Στην πρώτη τοποθέτησή του ο κ. Μαντάς ανέφερε ότι «Υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα -που μιλάνε για έναν μεγάλο όγκο μεταπτυχιακών τίτλων σπουδών στις επιστήμες της Εκπαίδευσης και της Ειδικής Αγωγής και σύμφωνα πάντα με αυτά τα δημοσιεύματα, αυτοί οι τίτλοι έχουν αποκτηθεί με τη μορφή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, με σπουδές ενός έτους από το Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας της Κύπρου αλλά και από Πανεπιστήμιο της Ιταλίας και μάλιστα, οι διαφημίσεις αναφέρουν ότι η διοργάνωση των σπουδών ρυθμίζεται από ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα, ενώ για την περίπτωση της Κύπρου οι εξετάσεις και οι συναντήσεις λαμβάνουν χώρα αποκλειστικά στην Ελλάδα».
Τα ερωτήματα, λοιπόν, που προκύπτουν γι’ αυτούς τους τίτλους, και χρήζουν απάντησης, συνέχισε ο κ. Μαντάς, είναι τα εξής: «Μπορείτε να μας πληροφορήσετε πόσος είναι αυτός ο όγκος και για πόσα μεταπτυχιακά μιλάμε; Μπορείτε να μας πληροφορήσετε αναφορικά με τους χρόνους που απαιτήθηκαν για τη λήψη των μεταπτυχιακών αυτών τίτλων και τη χρονική περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας αποκτήθηκαν και εν συνεχεία αναγνωρίστηκαν από τον ΔΟΑΤΑΠ; Πιο συγκεκριμένα, τα προγράμματα αυτά είναι δυο ετών, όπως προβλέπεται στον νόμο του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου ή οι χρόνοι έχουν συντμηθεί; Και επειδή δύο Δημόσια Πανεπιστήμια, Πατρών και Πελοποννήσου, έχουν συνάψει προγραμματικές συμβάσεις με το εν λόγω Ιδιωτικό ΑΕΙ της Κύπρου, κατά πόσο επιτρέπεται από την κείμενη νομοθεσία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα η διοργάνωση ή η συνδιοργάνωση μεταπτυχιακών με τη μορφή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης από άλλα ΑΕΙ εκτός του ΕΑΠ; Και αν ναι, τι σημαίνει αυτό για το θεσμικό πλαίσιο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης συνολικά;»
Στην δευτερολογία του ο Χρήστος Μαντάς μεταξύ άλλων ανέφερε ότι υπάρχουν στρεβλώσεις σε σχέση με την αναγνώριση Πτυχίων της αλλοδαπής αν λάβει κανείς υπόψη την διάρκειά τους (πχ. τα γερμανικά ΤΕΙ αναγνωρίζονται ως πανεπιστημιακά, ενώ τριετή πτυχία της Οξφόρδης αναγνωρίζονται ως ΤΕΙ). Επίσης ζήτησε να βρεθεί τρόπος εξέτασης της νομιμότητας των προγραμματικών συμβάσεων που υπογράφουν δημόσια Πανεπιστήμια με Ιδιωτικά και να διασφαλιστεί η τήρησή της.
Στην απάντησή του ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, ανέφερε ότι από όσα κατέθεσε στην επίκαιρη ερώτησή του ο κ. Μαντάςπροκύπτουν θέματα, εκτός από ακαδημαϊκής, και ηθικής τάξης και τόνισε :
«Με την παρούσα διοίκηση του ΔΟΑΤΑΠ έχουμε μια άριστη συνεργασία, για να δούμε κατ’ αρχήν πώς θα αναδιαρθρωθεί ο ΔΟΑΤΑΠ ο οποίος, όπως ξέρετε, για πολλά χρόνια έχει ένα νομοθετικό καθεστώς το οποίο πρέπει να εκσυγχρονιστεί σίγουρα. Και είμαστε σε συνεργασία για να το κάνουμε και δεσμευόμαστε ότι θα φέρουμε στη Βουλή έναν νόμο που θα καθορίζει με μεγάλη αυστηρότητα τέτοιου είδους πράγματα ως προς τα μεταπτυχιακά.
