθυνθούμε προς το σημείο, που θέλουμε, προς τη θεωρία που θέλουμε, προς τις λύσεις που θέλουμε.
Επομένως, χρηστή διακυβέρνηση και τότε και τώρα, το ίδιο ζήτημα. Δεν ήταν «ευαγγέλιο», όπως ούτε αυτό είναι «ευαγγέλιο». Νουθεσίες είναι. Με τις νουθεσίες δεν προχωράμε, όμως και, κυρίως, δεν προχωράμε, όταν ένα κράτος-μέλος θέλει, να κάνει τις παρεμβάσεις με βάση αυτούς τους κανόνες και τίθεται υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» μιας διεθνούς ομοσπονδίας. Τώρα, έχει καλώς για το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί η κατάσταση είχε παραπάει και στο τέλος η UEFA συμφώνησε μαζί μας και βρήκαμε μία λύση με αμοιβαίες υποχωρήσεις, πολλές υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές, όμως. Τι θα γινόταν, εάν δεν συνέβαινε αυτό;
Γι' αυτό, λοιπόν, επιμένουμε και θα συνεχίσουμε, να δουλεύουμε σ’ αυτό στην προσπάθεια, να τεθούν κανόνες έστω και ειδωμένοι από οικονομική σκοπιά, έστω και ειδωμένοι για να μπουν οικονομικοί κανόνες στο χώρο του αθλητισμού.
Βέβαια, για τις παρεμβάσεις στα σχολεία και στις κοινωνικές ομάδες, έχει γίνει αρκετά μεγάλη δουλειά και μέσω του προγράμματος «BE ACTIVE». Δεκάδες δράσεις ανά την Επικράτεια. Η εβδομάδα αθλητισμού πήγε εξαιρετικά. Εδώ και τρία χρόνια κάνουμε πολλές μεγάλες δράσεις σε όλη τη χώρα και νομίζω ότι, πλέον, έχει αρχίζει να γίνεται θεσμός και στα ελληνικά σχολεία.
Ποιους χώρους εγκαινιάσαμε. Προσπαθώ κάθε φορά που βρίσκομαι στο Κοινοβούλιο και γενικά από την παρουσία μου, να αποφεύγω τις εντάσεις, γιατί θέλω να προχωράμε μπροστά, να συζητάμε και να βρίσκουμε λύσεις, αλλά πολλές φορές νιώθω ότι κάποιοι «ξύνονται στην γκλίτσα του τσοπάνη». Η απάντηση για το τι έργα εγκαινίασα, την δίνουν δύο νούμερα. Τα 11 εκατομμύρια που πλήρωσα πέρυσι σε δικαστικές αποφάσεις για το 2004 και τα 4,7 εκατομμύρια που πλήρωσα φέτος. Σύνολο 16 εκατομμύρια. Να το κάνουμε λιανά, 7 κολυμβητήρια και 7 κλειστά γυμναστήρια. Αυτά τα εγκαίνια έκανα. Δεν θέλω να τα θέτω. Ενδεχομένως, είναι λάθος μου, να μην πουλάει, αλλά να μην εκληφθεί ως αδυναμία. Αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία έχουν κληθεί να κυβερνήσουμε και προσπαθούμε αγόγγυστα να βρούμε λύσεις.
Στα έργα, λοιπόν, που κόψαμε κορδέλες, είναι έργα ουσίας και δεν πηγαίνουμε να βγάλουμε φωτογραφίες, διότι δεν μας ενδιαφέρουν οι φωτογραφίες. Μας ενδιαφέρει τα παιδιά μας να έχουν πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις και αθλητικές υποδομές, με ασφάλεια και με αξιοπρέπεια. Αυτή τη στιγμή, «τρέχουμε» 85 έργα και σε Νόμους που ήταν «ξεχασμένοι από τον ήλιο», γιατί δεν είχαν «μπάρμπα στην Κορώνη», γιατί δεν είχαν Βουλευτή κ.λπ.. Θέλετε, πραγματικά, να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση; Να την ανοίξουμε. Κερδισμένος θα είμαι, λεζάντες θα βγάλω, θα πουλήσει. Έχει νόημα; Βοηθάει στο σχεδιασμό της επόμενης μέρας, που πρέπει να κάνουμε; Έχει νόημα να συζητάμε, πάλι, ασκώντας κριτική για το νομοθετικό πλαίσιο και τις παρεμβάσεις το ποδόσφαιρο, όταν στο τέλος, ακόμα και η FIFA και η UEFA ήρθαν και αποδέχτηκαν τις θέσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης. Δεν είναι κακό να πούμε ότι κάτι έγινε σωστά. Θα μας βοηθήσει να περάσουμε στην επόμενη ημέρα, που την έχει ανάγκη ο κόσμος και ο τόπος. Βγαίνουμε από ένα τούνελ οκταετίας. Δεν θα είναι εύκολη η επόμενη ημέρα, αλλά, όμως, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε με το ίδιο «βιολί».
Η Κυβέρνηση νομοθετούσε, όντας στην ουρά των εξελίξεων. Ποιός δημιουργούσε τις εξελίξεις; Πώς ερχόταν η κάθε τροπολογία; Αποτέλεσμα ποιας διαπραγμάτευσης και τι κέρδους ήτανε; Το ότι ο ελληνικός αθλητικός νόμος, αυτός που θέτει τα ασυμβίβαστα και βγάζει από τον αθλητισμό τους καταδικασθέντες, πόσα χρόνια και πόσοι προσπάθησαν να τον περάσουν και πότε πέρασε;
Τελευταίο σχόλιο, σχετικά, πάλι, με το μπάσκετ και μια αποστροφή της ομιλίας της κυρίας Καραμανλή, αλλά είναι στο ίδιο μοτίβο με την προηγούμενη. Εμείς πήραμε την πρωτοβουλία να το θέσουμε στο Συμβούλιο των Υπουργών. Πήραμε την πρωτοβουλία να το θέσουμε στον Επίτροπο και στη ΔΟΕ. Δεν ήρθαμε να το πουλήσουμε έτσι. Δεν κάναμε εσωτερικό παιχνίδι. Εξωτερικά δώσαμε μια μάχη. Δεν είναι κακό να πεις μια κουβέντα, ειδικά όταν γίνεται κάτι σωστό και κυρίως, δεν είναι κακό να πεις και την άποψή σου, γιατί δεν γίνεται και με τον έναν και με τον άλλον. Να ακούσουμε μία άποψη. Με την FIBA, με την Ευρωλίγκα ή με κανέναν από τους δύο, με τον νόμο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Να το ακούσουμε, όμως, φοβάμαι ότι δεν θα το ακούσουμε ποτέ».
ΑΠΕ - ΜΠΕ
