Η τέως γενική γραμματέας Ισότητας των Φύλων αφού χαιρέτησε τις εργασίες του Ευρωπαϊκού Φόρουμ των Αριστερών, Πράσινων και Προοδευτικών Δυνάμεων και της Φεμινιστική Συνέλευσης, τοποθετήθηκε ως εξής:
«Καλούμαστε να ενισχύσουμε τους δεσμούς και το διάλογο μεταξύ μας, προκειμένου να απαντήσουμε στα κρίσιμα σύγχρονα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι πολίτες, ιδιαίτερα οι γυναίκες και οι πιο αδύνατοι οικονομικά, να δυναμώσουμε και να γίνουμε μια σημαντική ορατή δύναμη μέσα στην Ευρώπη που θα αποτελέσει μια πειστική εναλλακτική λύση απέναντι στην ακροδεξιά επέλαση για μια προοδευτική πορεία της Ευρώπης.
Έχουμε την ιστορική ευθύνη, οι αριστερές, προοδευτικές δυνάμεις και οι δημοκρατικοί πολίτες παντού στην Ευρώπη να δώσουμε με ενότητα και αποφασιστικότητα ένα διμέτωπο συλλογικό αγώνα κατά της νεοφασιστικής ακροδεξιάς αλλά και του νεοφιλελευθερισμού που την τρέφει. Να δώσουμε την ελπίδα και την προοπτική. Ιδιαίτερα οι γυναίκες, που αποτελούμε και τα πρώτα θύματα από τις εφαρμοζόμενες ακραίες πολιτικές, πρέπει να πρωτοστατήσουμε σε αυτό τον αγώνα.
Σήμερα στα θέματα της ισότητας των φύλων, των γυναικείων καταχτήσεων και δικαιωμάτων, αντιμετωπίζουμε μια στασιμότητα αλλά και πολλά πισωγυρίσματα.
Σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πιο σκληρή και αντιλαϊκή κυβέρνηση της μεταπολίτευσης, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία το 2019, επιδίδεται σε μια διαρκή επίθεση σε κάθε δημοκρατική κατάκτηση και στα δικαιώματα όλων των κοινωνικών ομάδων ιδιαίτερα της εργαζομένων, που μας γυρίζει πίσω δεκαετίες. Μια τέτοια διαρκής και στοχευμένη επίθεση σημειώνεται στον τομέα της ισότητας των φύλων και των δικαιωμάτων των γυναικών.
Στον αντίποδα του σημαντικού προοδευτικού έργου που συντελέστηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η σημερινή κυβέρνηση ακύρωσε κατακτήσεις και κατάργησε θεσμικά μέτρα, με πιο σημαντικά:
- την κατάργηση του αρμόδιου κυβερνητικού φορέα για την Ισότητα των Φύλων (ΓΓΙΦ) και τη συγχώνευση της ισότητας με την οικογενειακή και δημογραφική πολιτική και
- την επικίνδυνη αλλαγή της προοδευτικής νομοθεσίας για το οικογενειακό δίκαιο με τη θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνεπειμέλειας, παραβιάζοντας την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης και της Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού. Μια ρύθμιση που έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στις αίθουσες των δικαστηρίων αλλά και προβλήματα ενδοοικογενειακής βίας.
Επιπλέον, διαρκείς είναι οι απόπειρες να αμφισβητηθεί το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν ελεύθερα για την σεξουαλική και αναπαραγωγική τους υγεία, για την επιλογή τους σε σχέση με την μητρότητα καθώς με διάφορες δράσεις αλλά και παρεμβάσεις μέσα στα σχολεία, επιχειρούν να προωθήσουν όλη την ιδεολογία της alt right και της πατριαρχίας για το ρόλο της γυναίκας.
Ενώ ακυρώνει το μέτρο της ποσόστωσης φύλου σε Δ.Σ Οργανισμών που πέτυχε η δική μας κυβέρνηση ή εφαρμόζει λάθος ευρωπαϊκές συμβάσεις. Εδώ, να σας ενημερώσω ότι πρόσφατα θεσπίσαμε το 50/50 σε όλα τα όργανα του κόμματος και διεκδικούμε να υπάρχει στη συγκρότηση μια αριστερής κυβέρνησης.