Σχετικά με τις αναγνωρίσεις του ΔΟΑΤΑΠ σε Μεταπτυχιακά από Ιδιωτικά Πανεπιστήμια της Κύπρου και της Ιταλίας και τις συμπράξεις με ΑΕΙ της χώρας μας, o κ. Γαβρόγλου, είπε τα εξής:
«Τα πτυχία αυτά είναι πέντε χιλιάδες τριακόσια. Έχει μεγάλη σημασία να πούμε ότι δεν ακολουθούνται οι διαδικασίες του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, αλλά ένα σύνολο άλλων διαδικασιών που ήταν αποτέλεσμα αλληλογραφίας με τα κυπριακά πανεπιστήμια και επανειλημμένων συνεδριάσεων του ΔΟΑΤΑΠ ώστε να μπορέσει να τεκμηριωθεί κάποιου είδους κανονικότητα ως προς τις αναγνωρίσεις. Διερευνούμε τη χρήση του ΔΟΑΤΑΠ σε πολλές διαφημίσεις. Όμως δεν μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα αστυνομικό πλέγμα και δεν είναι δυνατόν πράγματα που στην ακαδημαϊκή κοινότητα έχουν λυθεί εδώ και δεκαετίες -αμφότεροι είμαστε πανεπιστημιακοί και το ξέρετε κι εσείς- να τα βρίσκουμε πάλι μπροστά μας. Και αναφέρομαι στις διαφημίσεις.
Τα εξ αποστάσεως προγράμματα πρέπει να νομοθετηθούν και μάλιστα πολύ αυστηρά.Δεν πρέπει να λαμβάνονται πρωτοβουλίες που στο όνομα της εξωστρέφειας, υπόσχονται διάφορα πτυχία και διάφορες επαγγελματικές δυνατότητεςκαι παίζουν με τις αγωνίες των οικογενειών των ενδιαφερόμενων.
Τη στιγμή, μάλιστα, που ο ΔΟΑΤΑΠ με δικές του διαδικασίες έχει επικυρώσει αυτά τα πτυχία, καταλαβαίνετε ότι υπάρχει αυτή η μεγάλη αδικία, στην οποία αναφερόσαστε εσείς, στους πίνακες για τους εκπαιδευτικούς –προσέξτε- της ειδικής αγωγής, δηλαδή στον πιο ευαίσθητο τομέα.
Εδώ, λοιπόν, θα είμαστε πάρα πολύ αυστηροί και -το ξέρετε, το έχουμε συζητήσει- σε λίγες εβδομάδες θα φέρουμε έναν νόμο που θα καθορίζει με μεγάλη αυστηρότητα τέτοιου είδους ζητήματα ως προς τα μεταπτυχιακά. Για τα υπόλοιπα, θα δοθεί στα πανεπιστήμια η αυτοτέλεια και αυτονομία που πρέπει γι’ αυτά τα προγράμματα σπουδών. Όμως όχι να συνεχιστεί αυτό το πράγμα που γίνεται εκτός ελέγχου.
Εμείς δεν είμαστε αντίθετοι στα εξ αποστάσεως. Αλλά, όχι χωρίς κανόνες. Όμως, και οι κανόνες δεν πρέπει να καθορίζουν τα πάντα και να είσαι από πάνω τους για να δεις αν τους ικανοποιούν ή όχι.
Στις 22 Μαρτίου θα επισκεφθώ την Κύπρο στο πλαίσιο της συνεδρίασης των Υπουργών Παιδείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου μάλιστα το θέμα είναι «Δημοκρατία και Εκπαίδευση» και έχω ζητήσει μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας της Κύπρου, όπου το πρώτο θέμα που θα του θέσω, μέσα στα τέσσερα- πέντε που έχω να του θέσω, είναι το θέμα αυτών των ιδρυμάτων και των προγραμμάτων σπουδών.»
