Αναλυτικά δήλωσε τα εξής:
«Αν δεν θέλουμε να ανοίξουν οι πόρτες της κολάσεως, με τεράστιες απώλειες σε νεκρούς αμάχους και παιδιά, αλλά και με κίνδυνο για μια ευρύτερη πολεμική ανάφλεξη στην περιοχή -που θα κάνει ζημιά και στην παγκόσμια οικονομία, θα εκτινάξει τις τιμές του πετρελαίου, θα κάνει και ζημιά στον τουρισμό, και μπορεί να δημιουργήσει και νέα κύματα προσφύγων, με έναν νέο πόλεμο που θα έρθει να προστεθεί στον πόλεμο στην Ουκρανία- χρειάζεται να δυναμώσουν οι πιέσεις όλων των μεγάλων του κόσμου, έτσι ώστε να αποφευχθεί μια χερσαία επίθεση στην Γάζα.
Ο ΟΗΕ χθες είπε ότι είναι απαράδεκτο να δίνεται από τις ισραηλινές αρχές 24 ώρες διορία για να εκκενωθεί η μισή Γάζα -δηλαδή να φύγουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι από τον τόπο που βρίσκονται. Όπως καταλαβαίνουμε, ισχυρές δυνάμεις καταβάλλουν διπλωματικές προσπάθειες να αποφευχθεί το να ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου, καθώς έχουν παρέλθει τρία τελεσίγραφα των ισραηλινών αρχών ως τώρα.
Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι εδώ και 75 χρόνια υπάρχουν αποφάσεις του ΟΗΕ που αναγνωρίζουν το δικαίωμα και στους δύο λαούς να έχουν τη δική τους πατρίδα, δίπλα δίπλα. Και το κράτος του Ισραήλ και το κράτος των Παλαιστινίων.
Σήμερα ζούμε μια φρίκη που απειλεί να κλιμακωθεί και για κάθε λογικό άνθρωπο -ό,τι Θεό κι αν πιστεύει, θρησκευτικά ή πολιτικά, ιδεολογικά -είναι αποτρόπαιο να χάνονται ζωές αμάχων, να δολοφονούνται παιδιά. Το ίδιο είναι για μένα αν δολοφονείται ένα παιδί από το Ισραήλ ή από την Παλαιστίνη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χωρίς μια δίκαιη ειρήνη, ποτέ δε θα ησυχάσει η περιοχή. Το συμφέρον μας λοιπόν είναι να πιέσουμε και να σκεφτούμε πώς μπορεί να επιτευχθεί το αναγκαίο, όσο και αν αυτή τη στιγμή φαντάζει δύσκολο. Και το αναγκαίο είναι η κατάπαυση του πυρός και επιστροφή της της διπλωματίας.
Το άσπρο-μαύρο σε αυτές τις περιπτώσεις και ο φανατισμός δεν βοηθάνε.
Προσωπικά, επειδή δεν ασχολούμαι με αυτή την υπόθεση εκεί μονάχα τώρα πρόσφατα, σας λέω ότι για την επικράτηση της Χαμάς στη Γάζα, στη θέση της Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης του Γιασέρ Αραφάτ, έχει τεράστια ευθύνη μια σειρά σκληροπυρηνικών κυβερνήσεων του Ισραήλ -με πρωταγωνιστικό ρόλο και του Νετανιάχου στα τελευταία τριάντα χρόνια- που αντί να υλοποιήσουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και να πιάσουν το νήμα από τη συμφωνία Αραφάτ-Ράμπιν στο Όσλο του 1993, κλιμάκωσαν το απαρτχάιντ, την κατοχή, την άσκηση ακραίας βίας που οδήγησε και σε εγκλήματα πολέμου. Αυτά εξέθρεψαν την ισλαμιστική Χαμάς, η οποία, σε αντίθεση με την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης του Μαχμούτ Αμπάς, λέει ότι δεν θέλει δύο κράτη, αλλά την καταστροφή του Ισραήλ.
Πάρα πολύς κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να εξαφανιστεί και να καταπνιγεί με τη βία το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην πατρίδα τους, που τους έχει αναγνωριστεί διεθνώς 75 χρόνια πριν, αλλά ακόμη δεν το έχουν δει να γίνεται πράξη. Αλλά δεν μπορεί να παραγνωριστεί και το δικαίωμα των Ισραηλιτών, που με βαθιές ρίζες στην ιστορία στην περιοχή, να έχουν τη δική τους.
Η αποτρόπαια ενέργεια της Χαμάς έδωσε τη δυνατότητα σε έναν Νετανιάχου στρυμωγμένο μέσα στην ίδια του τη χώρα -γιατί έχει κάνει απίστευτα όργια διαφθοράς, παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη, κυβερνητικής σύμπραξης με ακραίους ακροδεξιούς- να υπεραντιδράσει.
Οι μεγάλοι του πλανήτη πρέπει πατήσουν ένα δυνατό φρένο στην απόφαση του Νετανιάχου να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου, και να κάνουν ό,τι μπορούν για να υλοποιηθούν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για δύο κράτη που να συνυπάρχουν ειρηνικά.
Το Ισραήλ είναι σε μια γειτονιά, ως κράτος, που περιβάλλεται από χώρες του αραβικού κόσμου και με κυρίαρχο το μουσουλμανικό θρήσκευμα. Δεν είναι λογικό να θέλει κανείς να ρίξει έναν τόνο βενζίνης και πετρελαίου πάνω σε μια φωτιά που ήδη έχει ανάψει.
Αν θέλουμε να απομονωθούν ενέργειες σαν και αυτές της Χαμάς, που προφανώς είναι καταδικαστέες, πρέπει να είμαστε από θέση αρχής εναντίον του να σκοτώνονται παιδιά και άμαχοι, είτε είναι Παλαιστίνιοι είτε Ισραηλινοί.
Το εθνικό συμφέρον της Ελλάδας είναι η ειρήνη, η αναζήτηση διπλωματικής λύσης, η κατάπαυση του πυρός. Όχι το άνοιγμα της πόρτας της κόλασης και του φρενοκομείου. Θέλω να ελπίζω ότι και μέσα στο Ισραήλ υπάρχουν δυνάμεις, κυρίως από τα κεντρώα κόμματα και τους πιο μετριοπαθείς, που θα ξανασκεφτούν τι σημαίνει μια μεγάλης κλίμακας χερσαία εισβολή στη Γάζα».
