“Εν ψυχρώ” (In Cold Blood) ονομάζεται το αριστούργημα, από τα καλύτερα του 20ού αιώνα, του Τρούμαν Καπότε. Το βιβλίο εξιστορεί τους τέσσερις φόνους των μελών μίας πλούσιας οικογένειας στο Κάνσας και τη ζωή των δυο δολοφόνων. Ωστόσο ο τίτλος του βιβλίου δεν παραπέμπει στους ίδιους τους φόνους. Αναφέρεται στην εκτέλεση με απαγχονισμό των δυο δολοφόνων που ακολούθησε από το αμερικάνικο κράτος. Οι φόνοι που διέπραξαν οι δυο δολοφόνοι, όσο ειδεχθείς και εάν ήσαν, δεν διεπράχθησαν «εν ψυχρώ» αλλά κάτω από πίεση (συναισθηματική πίεση, φόβο, ψυχική φόρτιση). Η εκτέλεσή τους όμως, πέντε χρόνια μετά, με απαγχονισμό από το κράτος ήταν ο ορισμός του “εν ψυχρώ”. Το βιβλίο, και η αριστουργηματική ταινία του Richard Brooks το 1967, θεωρήθηκαν, και δικαίως, ως καταγγελία της θανατικής ποινής που ίσχυε (και ισχύει) ακόμα σε πολιτείες των ΗΠΑ.

Στα καθ’ ημάς τώρα…

Ο Αλβανός Ίλι Καρέλι διέπραξε, χωρίς αμφιβολία, έναν αποτρόπαιο φόνο. Δολοφόνησε τον 46άχρονο υπαρχιφύλακα Γεώργιο Τσιρώνη μέσα στη φυλακή.

Ωστόσο…

…όταν ένας άνθρωπος που βρίσκεται στα χέρια κρατικών υπαλλήλων (και μάλιστα του αστυνομικού-κατασταλτικού μηχανισμού) υπό συνθήκες αυστηρής απομόνωσης βρίσκεται δολοφονημένος μετά από άγριο ξυλοδαρμό, τότε ο φασισμός (εν ψυχρώ!) είναι εδώ!

Σήμερα η εν ψυχρώ δολοφονία αφορά έναν άνθρωπο του κοινού ποινικού εγκλήματος. Αύριο;

Υστερόγραφο: η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην Ομόνοια. Δεν φαίνεται κανένα πρόσωπο. Ζει, πέθανε… έχει κάποια σημασία;

Οποιοσδήποτε συσχετισμός με τον Ίλι Καρέλι είναι άτοπος…