Η επέλαση της ακροδεξιάς συνεχίζεται. Ακόμα και σε χώρες που δεν είχε κάνει αυτόνομα την εμφάνιση της σηκώνει κεφάλι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ισπανία όπου στις τοπικές εκλογές της Ανδαλουσίας σημείωσε σημαντική αύξηση. Το ζήτημα δεν είναι να περιγράψουμε για μία ακόμα φορά την σαφή αυτή τάση που αναπτύσσεται στην Ευρώπη και απειλή την ίδια την υπόσταση της ΕΕ. Το ζητούμενο είναι το τι πρέπει να κάνουμε. Ιδιαίτερα μπροστά στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Μία λύση υπάρχει με δεδομένο τον συσχετισμό δύναμης που έχει διαμορφωθεί στην Ευρώπη αλλά και τις πολιτικές κατευθύνσεις των ευρωπαϊκών πολιτικών ομάδων. Αυτή δεν είναι άλλη από την συγκρότηση ενός ευρύτατου προοδευτικού μετώπου από την Αριστερά , τους Πράσινους και το τμήμα αυτό της σοσιαλδημοκρατίας που αντιτίθεται στον νεοφιλελευθερισμό. Μόνο αυτό το μέτωπο μπορεί να ανακόψει την επέλαση της ακροδεξιάς αλλά και μόνο αυτό το μέτωπο μπορεί να καταφέρει ισχυρό εκλογικό τμήμα στην ευρωπαϊκή δεξιά που με την νεοφιλελεύθερη πολιτική της τροφοδοτεί τις ρατσιστικές και ξενοφοβικές τάσεις. Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι δυνάμεις που ασκούν τις πολιτικές που διευρύνουν τις κοινωνικές ανισότητες και την ανεργία μπορούν να αποτελέσουν μέρος της λύσης σχετικά με την ανάσχεση της ακροδεξιάς. Και εκτός από την ευρωπαϊκή δεξιά τα κόμματα που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αυτή η επισήμανση αφορά και τις δυνάμεις εκείνες της σοσιαλδημοκρατίας που εξακολουθούν να συνεργάζονται με δεξιές δυνάμεις για την άσκηση νεοφιλελεύθερων συνταγών. Οι ενδείξεις μέχρι τώρα είναι σχετικά θετικές γιατί πληθαίνουν οι φωνές σε μεγάλα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα όπως στο γερμανικό SPD για συνεργασία με την Αριστερά. Αλλά επισημαίνουμε το «σχετικά» γιατί ακόμα και τώρα παρά τις εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει βρεθεί κοινός υποψήφιος που θα αντιπαρατεθεί στους επικεφαλής των ακροδεξιών και συντηρητικών κομμάτων.
Το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» στη Γαλλία που αναπτύσσεται ως αντίδραση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του Μακρόν, δείχνει τη θέληση εκατομμυρίων πολιτών να απαλλαγούν από τις μονεταριστικές συνταγές. Τις συνταγές εκείνες που είναι υπεύθυνες για την άνοδο της ακροδεξιάς . Αν ο νεοφιλελευθερισμός δεν ηττηθεί, η ακροδεξιά θα συνεχίσει να σηκώνει κεφάλι και να απειλεί το ευρωπαϊκό ιδεώδες. Το ζητούμενο είναι να συγκροτηθεί το προοδευτικό μέτωπο που θα εκφράσει πολιτικά κινήματα όπως αυτό στην Γαλλία. Διαφορετικά η ακροδεξιά καραδοκεί και ίσως είναι εκείνο το ρεύμα που θα εισπράξει την αγανάκτηση.
Η αμφισβήτηση του νεοφιλελευθερισμού από εκατομμύρια ευρωπαίων πολιτών πρέπει να έχει πολιτικά αποκρυσταλλώματα υπέρ των δυνάμεων που θέλουν και μπορούν να ανατρέψουν τις ασκούμενες πολιτικές. Προϋπόθεση είναι η ενότητά τους , η συνεργασία τους. Συνεργασία που πρέπει να αποτυπωθεί στην ερχόμενες ευρωεκλογές ώστε να διαμορφωθούν οι κατάλληλοι συσχετισμοί δύναμης με αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής δεξιάς και της ακροδεξιάς. Αν όμως η προοδευτική συνεργασία δεν καρποφορήσει, τότε είναι σίγουρο ότι θα διαμορφωθεί ένας συσχετισμός στο ευρωκοινοβούλιο χειρότερος από τον σημερινό. Συσχετισμός που θα είναι υπέρ των δυνάμεων εκείνων που μετατρέπουν την Ευρώπη σε μία σκοτεινή ήπειρο.
Οι αναλύσεις καλές είναι, αλλά τώρα είναι η ώρα της πολιτικής δράσης.
