Το σχόλιο του βουλευτή Κέρκυρας και Αναπληρωτή Τομεάρχη Τουρισμού ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξανδρου Αυλωνίτη σχετικά με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο:

«Η επέκταση των χωρικών μας υδάτων από τα 6 ναυτικά μίλια στα 12 αποτελεί αναφαίρετο, αδιαπραγμάτευτο και αναμφισβήτητο δικαίωμα της χώρας μας. ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ μας δικαίωμα. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε την άσκηση του δικαιώματός μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια βρήκε απέναντι του, σχεδόν σύσσωμη τη ΝΔ.!!!! Να τα θυμάται αυτά ο αναγνώστης του παρόντος σχολίου μου.

Βλέπετε, ο τυφλός της παροξυσμός μεταφέρθηκε τότε από τη Μακεδονία στο Ιόνιο.

Σήμερα, η ίδια πανηγυρίζει για την επέκταση που νομοθετεί.

Όμως κάτι συμβαίνει με τη θαλάσσια λωρίδα που βρίσκεται ανάμεσα από το νοητό όριο της γραμμής των 6 ναυτικών μιλίων και το νοητό όριο της γραμμής των 12 μιλίων. Εντελώς ξεκάρφωτη είναι η ρύθμιση του άρθρου 4 του νομοσχεδίου, με το οποίο καθιστά την ελληνική θάλασσα και ειδικά την παραπάνω θαλάσσια λωρίδα προσβάσιμη σε όποια χώρα-μέλος της ΕΕ επιθυμεί ο εκάστοτε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. Και αυτό ορίζεται δίχως να διασφαλιστεί η δραστηριότητα αυτή με αντίστοιχη διμερή ή άλλη συμφωνία, όπως συνήθως συμβαίνει, και για τη πατρίδα μας. Δηλαδή με απλά λόγια και εμείς να ψαρεύουμε στην αντίστοιχη θαλάσσια λωρίδα οποιουδήποτε παραθαλάσσιου κράτους της Ένωσης. Σαν να έχει τεθεί ως δεσμευτικός, υποχρεωτικός όρος από κάποιους.

Και εμάς τους Κερκυραίους και όλους τους Ιόνιους μας αφορά άμεσα και τούτο διότι το θέμα της αλιεύσεως (για την κόκκινη γαρίδα πρόκειται) θεωρώ ότι έχει λυθεί με την διμερή οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ιταλία.

Τι χρειάζεται μια τέτοια διάταξη που αφορά σε τμήμα της ελληνικής μας κυριαρχίας, όπως είναι τα χωρικά μας ύδατα;

Η απορία μου θέλει απάντηση.»