«Μια επιτροπή λογιστικού ελέγχου για το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να δείξει ότι το 80% του χρέους που ζητά η τρόικα είναι παράνομο», τόνισε ο Ερίκ Τουσέν, μιλώντας στην ανταποκρίτρια του 105,5 Στο Κόκκινο στις Βρυξέλλες, Χριστίνα Βασιλάκη.    Οι διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης της κρίσης χρέους των χωρών του Νότου και συγκεκριμένα της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας εξετάστηκαν σήμερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε εκδήλωση που διοργάνωσε η ευρωομάδας της αριστεράς και συγκεκριμένα ο Γιώργος Κατρούγκαλος, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με την Τερέζα Ροντρίγκεζ Ρούμπιο, ευρωβουλευτή των Ποδέμος.

Τη συζήτηση άνοιξε ο Ερίκ Τουσέν, Βέλγος καθηγητής πολιτική επιστήμης και ιδρυτής της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου, ο οποίος έκανε μια ιστορική αναδρομή στις περιπτώσεις διαγραφής χρέους διεθνώς ξεκινώντας από τη Γερμανία το 1953 και φτάνοντας μέχρι την περίπτωση του Ισημερινού, όπου συμμετείχε ο ίδιος στην επιτροπή λογιστικού ελέγχου για το χρέος της χώρας. «Μια επιτροπή λογιστικού ελέγχου για το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να δείξει ότι το 80% του χρέους που ζητά η τρόικα είναι παράνομο», υπογράμμισε ο κ. Τουσέν κάνοντας αναφορά και στο άρθρο 7 παράγραφος 9 του Ευρωπαϊκού κανονισμού για τις χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα προσαρμογής, σύμφωνα με το οποίο: «Ένα Κράτος-Μέλος, που υπόκειται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής, μπορεί να πραγματοποιήσει πλήρη λογιστικό έλεγχο των δημοσίων δαπανών του ώστε να αξιολογήσει τους λόγους που προκάλεσαν τη συσσώρευση υπερβολικού χρέους και για να ανιχνεύσει τυχόν ατασθαλίες».

Σύμφωνα με τον κ. Τουσέν, τρία είναι τα σημεία που συνοψίζουν την παρούσα κατάσταση σε αντιδιαστολή με τις περιπτώσεις διαγραφής χρέους του παρελθόντος. Πρώτ’ απ’ όλα, όπως ανέφερε, οι βασικοί πιστωτές είναι δημόσιοι φορείς και εμφανώς δεν έχουν τη βούληση να υιοθετήσουν τη στάση που είχαν υιοθετήσει απέναντι στη Γερμανία το 1953, την οποία -πέρα από τη διαγραφή του χρέους της- τη βοήθησαν να επανακτήσει τη δύναμή της για να μπορεί να αντιπαρατεθεί στην τότε Σοβιετική Ένωση. Επίσης, όπως επεσήμανε ο κ. Τουσέν, ο λογιστικός έλεγχος αποτελεί μια κυρίαρχη, μονομερή πράξη που αναλαμβάνει ο αρχηγός του ενδιαφερόμενου κράτους και δεν πρόκειται για ένα απλό και εύκολο επιχείρημα. Τέλος, ο κ. Τουσέν έθεσε υπό αμφισβήτηση την πρόταση πολλών ελληνικών κομμάτων για αναδιάρθρωση, καθώς όπως είπε οι  δυνατότητες επαναδιαπραγμάτευσης είναι περιορισμένες στο σημερινό καθεστώς.

Για το πρόβλημα του χρέους στην Πορτογαλία, μίλησε ο επικεφαλής του πορτογαλικού «Μπλόκου της αριστεράς», Φρανσίσκο Λόουσα, ο οποίος ανέφερε ότι στην παρούσα κατάσταση είναι πιο εύκολη μια συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Συγκεκριμένα έκανε λόγο για μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση της αποπληρωμής του. Όπως τόνισε, το σημείο αφετηρίας για κάθε συζήτηση πρέπει να είναι η δημοσιονομική θέση της χώρας καθώς «προκειμένου να επανέλθουν οι συνθήκες ανάπτυξης, είναι απολύτως αναγκαίο να αναδιαρθρωθεί το χρέος».

Ο Ιγκνάσιο Αλβάρες από τους Ισπανούς Ποδέμος, υπογράμμισε πως η διαπραγμάτευση για το χρέος πρέπει να γίνει με πολιτικούς και όχι οικονομικούς όρους, σημειώνοντας ότι ο λογιστικός έλεγχος θα αποτελέσει το εργαλείο για να στηριχτεί πολιτικά το αίτημα για αναδιάρθρωση. Ο Αλβάρες αναγνώρισε ως μοναδική μόνιμη λύση για την ευρωζώνη, την αμοιβαιοποίηση του χρέους, ενώ συγκεκριμένα για την Ισπανία επεσήμανε  ότι η αναδιάρθρωση θα πρέπει να αφορά πέρα από το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος. «Το χρέος ιδιωτών σε τράπεζες είναι η ιδιαιτερότητα της Ισπανία σε αυτό το ζήτημα», εξήγησε.

Τέλος, ο Γιώργος Κατρούγκαλος επανέλαβε την θέση του Σύριζα για το χρέος, ότι δηλαδή υπάρχει ανάγκη διαγραφής του μεγαλύτερου μέρους του, μετά από διαπραγμάτευση με τους δανειστές, καθώς δεν είναι βιώσιμο. Όπως τόνισε, η αναστολή πληρωμής έπρεπε να έχει γίνει πριν την μετατροπή του ελληνικού χρέους από ιδιωτικό σε δημόσιο και όταν διέπετο από ελληνικό δίκαιο και όχι αγγλικό. «Το χρέος χρησιμοποιείται ως εργαλείο για επίδειξη πολιτικής υπεροχής, επιβολή της οικονομικής και πολιτικής βούλησης και αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος για να σβηστεί. Πρόκειται για ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα που πρέπει να συζητηθεί σε μια διάσκεψη αντίστοιχη αυτής του Λονδίνου, το 1953», κατέληξε.

Χριστίνα Βασιλάκη

Δείτε το βίντεο της εκδήλωσης: