Η άρνηση ειδικά των δύο μεγάλων προκάλεσε τότε τον θυμό, αλλά και τον καγχασμό του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Ντόναλντ Ράμσφελντ, που είπε: "Νομίζετε ότι η Γαλλία και η Γερμανία είναι η Ευρώπη. Εγώ όχι. Αυτή είναι παλιά Ευρώπη". Ο Ράμσφελντ, εκτός από τους προαναφερθέντες "πρόθυμους", είχε να ακουμπήσει στη "νέα Ευρώπη", στις πρώην ανατολικές χώρες που είχαν σπεύσει να μπουν στο ΝΑΤΟ και ήταν στο κατώφλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πολωνοί, Τσέχοι, Ούγγροι και Σλοβάκοι (οι χώρες του Βίζεγκραντ, δηλαδή) κι από κοντά οι υπόλοιποι ανατολικοί στήριξαν αναφανδόν την υπερδύναμη για την εισβολή στο Ιράκ, μια εισβολή που τελικά οδήγησε όχι απλώς στην αποκαθήλωση ενός δικτάτορα, αλλά στη διάλυση μιας χώρας και την απόλυτη αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής. Και στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, στη μεγάλη έξοδο των προσφύγων από τη Συρία.
Σχεδόν 13 χρόνια μετά οι "πρόθυμοι" να πάνε στον πόλεμο εμφανίζονται απολύτως απρόθυμοι να στηρίξουν τα θύματα των επιλογών τους. Εμφανίζονται προκλητικά αδιάφοροι έναντι της μεγαλύτερης πρόκλησης που αντιμετωπίζει η Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες. "Κανένας μετανάστης στο έδαφός μας" λένε -τη λέξη "πρόσφυγας" δεν τη βάζουν στο στόμα τους, οι εικόνες της βομβαρδισμένης Συρίας δεν τους αγγίζουν. "Εμείς υψώνουμε συρματοπλέγματα κι ας κόψουν οι ηλίθιοι Γερμανοί και οι ανίκανοι Έλληνες τον λαιμό τους".
Οι πρώτοι είναι "ηλίθιοι" επειδή άνοιξαν το φθινόπωρο τα σύνορά τους για να μην βουλιάξει στους πρόσφυγες η Ουγγαρία -και για να μην πεθάνουν οι απελπισμένοι από την πείνα- και οι δεύτεροι είμαστε "ανίκανοι" διότι δεν δείχνουμε πυγμή στα θαλάσσια σύνορά μας -δεν πνίγουμε δηλαδή χίλια παιδιά τη μέρα για... παραδειγματισμό.
Στην αυριανή σύνοδο κορυφής οι χώρες του Βίζεγκραντ θα πάνε να προκαλέσουν με την όψιμη "απροθυμία" τους ενεργοποιώντας ταυτόχρονα όλα τα ακροδεξιά και ξενοφοβικά χαρακτηριστικά στις κοινωνίες τών -κατά Μέρκελ νέων- "προθύμων". Εάν δεν λάβουν μια αποστομωτική απάντηση, η "νέα Ευρώπη" του Ράμσφελντ θα νικήσει. Διαλύοντας την Ευρώπη κι όσες αξίες της έχουν απομείνει.