Η σημερινή κυβέρνηση προκειμένου να κερδίσει ένα ακροδεξιό ακροατήριο, κανονικοποιεί τον ακροδεξιό λόγο, τον εθνικισμό, την ξενοφοβία, πτυχές της πατριαρχίας, εφαρμόζοντας το τρίπτυχο Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια.
Όμως, απέναντι σε αυτές τις πολιτικές, έχουμε την άνοδο ενός φεμινιστικού κινήματος που αγωνίζεται ενάντια στη έμφυλη βία και ιδιαίτερα τις γυναικοκτονίες, την άμβλυνση των έμφυλων ανισοτήτων, την πατριαρχία και τον σεξισμό.
Η άνθιση του κινήματος Metoo κυρίως στο χώρο του αθλητισμού και πολιτισμού, έδωσε μια νέα ώθηση του φεμινιστικού κινήματος στη χώρα μας, αναπτύχτηκαν φεμινιστικές απεργίες της 8 Μάρτη που ξεκίνησαν το 2019 και έχουν πλέον καθιερωθεί, δημιουργήθηκαν πρωτοβουλίες ενάντια στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια και τις γυναικοκτονίες οι οποίες οδήγησαν σε μια πρωτόγνωρη συσπείρωση όλων των γυναικείων και φεμινιστικών οργανώσεων.
Ενώ στην Ελλάδα, έχουμε 20 γυναικοκτονίες μέσα στο 2022, η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να νομοθετηθεί ο όρος «γυναικοκτονία» ως νέο ποινικό αδίκημα που είναι αίτημα του γυναικείου και φεμινιστικού κινήματος, βάζοντας τις γυναικοκτονίες μάλιστα σε αντιπαράθεση και συγκρίνοντας τες με τις ανθρωποκτονίες ανδρών ή παιδιών, υποτιμώντας έτσι τη χρησιμότητα της νομικής αναγνώρισης του όρου ως ένα έγκλημα που τελείται λόγω φύλου.
Επίσης, αυτές τις ημέρες ζούμε ένα ζοφερό κλίμα με τη βαναυσότητα ενός παιδικού βιασμού, θύμα ενός κυκλώματος μαστροπείας και ενός βιασμού μιας 20χρονης κοπέλας μέσα σε αστυνομικό τμήμα και τις προσπάθειες που γίνονται να καλυφτούν ή να πέσουν στα μαλακά οι υπεύθυνοι, ρίχνοντας την ευθύνη στα θύματα. Διαπιστώνουμε για άλλη μια φορά ότι χρειάζεται να ρίξουμε το βάρος στην πρόληψη και στις αιτίες που δημιουργούν αυτά τα φαινόμενα.
Σήμερα, εκτός από τις πάγιες διεκδικήσεις για κοινωνικές δομές, δημόσια αγαθά, εργασία, αξιοπρεπείς μισθούς, ίση συμμετοχή στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, απάλειψη πατριαρχικών στερεοτύπων, κατοχύρωση του δικαιώματος των γυναικών να ορίζουν το σώμα τους και να έχουν πρόσβαση σε ελεύθερες και ασφαλείς αμβλώσεις, πρέπει να ασχοληθούμε και με τα νέα επίδικα της εποχής μας όπως είναι η ενεργειακή γυναικεία φτώχεια, η αντιπολεμική δράση υπέρ της ειρήνης και της αλληλεγγύης, οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Μπορούμε για όλα αυτά να σχεδιάσουμε συγκεκριμένες δράσεις και πανευρωπαϊκές καμπάνιες το επόμενο διάστημα, αρχίζοντας από την 25η Νοέμβρη.
Χρειαζόμαστε όμως μεταξύ μας, μια σταθερή και συχνότερη επικοινωνία για να ανταλλάσουμε τις εμπειρίες μας και να συντονιζόμαστε καλύτερα προκειμένου να σχεδιάσουμε με επιτυχία τη δράση μας.
Εύχομαι σε όλες καλή δύναμη και καλούς φεμινιστικούς αγώνες».
