«Ο δημόσιος λόγος γύρω από την επένδυση της El Dorado, αλλά και άλλες, έχει καταλήξει να είναι λίγο ολοκληρωτικός, "επένδυση ή μη επένδυση". Λίγοι μπαίνουν στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχει», είπε ο κ. Ραπτόπουλος.

 

Αρχικά, όπως ανέφερε, υπήρχε «μία προηγούμενη απόπειρα παραγωγής χρυσού στην περιοχή, με την TVX Gold, δεν ευοδώθηκε γιατί προέβλεπε τη χρήση κυανίου στην επεξεργασία των κοιτασμάτων ... Η TVX Gold αποχώρησε και μεταβιβάστηκαν τα δικαιώματα, με 11 εκατ. ευρώ (την πρώτη επένδυση του τρέχοντα επενδυτή) και στόχο να προχωρήσει με άλλη μέθοδο».

Ευχή και κατάρα ο χρυσός της Χαλκιδικής

 

Θύμισε επίσης ότι «τα κοιτάσματα της περιοχής είναι όντως εξόχως χρυσοφόρα, μεγάλης περιεκτικότητας, αλλά είναι ευχή και κατάρα, γιατί στο πέτρωμα, όπου έχουμε πολύ χρυσό, έχουμε και πολύ αρσενικό, φυσικό».

 

«Το μεγάλο περιβαλλοντικό διακύβευμα λοιπόν είναι να μπορέσεις να πάρεις καθαρά μέταλλα, ελέγχοντας απόλυτα την διαχείριση του αρσενικού στα υπολείμματα, στερεά και αέρια. Γι' αυτό το λόγο, η Πολιτεία -πολύ πριν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- είχε βάλει πολύ αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους. Ένας από αυτούς είναι ότι πριν αναπτυχθεί η μεταλλουργία, οφείλει ο επενδυτής όλη αυτή τη φυσικοχημική διεργασία που απαιτείται, μία αλυσίδα περίπλοκων διεργασιών για να προκύψει ο καθαρός χρυσός και ο άργυρος, να την εκτελέσει σε μία μικρή κλίμακα, σε προσομείωση, ώστε να αποδείξει ότι η μέθοδος που προτείνει όντως δεν επιβαρύνει το περιβάλλον. Αυτό προϋπέθετε ότι θα προβεί σε μία σειρά μελετών, θα χτίσει το προσομείωμα που θα αποδεικνύει σε όλους ότι η μέθοδος είναι περιβαλλοντικά ασφαλής», όπως υπογράμμισε. 

 

Ήθελαν να προχωρήσουν με «μισές» μελέτες

«Η εταιρεία έκανε αυτή τη δουλειά μέχρι τη μέση», συνέχισε ο κ. Ραπτόπουλος, «το σημείο όπου το παραγόμενο προϊόν δεν είναι καθαρός χρυσός, αλλά αυτό που λέμε "συμπυκνώματα", για εξαγωγή. Αυτό θέτει άμεσα ένα ερωτηματικό, που αρνείται μέχρι τώρα η εταιρεία να απαντήσει: γιατί δεν προχωράει τώρα στις πλήρεις μελέτες για να αποδείξει -και αποστομωτικά- ότι η μέθοδος είναι ασφαλής; Αυτό θα μπορούσε να γίνει ένα χρόνο πριν. Αυτή είναι και η ουσία της ενέργειας του προηγούμενου αρμόδιου υπουργού, του κ. Σκουρλέτη, να σταματήσει αυτή τη διαδικασία.

 

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις προσφυγές στο ΣτΕ που κέρδισε η εταιρεία, υπογράμμισε ο κ. Ραπτόπουλος. Τα επίδικα αυτών των αποφάσεων είχαν σχέση με προσφυγές κατοίκων, συλλόγων κτλ. που είχαν κυρίως περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως είπε.

Θύμισε επίσης ότι ένα χρόνο πριν εκλήθη ξανά η εταιρεία να αποδείξει ότι η μέθοδός της είναι εφαρμόσιμη και ασφαλής για το περιβάλλον (είχε υποβάλει μελέτη "μέχρι τα μισά του δρόμου") και αντί να το κάνει, προσέφυγε πάλι στο ΣτΕ, που εκκρεμεί.

Δεν είναι μόνο το νερό, αλλά και το φρένο στη μεταφορά εργασιών εκτός συνόρων

 

«Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι το επίδικο σε αυτή την περίπτωση δεν είναι μία επίπτωση στα νερά, ή κάτι τέτοιο, αλλά αφορά τον πυρήνα της επένδυσης», συνέχισε ο ίδιος.

«Να αποδείξουν μέχρι και το τελικό προϊόν, τον καθαρό χρυσό, ότι είναι ασφαλής η επένδυση, και όχι μέχρι τη μέση, να υπάρχει παραγωγή χρυσού και αργύρου (και άλλων μεταλλευμάτων) στην Ελλάδα, υψηλή προστιθέμενη αξία και άρα φορολογητέα ύλη, όχι να εξάγονται όπως γινόταν μέχρι τώρα τα υλικά σε χώρες όπως η Κίνα, για να παραχθεί εκεί χρυσός με το αντίστοιχο χαμηλότερο κόστος κτλ».