Διανύουμε μία περίοδο στοχοποίησης της κοινωνίας, των εργαζομένων και των ανθρώπων που διαμαρτύρονται ενάντια όχι μόνο στην υποβάθμιση της καθημερινότητας, αλλά και στην υποβάθμιση της ζωής ως αξίας. Και του σεβασμού της.
Το ανομολόγητο σχέδιο της κυβέρνησης για το επόμενο προεκλογικό διάστημα βασίζεται σε δύο πυλώνες: πρώτο, στην εξαπάτηση των πολιτών και στη συγκάλυψη των αιτιών και των ευθυνών για την τραγωδία στα Τέμπη και, δεύτερο, στην καταστολή της φωνής της κοινωνίας που ζητά δικαίωση.
Ως προς το πρώτο σκέλος της εξαπάτησης, γίνεται με τους εξής τρόπους:
α) Ψεύδη από επίσημα κυβερνητικά χείλη, όπως αυτά του αρμόδιου «διοικητή» του υπουργείου Μεταφορών Γ. Γεραπετρίτη στη Βουλή, ο οποίος «πλάσαρε» για τηλεδιοίκηση στους αδαείς (νομίζει) πολίτες τον πίνακα τοπικής διαχείρισης. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους διαψεύδουν, αποκαλύπτοντας την αλήθεια.
β) Επιμερισμός και διάχυση ευθυνών σε όλο το πολιτικό σύστημα και στους εργαζομένους, που θεωρούνται από την κυβέρνηση «μέρος του προβλήματος». Ενδεικτική ήταν η επίθεση στην ΑΔΕΔΥ και στους συνδικαλιστές.
γ) Προσπάθεια «δωροδοκίας» της κοινής γνώμης μέσω προεκλογικών φιλοδωρημάτων, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού, που την έφεραν νωρίτερα αλλά είναι τόσο ασήμαντη, που μάλλον αντίθετα θα λειτουργήσει.
δ) Δημοσκοπήσεις που καταμετρούν μεν την πτώση της Ν.Δ., ερμηνεύεται όμως ως αναμενόμενη και λογική. Υπερπροβάλλουν έτσι την «αντοχή» της Ν.Δ. για να καταλήξουν στο πραγματικό μήνυμα που θέλουν να περάσουν ότι «δεν ανεβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ».
Το δεύτερο σκέλος είναι η κλιμάκωση της αστυνομικής βίας που αποσκοπεί στην καταστολή όλων των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας: από τις συλλήψεις οικολόγων στη Θεσσαλονίκη, την επίθεση στον πατέρα του Βασίλη Μάγγου έξω από τα δικαστήρια, τις αθρόες προσαγωγές, τις συλλήψεις, τους ξυλοδαρμούς και εντέλει την εν ψυχρώ διάλυση του απεργιακού συλλαλητηρίου από τα ΜΑΤ, χωρίς αυτή τη φορά να αναζητούν καν την πρόφαση των «επεισοδίων».
Δείχνουν, έτσι, ιδιαίτερη σπουδή και βιάση ώστε να καταστείλουν ένα κίνημα διαμαρτυρίας που παρουσιάζει χαρακτηριστικά πρωτόγνωρης αντοχής και ωριμότητας. Χιλιάδες ειρηνικοί διαδηλωτές ξεχύνονται στους δρόμους, για μέρες, παρά την προφανή κυβερνητική απαγόρευση τηλεοπτικής μετάδοσης των συγκεντρώσεων. Διότι όταν στόχος είναι η απόκρυψη της αλήθειας από την κοινή γνώμη, δεν θα επιτρέψουν να φανεί ένα κίνημα εντυπωσιακό για την πολυσυλλεκτικτότητα και τον όγκο του, που δεν μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί καθοδηγούμενο. Στόχος, λοιπόν, είναι η διάλυσή του με κάθε τρόπο, θεμιτό και αθέμιτο...
Αρνούνται να καταλάβουν ότι το άστρο του Κυριάκου βαίνει προς τη δύση του... Όλοι, πλην ενός, που σπεύδει να τον αντικαταστήσει...
